Doświadczenie emocjonalne jest wskaźnikiem naszego stosunku do konkretnej sytuacji, ludzkiego zachowania, wydarzeń w naszym życiu. Jeśli to, co się dzieje, jest zgodne z naszymi zainteresowaniami, potrzebami, zasadami moralnymi itp., wówczas doświadczamy emocji ze znakiem plus (radość, satysfakcja, duma). Jeśli się nie zgadza, mogą pojawić się trudniejsze do przeżycia emocje (smutek, wstręt, poczucie winy, wstyd). Ale kluczową ideą jest to, że wszystkie emocje, bez wyjątku, są ważne dla naszego życia. Tak jest z obrzydzeniem. Ta emocja jest podstawowa. Jest ona uwarunkowana genetycznie i w ogólności warunkuje poziom przeżycia człowieka. Jeśli nie „odwrócisz się” od śmierdzącego, zepsutego produktu, ale go skonsumujesz, prawdopodobieństwo zatrucia jest wysokie. Oznacza to, że konieczne jest odczuwanie wstrętu nawet na poziomie fizjologicznym. W bardziej złożonych relacjach społecznych wstręt można również doświadczyć (i jest to konieczne). Może to wskazywać, że zachowanie innej osoby jest sprzeczne z naszymi wewnętrznymi wytycznymi i wartościami moralnymi. Podobnie jak w przypadku zgniłego jedzenia, w takich sytuacjach można zachować się na różne sposoby. Fizycznie opuść sytuację (odwróć się), poproś tę osobę, aby czegoś nie robiła (np. jeśli związek jest ważny), zaakceptuj swój stosunek do pewnych wydarzeń (nigdy nie mogę powstrzymać się od uczucia zniesmaczenia pewnymi zachowaniami ludzi - znęcaniem się nad słabszymi np. wiem to o sobie i akceptuję swoją reakcję). Wstręt odwraca się od... - negatywnego wpływu na zmysły (nieprzyjemny zapach, smak, dźwięk, dotyk, obraz); - sprzeczność z naszymi wartościami moralnymi, wewnętrzne wytyczne; - sprzeczności z poczuciem piękna i estetyki; - przesycenie (fizyczne, emocjonalne, psychiczne). Wstręt w tym przypadku jest oznaką „dość”; ciało lub psychika sygnalizuje „dość, źle się czuję, daj mi odpocząć”. Może występować sytość fizjologiczna (przejadanie się w dosłownym tego słowa znaczeniu) i psychologiczna (przesycenie informacjami, doświadczeniami, emocjami). A potem sygnał, żeby zawrócić, odpocząć, zmienić bieg. Czy zdarzyło Ci się, że przygotowując się do egzaminów, po prostu nie mogłeś zajrzeć do notatek lub podręcznika? Dobrze pamiętam to uczucie, które przerodziło się w fizjologiczną reakcję wstrętu; - naruszenie granic (kiedy osoba pragnie spokoju, ale nadal toleruje obsesyjne zachowanie partnera lub przełyka obelgi, udając, że wszystko jest w porządku z obrzydzeniem). , chcemy, żeby przedmiot nie istniał, co budzi w nas emocje (w przeciwieństwie do wstydu, gdy sami nie chcemy istnieć). W każdym razie słuchajmy swoich reakcji i nie odwracajmy się od siebie przez wstręt uczy się zauważać swoje preferencje i to, czego nie lubi, budować granice osobiste. W rezultacie otrzymuje odpowiednie i odpowiednie bliskie relacje.