Pułapki współzależności lub Życie przeżyte za nas Rodzimy się i znaleźliśmy się w świecie, w którym człowiek nie jest w stanie istnieć bez innych ludzi, jesteśmy zależni od samego początku widzieć i czuć świat. Mama jest pierwszą istotą, która obdarza nas troską i miłością, ubóstwiamy ją i naśladujemy we wszystkim lub nienawidzimy i nosimy w sobie warstwę żalu, jeśli coś nie poszło z nią dobrze w komunikacji, nie stało się tym, czego oczekiwaliśmy . Czasami zbyt długo jesteśmy zależni od rodziców, jeśli chodzi o samodzielne życie. Tworząc parę, wchodzimy w interakcję z osobą, która staje się naszą kolejną osobą, z którą musimy się połączyć, ale jednocześnie być oddzieleni. Sprzeczność, na której opiera się życie, polega na tym, że jesteśmy zależni od wielu ludzi i dlatego często nie żyjemy własnym życiem. I oczywiście dzieci, z którymi wraz z narodzinami tracimy część siebie, na zawsze zapominając o życiu, które istniało przed ich narodzinami. Dzieci dorastają, a gdy dorastają, nasza osobista część jest aktywnie zastępowana przez ich osobowości, ludzie zapominają, kim są i skąd pochodzą. Jak zachować siebie w całości? Jak pozbyć się współuzależnienia i żyć pełnią, szczęśliwym życiem, realizując siebie, nie zadając bólu bliskim, którzy również są od nas zależni? Harmonia znajduje się w Tobie, egocentryzm nie jest egoizmem, ale próbą poznania tego, kim naprawdę jesteś, bez osądzania siebie i bez patrzenia na siebie oczami rodziców, mężów i dzieci. Powrót do siebie to pierwszy krok, który daje nam radość. Świat jest skonstruowany w taki sposób, że istoty oddziałujące na siebie w zasadzie tworzą ten świat. Jeśli usuniecie wspólników, nie będzie nas. Jeśli artysta nie pokaże ludziom płótna, nie będzie mógł poczuć się artystą. Jeśli kobieta nie da miłości i troski swoim bliskim, nie będzie w stanie w pełni doświadczyć piękna kobiecego przeznaczenia. Jeśli dana osoba nie zrealizuje swojego marzenia z dzieciństwa, nie odczuje całej złożoności i nieograniczoności istnienia. Świat nie ma sensu bez innych ludzi, ale nie ma też sensu, jeśli Cię w nim nie ma. Razem, osobno, razem, osobno - zasada harmonizacji relacji. Potrzebujemy drugiego tak samo jak siebie. Oznacza to, że warto poświęcić połowę swojego czasu na swoje pragnienia i cele, a swoim bliskim pozwolić żyć życiem, które jest dla nich ważne. Ile czasu dajesz sobie? Ile minut dziennie poświęcasz na rozwój? Wędkarstwo, kreatywność, taniec, czytanie – to zajęcie, które naprawdę kochasz? Pozwól sobie być sobą, a innym być innym... Dąż do szczęścia, którego pragniesz i pozwól innym dojść do szczęścia, które ma dla nich znaczenie... Czasami może to być nieznośnie trudne. Zbyt wiele opinii na nasz temat słyszymy od urodzenia: rodzice decydują o naszym losie, dzieci następnie obarczają rodziców poczuciem winy i obowiązku. Współzależność staje się bardziej skomplikowana, jeśli dług wobec przełożonych, społeczeństwa i innych osób jest warstwowy. Odpuść. Pozwól sobie myśleć, co chcesz, a potem pozwól sobie robić, co chcesz. Zmieniając swoje życie, uczęszczając na zajęcia rozwojowe, dajesz czas sobie, dlatego tu jesteś. Zrozum życie, jakiego pragniesz, wyobraź je sobie, zaplanuj, a następnie doświadcz go. Twoje życie, pełne wrażeń, które mają znaczenie dla Ciebie, a nie dla Twoich rodziców. Wybacz sobie i pozwól wolności w swoim umyśle. Trzeba wyeliminować pułapki współzależności, tylko Ty możesz się uratować, nikt Cię nigdy nie wypuści spod ucisku związku, bo od dzieciństwa są obciążeni tą samą zależnością i nie mają pojęcia o tym, co jest opresyjne Ty. Matka życzy dziecku wszystkiego najlepszego, starając się kontrolować każdy jego krok, starając się uszczęśliwić swoje dziecko, nie zauważając, że jej dziecko jest już dorosłe. Tutaj kryje się niesamowita właściwość świata: życia nie można kontrolować, ale można pozwolić mu przepływać przez ciebie, bez walki i oporu. Bez względu na to, jak bardzo rodzice starają się ocalić swoje dzieci od zła, dzieci i tak znajdą się w sytuacjach, w których same będą musiały podjąć decyzję i samodzielnie się z niej wydostać. Narkotyki, seks – to wszystko trzeba wybrać, a rodzice nie mają nad tym kontroli!»