Przejadanie się i symboliczne znaczenie pożywienia dla człowieka. Wiele osób próbuje schudnąć, stara się jeść mniej, schudnąć. Wydawałoby się, co może być prostszego? Po prostu zmniejsz ilość spożywanego jedzenia, a rezultaty nie będą długo widoczne. Jednak dla każdego, kto kiedykolwiek był na diecie, jest jasne, że nie jest to takie proste, jak się wydaje. Załamania, objadanie się, poczucie winy i wstydu, poczucie słabości i niegościnności, poczucie zależności od jedzenia, a także poczucie utraty kontroli nad sobą, wskazują nam, że jedzenie to rytuał, który zawiera oprócz jego główna funkcja, czyli utrzymywanie ciała w stanie sprawności, ma jeszcze inne, symboliczne znaczenie. I to jest najważniejsze. Jak uważał S. Freud, ludzkie „ja” jest przede wszystkim cielesne, to znaczy psychika powstaje z ciała i jego procesów. Jeśli przyjmiemy ten punkt widzenia, zobaczymy, że ludzkie „ja” zaczyna się kształtować już od pierwszych dni życia i istnieje opinia o prenatalnym kształtowaniu się „ja” (w łonie matki). Najważniejszym miejscem jest tutaj karmienie. Życie człowieka zaczyna się od karmienia, gdy tylko dziecko się urodzi, zostaje umieszczone na piersi matki, gdzie otrzymuje spokój, satysfakcję, schronienie już po pierwszej w swoim życiu inicjacji – przejściu przez kanał rodny. Następnie rozpoczyna się karmienie piersią, które u różnych osób ma różny czas trwania i jakość. To tutaj dochodzi do kontaktu matki z dzieckiem. Jak będzie wyglądał ten kontakt? To, czy zadowoli to dziecko, sprawi mu radość, czy nie, zależy od matki i jej nieświadomego stosunku do dziecka. Zdarza się też, że wszystko jest w porządku, dziecko jest pożądane, ale mama nagle „traci” mleko i musi już na wczesnym etapie wprowadzać pokarmy uzupełniające, czyli wcześnie odstawiane od piersi. Ale bywa odwrotnie, mleka jest mnóstwo, matka chętnie karmi swoje dziecko, on jest szczęśliwy, a karmienie ciągnie się latami. A może matka wystarczająco karmi dziecko, ale czuje do tego niechęć, nie pozwala dziecku bawić się swoim ciałem, nie patrzy mu w oczy, nie rozmawia z nim - skutek będzie ten sam - naruszenie kontaktu we wczesnych stadiach rozwoju, a co za tym idzie – utrwalenia na etapie karmienia. Jak może to wpłynąć na późniejsze życie? Różnie. W zależności od predyspozycji genetycznych, sytuacji w rodzinie, stylu wychowania, na ten wczesny niedobór nakładają się inne problemy, ale podstawa będzie ta sama - problem z karmieniem na wczesnym etapie, czyli naruszenie kontaktu z matką. I chodzi o to, że karmienie jest konsekwencją, pierwotną postawą matki, która służy jako podstawa do przekarmienia lub niedożywienia dziecka. Do pewnego wieku (do około 6 roku życia) na pytanie „Z czego zbudowane jest Twoje ciało w środku?” większość dzieci odpowiada „Jedzenie” w różnych wariantach (z wyjątkiem dzieci, które spędzają dużo czasu w placówkach medycznych ze względu na problemy zdrowotne i dzieci, które aktywnie interesują się anatomią). Co więcej, w najgłębszych warstwach naszej psychiki nie jesteśmy do końca pewni, czy istnieje w nas cokolwiek poza tym, co tam zesłaliśmy z zewnątrz. Tym samym jedzenie nabiera na głębokim, symbolicznym poziomie psychicznym znaczenia troski, miłości, ciepła, a także wewnętrznego napełnienia siebie, zamiast pustki, która była w nas początkowo. Czym więc jest przejadanie się, nadwaga w świetle wszystkich powyższych? Nic innego jak wypełnienie wewnętrznej pustki w bardzo specyficzny sposób za pomocą jedzenia. Otrzymywanie przyjemnych cielesnych odczuć pełności żołądka, ciepła z jedzenia. Jest to sposób komunikowania się niemowlęcia z matką. Co dzieje się z osobą, która przejada się? Czy on naprawdę jest głodny? Oczywiście, że nie, raczej mówimy tutaj o głodzie emocjonalnym, głodzie relacji. Zauważam, że ten schemat utrzymuje się przez cały czas.