Od autorki: Często w zabiegach, zmartwieniach i innych codziennych sprawach zapominamy i nie mamy czasu na celebrowanie nowych sukcesów naszych dzieci, chwalenie ich , przypomnijmy im jak są dla nas ważni i potrzebni. Ale zawsze jest czas na komentarze, wyrzuty i inne przejawy procesu „wychowawczego”... Jeśli „wychowanie” to coś więcej niż miłość, wsparcie, zrozumienie, zachęta, pochwała, dziecko gubi się (traci wewnętrzne przewodnictwo) „jestem Jestem ważny?” Czy mnie kochają?”, „Kim jestem?”, „Czy jestem dobry czy zły?” Takie dzieci czują się niekochane, niechciane, samotne, bezbronne. Jeśli moi rodzice mnie nie kochają, to tak jest źle, nie ma za co mnie kochać, dla rodziców nie jest to ważne – to znaczy, że nikt mnie nie potrzebuje. Długie przebywanie w tym stanie nie tylko nie sprzyja prawidłowemu rozwojowi dziecka, ale też powoduje szereg problemów psychologicznych. Nie mówię tu o ciężkich przypadkach, ale raczej o takich sytuacjach, kiedy praca i życie codzienne zabierają mi dużo czasu. Zdarza się, że spędzam dzień „w biegu”, albo płacę więcej uwagi poświęcam pracy niż dzieciom. A kładąc je do łóżka, rozumiem, że wiele mnie ominęło.. Nie przytuliłam.. Nie powiedziałam, że kocham.., za co- no to nie. t pochwała. Aby naprawić ten błąd, możesz opowiedzieć dziecku „pochwalającą” opowieść. I poprzez bajkę powiedz wszystko, co nie zostało powiedziane, zanotuj wszystko, co przeoczyłeś, i po prostu przypomnij ci o swojej miłości do niego i tym, jak ważny jest dla ciebie. Okazuje się coś takiego: „Dawno, dawno temu dobry Nissan. Była bardzo słodka, dociekliwa i opiekuńcza. Uwielbiała wszystkim pomagać i dawać miłe prezenty. Podarowała swojej przyjaciółce z ciężarówki Stepie piękny samochód. Pomagała mojej babci zbierać dojrzałe pomidory, a nawet niosła do domu ciężkie wiadro ogórków. Dziadek był zadowolony, gdy Nissan uścisnął mu dłoń na pożegnanie. A mój wujek był zdziwiony, gdy zobaczył, jakie ciekawe samochody powstały z zestawu konstrukcyjnego, który podarował Nissanowi. Tata był bardzo szczęśliwy, że synek nie bał się już zjeżdżać z wysokich zjeżdżalni i wchodzić po schodach! Nissan bardzo pomógł mojej mamie, bawiąc się samodzielnie, podczas gdy ona przygotowywała obiad. Poza tym dzisiaj był grzeczny, nie był wobec nikogo niegrzeczny i nauczył brata wymieniać samochody – „Jak dobrze, że mam takiego asystenta!” - pomyślała matka. Każdy może ułożyć podobną „pochwałę” według następującego schematu: Dawno, dawno temu był sobie miły samochód/słodki króliczek (lub inna postać, którą dziecko lubi, z którą się utożsamia). bardzo dobry, wesoły, opiekuńczy i nie tylko (co dotyczy Twojego dziecka). Uwielbiała wszystkim pomagać i dawać miłe prezenty (miło to robić). Następnie pamiętamy o wszystkich, którym dziecko pomogło, zrobiło miło i sprawiło im radość. Nawet (zwłaszcza!), jeśli wydaje się, że nie zrobiło nic dobrego, możesz przypomnieć sobie, co wydarzyło się w ciągu dnia lub porozmawiać o dobrych uczynkach dziecka; o chwilach, kiedy mu zależało lub był cierpliwy; o tym, jak zadowolił swoją mamę/babcię, dobrze się odżywiając; albo o tym, jak poradził sobie ze swoim strachem na wysokiej dziecięcej zjeżdżalni (w kontekście, że zauważyła to jego matka (lub ktoś inny) i cieszyła się z jego kolejnego zwycięstwa, sukcesu, przejawu niezależności, wytrwałości w dążeniu do celu itp.). Oznacza to, że treść bajki może być dowolna, najważniejsze jest to, że sytuacje „godne pochwały” są prawdziwe. Nawet jeśli zasługi Twojego dziecka nie wydają Ci się istotne, porozmawiaj o nich. Ogłoszenie. To bardzo ważne dla dzieci! Swoją drogą nie tylko dla dzieci.. Inne bajki dla dzieci: Dzieci o CHCENIU i POTRZEBIE O pszczółce, która nie lubiła odkładać zabawek (bajka dla przedszkolaków)