Jak już nauczyłeś się z poprzednich artykułów, każdy z kompleksów seksualnych ma swoje własne objawy i przyczyny psychologiczne. Dziś poznasz związek pomiędzy głównymi psychologicznymi przyczynami problemów i zaburzeń seksualnych a rozwojem i wyborem strategii psychoterapeutycznej. A więc pierwszym powodem są „Zaburzenia rozwoju psychoseksualnego”. Charakterystyka: *naruszenie tempa i czasu rozwoju psychoseksualnego; *naruszenie stereotypów dotyczących zachowań związanych z rolą płciową i orientacji psychoseksualnych; *trudności w nawiązaniu i utrzymaniu komunikacji (komunikacji) z płcią przeciwną; * brak stabilnych umiejętności realizacji fantazji erotycznych i seksualnych; *dziecinne poglądy na relacje intymne ludzi Strategia psychoterapeutyczna: *wykształcenie adekwatnych sądów na temat wyboru partnera seksualnego i harmonijnych relacji intymnych; *kształtowanie nowych postaw behawioralnych; *utrwalanie w wyobraźni roli behawioralnej w procesie odrabiania „pracy domowej”; *konsekwentne i krok po kroku praktyczne wdrażanie przez mężczyznę odpowiedniego modelu intymnego zbliżenia ze stałą partnerką (od pierwszej znajomości do… stosunku płciowego) Drugim powodem jest „Niespójność scenariuszy seksualnych w parze”. (problemy w interakcjach seksualnych w parze. Charakterystyka: *wyraźne różnice w preferencjach seksualnych partnerów; *niespójność w częstotliwości, czasie trwania i formach stymulacji seksualnej; *niewłaściwe wyrażanie przez jednego lub obojga partnerów swoich uczuć i doświadczeń związanych z intymnością seksualną (wyrzuty, oskarżenia, groźby, obojętność itp.) Strategia psychoterapeutyczna: *wyjaśnienie indywidualnych preferencji seksualnych partnerów, *wspólna dyskusja, planowanie i późniejsza realizacja optymalne dla pary, opcje interakcji seksualnych; *biblioterapia, *wykorzystanie filmów edukacyjnych, *techniki seksuoterapii (wg W. Mastersa i V. Johnsona, H. Kaplana) w celu zwiększenia przyjemności fizycznej z kontaktów seksualnych Trzecim powodem są „konflikty intrapsychiczne” wpływające na sferę seksualną. Charakterystyka: *wewnętrzny konflikt pomiędzy pragnieniem intymności seksualnej a postawą wobec seksualności jako przerażającej/wstydliwej strony ludzkiej egzystencji; *konflikt zewnętrzny pomiędzy jednostką a pewnymi aspektami świata zewnętrznego; * spotkanie, gdy pojawiają się trudności seksualne, z egzystencjalnymi problemami ludzkiej egzystencji (bolesna świadomość skończoności istnienia lub groźby samotności) Strategia psychoterapeutyczna: * eliminacja wewnętrznych sprzeczności, głęboko zakorzenionych lęków przed przejawami seksualności i poczucia winy ( hipnoza ericksonowska); *zastosowanie techniki „2 krzesła”; *stosowanie strategii hipnoanalizy; *techniki dramatu symbolicznego (motywy „łąka”, „krzak róży”); *praca z głęboko zakorzenionym niepokojem w modelu egzystencjalnym (problemy skończoności bytu, wolności, samotności i bezsensu istnienia) Czwarty powód to „Przejawy fobii”: *lękowe oczekiwanie niepowodzenia seksualnego (ASF); * unikanie stosunków seksualnych (koitofobia); * pojawienie się/nasilenie psychicznych i somatycznych przejawów lęku w sytuacjach intymnych lub nawet na samą myśl o możliwej intymności; *powtarzające się sytuacje fiaska na skutek osłabienia erekcji podczas prób stosunku płciowego lub jego bardzo krótkiego czasu trwania (przy braku wyraźnej patologii organicznej okolicy narządów płciowych) Strategia psychoterapeutyczna: *neutralizacja negatywnych doświadczeń seksualnych za pomocą technik programowania neurolingwistycznego, desensytyzacji i przetwarzanie za pomocą ruchów gałek ocznych – EMDR, regresje transowe związane z wiekiem; *konsekwentne niszczenie wyzwalaczy (myśli, obrazów i doznań) za pomocą technik „zatrzymywania myśli”, skróconej wersji EMDR, wizualizacji nieprzyjemnych doznań w transie itp., które w rzeczywistości poprzedzają i faktycznie wyzwalają dysfunkcyjne reakcje seksualne ; * eliminacja nadmiernej kontroli stosunku płciowego i trening w tym związany