Resentyment to przeniesienie dziecięcych oczekiwań, że należy je kochać, opiekować się nim i pomagać, w dorosłość. A jeśli ktoś może to sobie uświadomić i wziąć odpowiedzialność za wszystko, co mu się przydarza, nie może być mowy o obrazie. A to oznacza, że ​​musisz przestać obwiniać okoliczności i innych ludzi za swoje problemy i szczegółowo i uczciwie przeanalizować każdy przypadek, akceptując swoje błędy i pomyłki. Nie rozumiejąc natury uczucia urazy, ludzie mają tendencję do utrzymywania swojej urazy przez jakiś czas długi czas. Ale jest to energia, która z czasem gromadzi się i prędzej czy później zostaje „rozładowana” - ludzie, myśląc, że są niesprawiedliwi, nie są kochani, w odpowiedzi „wyładowują się” na bliskich, dzieciach, przyjaciołach, kolegach ... I tak w nieskończoność: wyzywamy, obrażamy, obrażamy, osądzamy. Jedną z przyczyn złożoności naszych relacji jest osąd - jesteśmy przyzwyczajeni do osądzania i potępiania wszystkiego i wszystkich wyłącznie na podstawie naszych. pomysły lub uczucia. Tymczasem wiara w „winę” czy intencjonalność cudzego działania często jest jedynie odzwierciedleniem własnych błędów, stereotypów myślenia i postrzegania, uprzedzeń i fałszywych opinii. Niesprawiedliwie osądzając drugiego, obrażamy się i ponownie osądzamy. Tak tworzy się ten bolesny łańcuch złej woli i nieufności, narasta kłębek żalów, za którym nie widać już prawdziwej istoty człowieka. Za wszystkimi żalami kryje się zawsze nasze ego, osobowość, która czuje się pozbawiona wszystkiego. okazuje nieufność do życia, oczekuje szczególnego traktowania bez względu na otaczającą nas rzeczywistość. A czasami uraza może być nienasycona, stale powodując u drugiej poczucie winy, jego próby usprawiedliwienia się, „poprawienia” - nic nie pomaga, uraza tylko się nasila. Mówimy tutaj o manipulacji, spekulacjach na temat uczucia urazy i po prostu o wampiryzmie. Jeśli znajdziesz się w sytuacji, w której poczułeś się urażony, zastanów się, co wywołało zarówno tę sytuację, jak i to uczucie w Tobie. Być może musisz zmienić swoją reakcję na coś lub kogoś, albo swój pomysł na coś. Ale aby to zrobić, musisz podjąć wysiłek. Czy chcesz? A człowiek szuka uczucia, które pomogłoby mu użalać się nad sobą. i usprawiedliwiałoby tę bierność. Niechęć i użalanie się nad sobą to najbardziej ślepe zaułki, których przeżycie pochłania dużo energii. Ale każde wykroczenie jest sygnałem konieczności ponownego rozważenia swoich poglądów na temat sprawiedliwości, oczekiwań i tego, co powinno być. Resentyment mówi o naszej niedojrzałości, infantylizmie i nieumiejętności dorosłego, świadomego podejścia do sytuacji.