W rodzinach, w których dorastają dzieci, temat relacji dorosły – dziecko często staje się bardzo bolesny. Na konsultacje przychodzą najczęściej matki (rzadziej ojcowie i babcie); pytania i prośby są różne. Dzisiaj porozmawiamy o tym, co zrobić, gdy tata jest wobec dziecka chłodny. Ten temat często się pojawia i słyszę historie „pisane kalką” – „Zajmuję się dziećmi, mój mąż pracuje i zarabia, wraca późno do domu, jest zmęczony, chce, nie chce odpocząć i nie chce się zajmować dziećmi. Znudziły mu się nimi jeszcze bardziej niż interesami, nie wychodzi z nimi, nie czyta książek, jest bardzo surowy, a nawet okrutny, zwłaszcza wobec synów. Ale chłopcy (dziewczynki) są wrażliwi, czekają na tatę, pędzą do niego i zamiast 2 minut uścisków na powitanie dzieci otrzymują naganę lub krzyk, co z zewnątrz wygląda, jakby je uderzono. Tak mniej więcej przedstawiają się historie, które przedstawiają mi moi klienci. Wiele pytań koncentruje się wokół jednej rzeczy: jak nakłonić ojców, aby byli bardziej delikatni wobec swoich dzieci i okazywali im miłość i czułość? lub całkowicie je zignoruj. Dla matek ten ból jest podwójny: 1. Są obrażane przez męża jako partnera. A co z partnerem, który zdradza: oboje mają dzieci, ale ja muszę je wychowywać samotnie? Sytuacja jest prostsza, gdy ojciec jest głównym żywicielem rodziny, wówczas nasilenie urazy kobiety zmniejsza się dzięki wdzięczności za wsparcie finansowe. A w rodzinach, w których oboje małżonkowie pracują i zarabiają tyle samo, ta niechęć do chłodu ojca wobec dzieci rośnie do nieba i nie jest łatwo ją usunąć. Tę niechęć mogą spotęgować różne okoliczności, które rozwijają się w rodzinie: mąż po pracy kładzie się na sofie, a wszystkie prace domowe wykonuje żona, wyjaśnienie tego jest proste: gotowanie i opiekowanie się nie jest zadaniem mężczyzny dzieci. Okazuje się, że jest to swego rodzaju lokalny bóg w rodzinie. Sytuacja staje się jeszcze gorsza, gdy wtrącają się w to teściowe, które uważają za swój obowiązek pouczanie młodej rodziny, jak ma żyć i domaganie się wykonania jej zarządzeń. Niezarysowane granice ze starszym pokoleniem to prawdziwa plaga, słyszę historie jedne fajniejsze od drugich: „moja mama przychodzi do mojego domu, kiedy uzna to za stosowne, ma klucz, którym otwiera drzwi, przestawia rzeczy w szafach, przekręca wyciągając kieszenie, może nawet przyjść w najbardziej nieodpowiednim momencie i także oskarżyć „słodką parę” o to, że niestosowne jest uprawianie miłości, gdy...”. Takie napady matek z obu stron pogarszają i tak już trudne relacje między małżonkami, gdy narasta między nimi napięcie na tle tego, jak małżonek traktuje wspólne dzieci.2. Obrażają się w imieniu dzieci, czują się bezradni i winni wobec dziecka za postępowanie tatusia. Mamy na różne sposoby starają się usunąć lub zatuszować tę winę: namawiają dziecko, obwiniają go, obwiniają tatę, rzucają napady złości i skandale, cicho płaczą z bezsilności. Ten temat jest naprawdę bolesny dla każdego uczestnika wydarzeń, ale tak jest nie zwrócono się bezpośrednio „do przodu”. Tata jest zimny w stosunku do dzieci? Ośmielę się zasugerować, że nie tylko im, ale także mamie, im więcej mama inwestuje w dzieci, tym zimniejszy staje się tata w stosunku do wszystkich domowników. Wyjątkiem mogą być koty i psy oraz ich własni rodzice. Mężczyznaowi wydaje się, że kobieta wpadła w histerię ponad miarę, żądając od niego czegoś niemożliwego: źle wychowała dziecko, a teraz on musi się nim opiekować. W takiej sytuacji tata na ogół staje się ofiarą – trzeba mu współczuć i wspierać go. Na temat chłodu taty można patrzeć na różne sposoby, bo Sytuacja w każdej rodzinie jest nieco inna. Są niuanse. Jest jednak coś, co łączy wszystkie te historie: 1. Tata ma powód, żeby zachowywać się chłodno. A te przyczyny leżą w jego dzieciństwie i traumach z dzieciństwa. Kiedy mężczyzna zaczyna zdawać sobie sprawę, że popełnia szereg błędów wychowawczych w stosunku do swoich dzieci, wówczas temat traumy można z nim rozwiązać. Tak, to wymaga czasu, ale idziemy do przodu i sytuacja zaczyna się zmieniać. Kiedy mężczyzna o wszystko obwinia żonę, nie chce mu się nic zrobić…