Od autora: Jak się czujesz w sytuacji wyboru? Czy łatwo wybierasz jedno, a odrzucasz drugie? Czy częściej jesteś zadowolony ze swojego wyboru, czy też łapiesz się, że powinieneś postąpić inaczej?.. Różni ludzie mają różne podejście do wybranej sytuacji. Jedna osoba może być bardzo szczęśliwa na myśl o wyborze czegoś, inna może odczuwać nadmierny niepokój, trzecia może czuć się zagubiona, a czwarta może dosłownie zastygnąć pomiędzy możliwymi wyborami. Dlaczego dla niektórych z nas sytuacja wyboru jest tak niebezpieczna? Tak naprawdę stajemy w sytuacji wyboru znacznie częściej, niż nam się to wydaje. Codziennie wybieramy z ogromnej liczby alternatyw: z kim żyć, jak żyć, gdzie pracować, co zjeść na śniadanie, w końcu... Często człowiek w ogóle tego nie doświadcza tak, jakby wybierał coś. W tym przypadku wyboru dokonuje się pasywnie na podstawie już dokonanego aktywnego wyboru. Dzięki temu oszczędzamy mnóstwo energii i czasu. Kiedy człowiek wybiera coś, czego wcześniej nie wybierał lub wybierał, ale od dawna lub rzadko, wówczas doświadcza właśnie takiej sytuacji jako sytuacji wyboru. Różni się od zwykłego (biernego) wyboru przede wszystkim świadomością tego procesu. Irvin Yalom w swojej książce Schopenhauer as Medicine argumentuje, że na każde „tak” przypada „nie”. Te. Mówiąc „tak” komuś lub czemuś, jednocześnie mówimy „nie” innym alternatywom. Moim zdaniem na tym właśnie polega cała trudność wyboru – powiedzieć „nie” i coś stracić. W sytuacji wyboru człowiek doświadcza wszystkich wybranych alternatyw jako możliwych, a zatem już w pewnym stopniu należących do niego, choć iluzorycznych. . Wybierając jedną rzecz, człowiek pozbawia się wszystkiego innego i często czuje się bardziej „biedny” niż przed dokonaniem ostatecznego wyboru. Dlatego wybór nie jest łatwy dla ludzi, którzy mają taką cechę charakteru jak chciwość, która polega na niezdolności jednostki do różnicowania własnych pragnień, preferencji i potrzeb. Tacy ludzie starają się zachować wszystkie możliwe alternatywy. Czasami tak zwani perfekcjoniści – osoby o wyraźnych cechach narcystycznych – znajdują się w sytuacji trudnego do zniesienia wyboru, gdy żadna z alternatyw wyboru nie jest idealna. Zazwyczaj osoba o takiej organizacji wewnętrznej łatwo idealizuje to, co wybiera, i dewaluuje to, czego odmawia. Robiąc to, nieco spłaszcza świat, ale jednocześnie chroni się przed bolesnym doświadczeniem, że żadna z alternatyw nie jest idealna. Jeśli spojrzeć na życie realistycznie, każdy wybór ma swoje perspektywy i ograniczenia, a dokonując go, ważne jest, aby określić, które perspektywy są obecnie najbardziej pożądane, a które ograniczenia są najbardziej tolerowane. Trudnym wyborem może być taki, któremu towarzyszy realna strata (na przykład podczas rozwodu). Wybór ten staje się szczególnie trudny, a czasem niemożliwy w przypadku osób, które wykazują zależne (współzależne) cechy charakteru. Inny jest dla nich jednocześnie źródłem potrzeb i przedmiotem ich zaspokojenia. W wyniku wyboru z pewnością pojawia się odpowiedzialność za jego konsekwencje. Branie odpowiedzialności oznacza powiedzenie: „tak, to, co dzisiaj mam, jest efektem mojego wyboru, zrobiłem to własnymi rękami i teraz własnymi rękami będę dalej rozwijał to, co zacząłem lub będę starał się naprawić to, co -To” . Inaczej sytuacja wygląda, jeśli konsekwencje wyboru ocenia się przez pryzmat winy. Poczucie winy to bardzo nieprzyjemne uczucie. Możesz pozbyć się poczucia winy tylko poprzez poniesienie kary. I ponieważ Każda decyzja, jak wspomniano powyżej, ma zarówno pożądane, jak i niepożądane konsekwencje, wówczas osoba, która zastępuje odpowiedzialność winą, zdaje sobie sprawę, że nie da się uniknąć winy ani kary. Jest rzeczą całkiem naturalną, że w tym przypadku prawo wyboru zostaje przeniesione na kogoś innego. Nikt nie jest zwolniony z wyboru. I tylko najodważniejszym i najbardziej kochającym życie z nas udaje się zamienić bolesne wątpliwości i sprzeczności wyborów w ekscytujące..