Jak często widzisz wokół siebie ludzi, którzy ciężko pracują, ale nie osiągają żadnych zauważalnych rezultatów w swojej karierze? Pamiętam swoje „doświadczenia” zawodowe, które pochłaniały mnóstwo energii i prowadziły donikąd. Poza tym, jako rekruter, mijały mnie tłumy przeciętnych księgowych, dożywotnich sekretarek i „takich” sprzedawców. Czasem na głos, czasem w myślach zadawałam sobie pytanie, jak rozmówca dostał się do tego zawodu, co go tu trzyma, dlaczego z tak maniakalnym uporem człowiek angażuje się w biznes, w którym wyraźnie nie odnosi sukcesów i nie sprawia mu to przyjemności? Jak pokazało doświadczenie obserwacyjne, przyczyny mogą być różne i nie będę się w nie zagłębiać. Na pozór – wpływ rodziny czy przyjaciół, niewystarczająca wiedza o sobie i własnych możliwościach, niski poziom świadomości. Jednak oczywiste jest, że ogromna liczba ludzi swoje „dzieło życia” czyni czymś, do czego nie ma ani talentu, ani zainteresowań, ani predyspozycji. Dokąd to prowadzi? Ponieważ praca jest męcząca, a Twoja kariera utknęła w martwym punkcie. A to tylko jedna strona medalu. Drugi to niezrealizowane talenty, które gdzieś na próżno rozpływają się i znikają, nieodebrane. Czy są ludzie bez talentów? Co myślisz? Nie spotkałem jeszcze nikogo takiego. Każdy ma coś, co robi szczególnie dobrze, lepiej niż wszystko inne, a czasem lepiej niż otaczający go ludzie. Coś w rodzaju symbolicznego szczytu umiejętności. Czasami nie jest to szczyt, ale plateau, jeśli jest kilka takich umiejętności. To jest „najwyższy punkt”, który pozwala osiągnąć maksymalny wzrost. Jaki jest prosty sekret „najwyższego punktu”? Fakt jest taki, że jeśli od tego zaczniesz, szybciej i łatwiej będzie osiągnąć dobry wynik. To, gdzie skończysz, zależy w dużej mierze od tego, od czego zaczynasz. Każdy z nas otrzymuje przewagę, z której często nie korzystamy. Dlaczego tak uparcie ignorujemy nasze szczególne zdolności i potencjalne talenty? Po pierwsze, nie cenimy tego, co mamy „tak po prostu”. Nasze talenty zostały nam dane od Boga, od natury i nie włożyliśmy żadnego wysiłku, aby je zdobyć. Dlatego tego nie doceniamy. Zakopujemy się w ziemi. Po drugie, po prostu nie postrzegamy niektórych naszych zdolności czy umiejętności jako czegoś wyjątkowego. Wydaje się, że każdy w okolicy może to zrobić i nie ma w tym nic trudnego. Na przykład dla niektórych rozpoczęcie rozmowy z nieznajomym na ulicy jest łatwe i proste, podczas gdy innym przygotowanie się na taki wyczyn zajmie miesiąc. Niektórzy z łatwością wychodzą na scenę i czują się tam jak kaczka do wody, inni nie potrafią sklecić dwóch słów przed publicznością i dziwią się językowi. Po trzecie, nasz program nazywa się „pokonywanie trudności”. Pamiętaj, że „nie można złowić ryby bez pracy” i że „normalni bohaterowie zawsze wybierają okrężną drogę”. Programy te tkwią w naszych głowach niemal od urodzenia, tak się do nich przyzwyczailiśmy, że wydaje się, iż zawierają w sobie całą prawdę. Coś, co okazuje się łatwe, proste i szybkie, jest w jakiś sposób „nie tak”. Jeszcze jedna, czwarta kwestia. Praca jest pracą i nie może być zabawą. A to, co udaje nam się zrobić łatwo i bez stresu, z reguły sprawia przyjemność. Oznacza to, że nie można tego zrobić od 9 do 18 i za pieniądze. Dla przyjemności są sobota i niedziela, kiedy wszystkie „obowiązkowe” rzeczy zostały zrobione od nowa i nie ma już na nic siły. Prawdopodobnie wciąż możemy szukać powodów, dla których nasze talenty nie mają czasu się ujawnić, a które mamy pogrzebany głębiej. Chciałbym jednak podkreślić dwa postulaty, na których opieram się pracując z klientami, którzy chcą znaleźć swój cel i zbudować udaną karierę: 1. Każdy ma talenty2. Bazując na swoich mocnych stronach, można osiągnąć więcej. Na tym kończy się część artykułu przeznaczona dla miłośników „potu i krwi” oraz wbrew zdrowemu rozsądkowi i prawom fizyki „jazdy na nartach po asfalcie”. Rozpoczyna się druga część - dla takich jak ja, którzy lubią, gdy wszystko jest łatwe i proste. Zła wiadomość, drodzy przyjaciele, jest taka, że ​​nadal musicie pracować. Jeśli jesteś wysoki, możesz nie zostać koszykarzem; jeśli masz doskonały słuch, możesz nie być doskonałym muzykiem. Nie wystarczy tylko wiedzieć o swoim talencie. Niezbędny».