Jacy są ludzie z psychopatologią? „Jaki są krewni pacjentów w tej kategorii?” Portret psychologiczny: Są mądrzy, najczęściej LOGICZNI! (jeśli dzieci mają zaburzenia rozwoju umysłowego, to rodzice mają wysoki poziom inteligencji), z zawyżoną samooceną w stosunku do siebie, zły, z dużymi ambicjami, nie rozpoznający świata i zachowań otaczających ich ludzi, swojego wewnętrznego świata odzwierciedla - złość, nadmierną wagę swoich przekonań, w relacjach międzyludzkich jest uparty, nie akceptuje opinii innych ludzi i zachowuje się rezonująco. Są zimni emocjonalnie, nie patrzą w oczy, często mrużą oczy, mają zaburzone poczucie siebie – oddychanie, poruszanie się, ciało, trudno im opisać doznania w ciele, swoje emocje, jest im trudno chwalić się, zauważać pozytywną dynamikę, a tym bardziej uczestniczyć w rozmowie z innymi ludźmi, odpowiadać swoimi uczuciami na uczucia i działania innych ludzi. W rodzinie często panuje „poprawność fizyczna”, wszystko co niezbędne do rozwoju (przedmioty, zabawki, życie codzienne). Ale Dusza jest zamknięta zarówno u pacjenta, jak i u członków jego rodziny. Nie rozumieją, czym jest wewnętrzny świat człowieka, nie rozumieją, że oprócz ciała fizycznego człowiek ma żywą Duszę, od której zależy Życie. Kojarzą takie tematy rozmów z przekonaniami religijnymi, a częściej z „sekciarskimi poglądami”, jeśli chodzi o wewnętrzny świat pacjenta, że świat wewnętrzny należy oczyścić z negatywnych uczuć, aby wnętrze było gładkie, spokojne i czyste. Że sytuacje życiowe człowieka są odzwierciedleniem jego wewnętrznego świata. Nie chcą o tym słyszeć, akceptować, a tym bardziej pracować nad sobą - nad zmianą, oczyszczeniem swojego wewnętrznego świata. Nie zdają sobie nawet sprawy, że mają „Wewnętrzny Świat, Duszę” i że są mistrzami. Badania nad wynikami elektroencefalografii i badań neuropsychologicznych ukazują obraz wspólny wszystkim pacjentom z psychopatologią, w tym także chorym na schizofrenię: Dysfunkcja układu nerwowego. pnia i struktur podkorowych mózgu, zaburzenia połączeń międzypółkulowych oraz PRAWA PÓŁKULA MÓZGU (odpowiedzialna za emocje, uczucia, empatię, prawdziwą miłość, którą pacjenci często zastępują litością, strachem i innymi destrukcyjnymi emocjami). Praca z takimi pacjentami wymaga tolerancji, ciągłej pracy nad sobą, rozwoju większej wrażliwości, zrozumienia, miłości do takich osób pomimo ich fizycznej agresji, złości na świat oraz specjalisty, który z nimi pracuje i rozumie: CO kryje się za ich zachowaniem ( nie działa półkula odpowiedzialna za miłość i uczucia), w środku jest źle – „Do tego stopnia, że nie chce mi się otwierać pokrywy piwnicy mojej podświadomości”. W którym narosło tyle negatywności - zła, bólu, skarg i roszczeń..... I przechowują te negatywne przekonania, uczucia i myśli, aż sama „pokrywa” otworzy się z przepełnienia i „wszystko, co nagromadziło się” wleje się w życie człowieka Osoba objawiająca się chorobami, traumą, problemami w relacjach i nieprzewidywalnymi sytuacjami problematycznymi w różnych obszarach życia. Nie biorą odpowiedzialności. Zawsze szukają winnego, jest mnóstwo skarg na krewnych, kolegów, lekarzy. Zawsze jest ktoś, kogo można winić za swoje problemy. Czują, że otaczający ich świat jest wobec nich niesprawiedliwy, a jednocześnie NIE UZNAJĄ SWOICH SŁABOŚCI (nie zdają sobie sprawy, że mogą urazić słabych, bezradnych, nieodpowiedzialnych za siebie i swoje życie). PYTANIE SPECJALIsty DO SIEBIE – JAK MOTYWOWAĆ PACJENTA Z TYM PROBLEMEM I JEGO BLISKICH – ABY ZAAKCEPTOWAĆ SIEBIE, ŚWIAT, W KTÓRYM ŻYJE, PRAWA, KTÓRE W TYM ŚWIECIE ISTNIEJĄ ORAZ PRAGNIENIE – ZMIANY, PRZEMIANY SWOICH Z TRZECH ŚWIATA, KTÓRE W KONSEKWENCJI WYKAŻE „POZYTYWNE” ZMIANY „W JEGO ŻYCIU? TO ZADANIE STANOWIONE PRZEZ SPECJALIstę GOTOWEGO POMÓC LUDZIOMPSYCHOPATOLOGIA Dziękuję Olga Nikołajewna „DOŚWIADCZENIE ZAWODOWE W FGU „Dzieciństwo” pokazuje podobny obraz” Dzieci z autyzmem - wszystkie mają niedotlenienie, organiczne uszkodzenia mózgu różnego pochodzenia - Dysfunkcja pnia i struktur podkorowych mózgu, przerwanie połączeń międzypółkulowych i PRAWEJ PÓŁKULA CIEPŁA Im większe (mniejsze) jest uszkodzenie struktur pnia mózgu, tym wyraźniejsze są objawy psychopatologiczne (szkliste oczy, poważnie zaburzone emocje, poczucie siebie, potrzeba wypróżnień i toalety). NARUSZONE (cierpi kinestetyka). Dzieci często są agresywne, mają upośledzoną umiejętność samoopieki - moczenie, enkoprezę, takie dzieci mają słabe ręce, są niezgrabne, słabe nogi, ale mają silny ROZUM. „Wszystko jest moim zdaniem !” „A JEŚLI COŚ JEST ŹLE! „Wszyscy są im podporządkowani, łącznie z rodzicami i dziadkami. Wyrażają nadmierną opiekę ze strony matki, często ignorują TATA - jego opinię, jego stosunek do dziecka. Mama, jak „tygrysica, jest gotowa wydrapać wszystkim oczy swojemu dziecku” - a potem one, matki, płaczą z własnych ulubieńców - dzieci, mówiąc: „Poświęciłem ci życie, wszędzie za tobą chodziłem, chroniłem od wszystkiego.” , chroniony przed wszystkimi......, a TY?!” Skutek będzie godny ubolewania, jeśli nie zapewnisz tej rodzinie pomocy psychologicznej w odpowiednim czasie, a ponadto nie znajdziesz okazji do bycia wysłuchanym. SPECJALISTA, gdyż rodzice mają własną, subiektywną ocenę sytuacji - nadmierne negatywne emocje w stosunku do dziecka - strach o nie, litość, poczucie winy wobec niego itp. Ta blokada cierpienia niszczy nie tylko matkę, jej dziecko, relacje z mężem i w całej rodzinie, ale też ogranicza możliwości POMOCY SPECJALIŚCI. W procesie pracy korekcyjnej z takimi pacjentami metodą „Korekcji sensomotorycznej” odnotowuje się trudności w kontakcie, przyswojeniu i akceptacji zasad pracy oraz nadmierną kontrolę stanu emocjonalnego dziecka przez matkę. Matka, chroniąc dziecko przed wszelkimi dla niego niepożądanymi działaniami, rozwój w ogóle, nie zdając sobie z tego sprawy, kształtuje psychosomatykę dziecka - wszystko, czego mu się nie podoba, deklaruje matce. Znów, nieświadomie chowając się za bólem lub chorobą, matka natychmiast przechodzi do OBRONY: „Czy w szkole są prześladowani? Nie idź! Nie lubisz psychologa? Wymienimy to! Chcesz, żeby była Twoja i SPEŁNIŁY SIĘ WSZYSTKIE TWOJE ŻYCZENIA? TAK BĘDZIE!!!" – Tato, jeśli go nie przepędzimy, to wyślemy go na zaplecze i tak dalej wszystkich bliskich, którzy wkraczają w Idyllę matki i dziecka – swoimi radami, zasadami… Trudności zauważa się w konkretnych ćwiczeniach charakteryzujących podświadome programy ontogenezy dziecka, stan struktur morfologicznych, stan emocjonalny odciśnięty w procesie rozwoju wewnątrzmacicznego, procesy porodowe. Ćwiczenia – fotel bujany, kok – trudności w prawidłowym trzymaniu ciała, trudności w dosięganiu głowy do kolan, utrzymywaniu oczu w kolanach, trzymaniu kolan rękoma, rozpadaniu się części ciała podczas ruchu, trudności w kontrolowaniu i regulacji własnego ciała, lęk przed otwarciem ramion (mimowolne zaciskanie rąk ramiona, krzyżowanie ich, trudności w swobodnym poruszaniu osobno prawą i lewą ręką itp.) Dziecko ma trudności z przyjęciem prawidłowej pozycji wyjściowej, od razu pojawiają się objawy TONUSU, bolą nogi, bolą plecy, jedna z nogi zapadają się w wyniku niedowładu połowiczego. Dziecko w ćwiczeniu ma trudności z trzymaniem rąk na boki – pisaliśmy, często trzyma ręce przed sobą, wykonuje słabe ruchy, pochyla się do przodu i szybko męczy się podczas raczkowania – trudności są statyczne – więcej często nie jest to raczkowanie, ale skakanie, częste, nierytmiczne ruchy rąk przy wzniesionym brzuchu. Nogi są słabe, nie ma siły na poruszanie ciałem nogami. Niekonsekwencja - mowa. ruch, oddychanie o własnej kontroli (jakby każda część ciała, funkcja mentalna, działała sama, w sposób niekontrolowany - ręce robią rzeczy z pamięci, mowa mówi, a jednocześnie Mistrz, RAZEM ZE SWOIMI MYŚLAMI - GDZIEŚ) ALE NIE TU przed specjalistą zajmującym się leczeniem takich pacjentów