Każdy od dawna wie, że od rodziny, w której człowiek dorasta, zależy wiele: od poczucia własnej wartości po scenariusz całego jego życia. Wiele napisano o potędze rodzaju, o programach przodków, scenariuszach itp. Scenariusz rodziny, w której mężczyźni „nie pasują”, jest tak popularny, że z pokolenia na pokolenie obserwujemy trójcę „babcia-matka-córka”. W tym trójkącie po prostu nie ma już miejsca dla mężczyzn. To niezwykle smutna sytuacja. Jeśli córka dorasta w tak czysto kobiecej rodzinie, nie ma gdzie uczyć się komunikacji z mężczyznami i prawdopodobnie będzie miała trudności w relacjach z płcią przeciwną. W przypadku chłopców sytuacja nie jest dużo lepsza: nie ma z kogo brać przykładu, nie ma jasnego wzorca męskiego zachowania w rodzinie Albo inna sytuacja: jest ojciec, ale wychowuje się „mężczyzna powinien być ponury i autorytarny” – stawia dziecku zbyt wysokie wymagania. A potem przez całe życie będziesz stawać na głowie, żeby udowodnić tacie, że jesteś godny. Aby tata był dumny. Ojciec jest ważny w życiu każdego dziecka. Dla chłopca ojciec jest głównym wzorem do naśladowania, dla dziewczynki – pierwszym mężczyzną. Tata poprzez swoje zachowanie, swój stosunek do mamy, kształtuje wyobrażenie o tym, jak powinno być. Niezależnie od tego, jaki jest ojciec: uważny i odpowiedzialny, życzliwy i wyrozumiały, czy wręcz przeciwnie – bierny, okrutny i samolubny, córka podświadomie wybierze męża, skupiając się na podstawowych cechach ojca. Dorosły syn będzie nieświadomie kopiował zachowania ojca i budował swoje relacje w oparciu o to, jak zachowywali się jego rodzice. Dlatego też, gdy w relacjach rodzinnych pojawiają się trudności, psychologowie zaczynają zadawać pytania o dzieciństwo, o tradycje i sposób komunikowania się w rodzicielstwie. rodzina. Aby być szczęśliwym, trzeba samemu budować swoje życie, a nie ciągnąć ze sobą „walizki innych ludzi”. I oczywiście budując relację ze współmałżonkiem, nie powinieneś zapominać, jak bardzo zachowanie dorosłych wpływa na dzieci.