Wielu moich klientów czuje, że ich organizm nie ma wystarczającej ilości stresu. Kupują karnet na siłownię i... no cóż, co się wtedy dzieje 😉 Większość ludzi albo ćwiczy kilka razy, a potem się poddaje, albo w ogóle na to nie przychodzi. A najsmutniejsze jest to, że ludzie strasznie się za to karzą. Wewnętrzny krytyk przeklina niemal codziennie, poczucie winy rośnie, nastrój się pogarsza, a tyłek nie rusza się. Sytuacja jest nieprzyjemna. Zastanówmy się, na czym polega problem. Dziś nie będę pisać o tym, że być może ktoś tak naprawdę tego nie chce. Jest to również możliwe, ale wyobraźmy sobie, że nasz bohater naprawdę stara się uczyć, właśnie tego pragnie, ale coś poszło nie tak. Co dokładnie? Być może ta osoba po prostu nie wie, jak działa motywacja w fitnessie i dlatego stawia sobie nieodpowiednie wymagania. Naiwnie wierzy, że wystarczy po prostu zdecydować się na ćwiczenia, zebrać się w sobie i gotowe, trzy razy w tygodniu będzie chodzić na siłownię. Ale to nie działa w ten sposób. Motywacja w tym zakresie kształtuje się w trzech etapach: 1) Etap początkowy To moment, w którym na człowieka działa motywacja zewnętrzna. Dla zdecydowanej większości ludzi samo podjęcie decyzji o rozpoczęciu nie potrwa długo. Ale charakter się sprawdzi, jeśli: - będzie dobre towarzystwo ludzi, z którymi będzie fajnie razem trenować - będzie piękny i wygodny strój do treningu - znajdzie siłownię, w której przyjemnie się przebywa - zgadza się trenera, który z miłością go kopnie i przed którym będzie się wstydził swojej absencji – zapłaci mnóstwo pieniędzy – o swojej decyzji poinformuje wszystkich na portalach społecznościowych i wrzuci relacje lub zdjęcia – przyjedzie wymyśl coś innego, co pomoże mu nie poddawać się. Niezwykle ważne jest zrozumienie, która forma motywacji zewnętrznej jest odpowiednia dla tej konkretnej osoby. Na przykład płatny kurs w ogóle mnie nie motywuje. Ale atmosfera jest ważna. U Ciebie może być odwrotnie. Tutaj musisz poznać siebie. Na tym etapie osoba z reguły nadal nie wie, co dokładnie chce zrobić. Normalną opcją jest wypróbowanie różnych sportów i znalezienie tego, który najbardziej Ci się podoba. I tak można przejść do etapu drugiego. 2) Etap specjalizacji To tutaj pojawia się zainteresowanie konkretnym sportem. Osoba zauważa, jak stara się dowiedzieć o tym więcej, ogląda filmy odnoszących sukcesy sportowców, studiuje technikę i rozwija specjalne umiejętności potrzebne specjalnie w tym sporcie. Wiele osób na tym etapie wchodzi do społeczności, trafia do grupy osób o podobnych zainteresowaniach, gdzie wszyscy dzielą się doświadczeniami i life hackami. Znalezienie swojego sportu nie jest łatwe, w tym celu musisz także dobrze zrozumieć siebie. Są tacy, którym nudzi się sama praca ze sprzętem, chcą więcej aktywności, adrenaliny, rywalizacji, widocznych rezultatów lub czegoś innego. Taka osoba może już na pierwszym etapie wielokrotnie próbować zmusić się do pójścia na siłownię, aby zapewnić sobie wszelkie możliwe motywatory zewnętrzne, ale jego oczy nie zaczną błyszczeć od ćwiczeń. A wszystko dlatego, że nie znalazł swojego sportu. Może to akrobatyka, jazda na nartach lub parkour. Dopóki nie spróbujesz, nie będziesz wiedział. Kiedy człowiek na pierwszym etapie utrzymuje regularne ćwiczenia i odnajduje swój sport, wówczas jego motywacja przestaje być zewnętrzna, a staje się wewnętrzna. Teraz może sam chodzić na siłownię, uczy się w domu i wyznacza sobie cele. Ponieważ go to interesuje, robi to dla siebie. 3) Etap rywalizacji sportowej Mówimy już o nowej zmianie rodzaju motywacji. Dla człowieka ważne staje się uczestnictwo w zawodach, wygrywanie, myśli o tym, jak może zarobić na swoim sporcie, jak może go rozwinąć. Wspiera swoją społeczność sportową, ponieważ jest ona ważną częścią jego życia i chce pomóc ją rozwijać w każdy możliwy sposób. Dla początkujących najważniejsze jest przejście pierwszego etapu. I nie wymagaj od siebie tego, czego psychika nie zapewnia:)