Od autora: Ten skromny tytuł najlepiej oddaje artykuł. Ponieważ sam artykuł ma pełny sens tylko wtedy, gdy znajdują się w nim linki, a strona zawiera ograniczoną liczbę linków zewnętrznych, przedstawiam Państwu nie cały artykuł, ale jego zasadniczą część, która ma niezależne znaczenie logiczne. Przedstawiam państwu szczyt myśli ludzkiej, ten poziom, który nauki o człowieku osiągnęły do ​​2015 roku naszej ery. Ten artykuł będzie bardzo przydatny w następujących przypadkach: Jeśli usłyszałeś zdanie „Pozostańmy tylko przyjaciółmi” lub inne podobne zdanie od kogoś, kogo chciałbyś widzieć jako partnera w związku miłosnym. Jeśli wydaje Ci się, że inwestujesz w związek coraz więcej, a Twój partner inwestuje coraz mniej. Jeśli wydaje Ci się, że jesteś po prostu opcja zapasowa dla Twojego partnera, dopóki nie znajdzie kogoś lepszego. Będzie to szczególnie przydatne. Ten artykuł jest przeznaczony dla tych, którzy regularnie znajdują się w takich sytuacjach. Poznasz sposób na wyjście z niezrównoważonych relacji. Od razu ustalmy warunki. Partner zależny nazywany jest Minusem. A ten, od którego zależą, nazywa się Plus. W normalnym związku (relacja równowagi) obaj partnerzy znajdują się w lekkiej niekorzystnej sytuacji i są od siebie zależni. Ale ta przyjemna i pożyteczna zależność nie zamienia się w patologiczną zależność (uzależnienie). Musisz zrozumieć, że można zachować tylko relacje równowagi, a jeśli istnieje silna nierównowaga, związek zostaje zniszczony. Nikt nie zyskuje na braku równowagi. Cierpią zarówno zalety, jak i wady. Para jest uważana za zrównoważoną, gdy poziom zależności jest w przybliżeniu równy, poziom wpływu jest w przybliżeniu równy, a poziom intymności jest dość wysoki (ale nie nadmierny). Równowaga w związku jest niezbędnym warunkiem utrzymania wzajemności, dobrych prognoz na przyszłość i wspólnego rozwoju osobistego w związku. Zatem w związku braku równowagi zawsze jest plus i minus. Minus stracił większą autonomię, jest bardziej skupiony na partnerze, dużo inwestuje w związek, ale otrzymuje coraz mniej. Minus beznadziejnie czeka, aż partnerka podejmie kroki w stronę jeszcze większego zbliżenia i pragnie otrzymać gwarancje kontynuacji i wzmocnienia związku. Minus w braku równowagi chce stale otrzymywać od drugiego to, czego drugi nie chce dać: więcej intymności, więcej uznania, więcej ciepła, więcej miłości, więcej wspólnych planów, więcej gwarancji i obietnic. Im silniejsza nierównowaga, tym mniej miłości i wysiłków Minusa potrzebuje Plus. Minus nakłada na partnera zbyt nierealistyczne oczekiwania i czyni go odpowiedzialnym za własny dobrostan psychiczny. Tworzy tę iluzję i ją podsyca, jednocześnie coraz bardziej odłączając się od wszystkich innych źródeł inspiracji. Namiętność staje się silna, niestabilna i bolesna. Minus boi się utraty plusa, każdy dystans jest bolesny, dlatego jest gotowy spełniać coraz więcej warunków, aby zachować niezbędną bliskość. Minusy ze swej natury są nadmiernie niespokojne, więc w związku ich niepokój wzrasta z powodu utraty kontroli nad coraz bardziej znaczącym partnerem. A Plus jest znudzony Minusem, chce więcej swobody, aby poświęcić więcej czasu sprawom zewnętrznym . Poza tym ma wrażenie, że jego nerwy są okresowo „zranione”, mózg „wydmuchany” i „pozbawiony tlenu”. Wolność i „tchnienie wieczności” w związkach zamienia się w obowiązek i konieczność wypełnienia dziury energetycznej Minusa. Pojawia się irytacja, wstręt i poczucie winy, że Minus doświadcza takich uczuć. Plus coraz mniej potrzebuje intymności, ma coraz więcej warunków do pozostania w relacji z minusem. Inwestycje Minusa obniżają jego samoocenę, ale Plusowi nie sprawiają przyjemności. Dlatego takie inwestycje raczej zwiększają niż zmniejszają nierównowagę. Dodatkowo jest bardziej niezależny dzięki temu, że czerpie energię (inspirację i witalność) z wielu miejsc, nie skupiając się na sferze relacji. Ciągłe żądania Minusa przenoszą wzajemne interesy, które wcześniej były w sferę ::::