Od autora: Artykuł ukazał się 5 sierpnia 2013 na portalu Dziś porozmawiamy o ludziach wzrokowców, czyli osobach, do których dociera najwięcej informacji o otaczającym ich świecie za pośrednictwem kanałów wizualnych i obrazów. Wizualizm zawsze musi patrzeć, widzieć, kontemplować, nawet gdy słuch stara się zwrócić jego uwagę na przykład na magicznie brzmiącą melodię, wzrokowiec zawsze musi zobaczyć źródło dźwięku (magnetofon, telewizor, odtwarzacz, itp.). Dopiero po obejrzeniu będzie w stanie docenić dźwięk; jeśli źródło dźwięku nie jest dostępne, artysta wizualny musi zamknąć oczy i narysować obraz, który jego zdaniem koresponduje z brzmiącą melodią. Osoby wizualne bardzo lubią bogate obrazy wizualne: malarstwo, kino, teatr, wystawy, cieszą się procesem kontemplacji i są prawdziwymi koneserami piękna, wszystko, co otacza osobę wzrokową, musi być piękne: wygląd ludzi, wnętrze, jego dekoracja i styl. Osoby wzrokowe uważnie monitorują swój wygląd, potrafią być wobec siebie zbyt wybredne, nie są szczęśliwe i zawsze coś im się nie podoba, często mają kompleksy na punkcie swojego wyglądu. Jeżeli partner osoby wzrokowej (słuchowiec lub kinestetyk) będzie chodził po domu w dresach z wyciągniętymi kolanami, wzrokowiec będzie zirytowany i na pewno będzie skandal. Wygląd przygotowanej potrawy jest często nawet ważniejszy dla wyglądu niż jej smak. Nie popychaj ucznia wzrokowego w muzeach, na wystawach ani na spacerze; potrzebuje on trochę więcej czasu niż uczniowie słuchowi i kinestetycy, aby cieszyć się obrazami i rozważyć wszystkie odcienie, wątki, zjawiska naturalne itp. Wizualnicy uwielbiają marzyć, a ich sny są zawsze bardzo jaskrawe, intensywne i bogate. Ze względu na jasność wyobraźni wzrokowcy powinni monitorować, jak kończą się historie, które tworzą w swojej wyobraźni, aby nie popaść w przygnębienie i nie pogrążyć się w negatywności, ponieważ mają tendencję do wiary w to, co sobie wyobrażają. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku młodych wzrokowców; powinni zachować ostrożność przy wyborze literatury, preferując książki ze szczęśliwym zakończeniem. W mowie osoby wzrokowca często pojawiają się słowa: moim zdaniem najwyraźniej widzisz, wydaje mi się, możesz sobie wyobrazić, spróbować zobaczyć, możesz sobie wyobrazić, jeśli spojrzysz na sytuację, jakoś trudno to zobaczyć , to melancholia obrazu – zieleń, smutek – czerń, ścieżka w ciemności itp. W rozmowie z wzrokowcem, jeśli chcesz, żeby Cię usłyszano, częściej używaj słów „wizualnych”: Widzę dobrze, Patrzę szerzej, na podstawie moich obserwacji itp. i zachowaj dystans, nie zbliżaj się do niego za bardzo. Przez całą rozmowę zachowaj dystans, aby osoba wzrokowa widziała Cię od stóp do głów, dzięki czemu mogła łatwo odczytać i przyswoić informacje, staraj się zachować średni dystans, który pozwoli osobie wzrokowej na wykonanie gestu, jest to dla niej konieczne, ponieważ ... Mówiąc, osoba wzrokowa zdaje się rysować w powietrzu to, o czym mówi. W rozmowie z osobą wzrokową ważny jest także kontakt wzrokowy. Planując spotkanie z osobą wzrokową lub przygotowując się do komunikacji z nią, nie zapomnij zwrócić szczególnej uwagi na swój wygląd, ponieważ... Niechlujne ubranie, niechlujny makijaż, niechlujna fryzura, a nawet mała, ledwo zauważalna plamka lub zwisający guzik mogą czasami odwrócić wzrok od ciebie. Ogólnie rzecz biorąc, z wzrokowcami łatwo się porozumieć, interakcja z nimi jest dość interesująca i nie jest trudna, z reguły są zręcznymi gawędziarzami, ciekawymi rozmówcami i dobrymi mówcami, co pomaga im w adaptacji, w naturalny sposób przyłączają się do nowego zespołu i prawie zawsze stają się duszą każdej firmy. Miłych rozmów, przyjaciele!!!