Śpiewaj, dziewczyno, śpiewaj. Dziewczyno Isztar, cały ten ból to nic innego jak dar dla ciebie. Cały ten ból jest dla ciebie z miłości, żebyś mogła o nim śpiewać... Ale nie walcz. © Ekaterina Bodaleva Ostatnio przez przypadek, choć nie dla. pierwszy raz usłyszałem te wersety od jakiegoś zespołu folkowego i w końcu ich posłuchałem. „Niech Bóg broni takich darów” – pomyślałam przede wszystkim. Ale niestety prawie każda dziewczyna je dostaje. Jak wielu chłopców. Pierwsza miłość jest często okrutna. Jednak nie musi być pierwsza. Powszechnie przyjmuje się, że nasza miłość jest czymś neurotycznym. A już na pewno z zazdrością, roszczeniami i naruszeniem wolności. Być bolesnym i zdesperowanym, a potem dobrym i ogromnym. I znowu boli, kości policzkowe mi się kurczą. A potem już lekko i euforycznie, czego nie da się opisać... I tak w kółko, podkręcając tempo Poprzez filmy, muzykę i książki współczesna kultura od kilkudziesięciu lat wmawia nam, że zawroty adrenaliny są szalenie romantyczne. i piękny. Pewnie nawet nie będę się kłócić, to fascynujące. Ale w tym, co jest opisane, nie ma między nimi prawdziwej bliskości i jest to coś, bez czego obaj partnerzy będą tańczyć tylko z naciąganym obrazem drugiego. To jest gra. Uczestnicy są nieustannie przytłoczeni emocjami i chęcią posiadania innych. Ale kim jest ta druga osoba, widać mimochodem. Nie ma czasu na podglądanie, trzeba robić ruchy, ale z czasem okazuje się, że jedna ze stron jest tym zmęczona. Wtedy albo przestaje się bawić i próbuje zmusić drugą stronę do zaprzestania, albo opuszcza związek. W obu przypadkach druga osoba nie rozumie, co „pękło” w interakcji, bo „wszystko było dobrze i jasno”. I próbuje zwrócić partnera, który zatrzymał się w niewłaściwym czasie, do zwykłego kanału komunikacji, przekupując lub zwiększając tempo. Jeśli dana osoba opuściła związek, można to również uznać za naciągnięcie na siebie koca w grze. Na przykład młody mężczyzna jest przyzwyczajony do znikania „z radaru” swojej ukochanej na kilka godzin lub dni czas. Zwykle dzwoni ze złością i pisze nerwowo, ale młody człowiek znosi ciszę. A po chwili wraca i obdarza dziewczynę uwagą, mówiąc, że musi pomyśleć/poradzić sobie ze sprawami/pobyć sam itp. Robi to regularnie i bez ostrzeżenia. Można by się oczywiście zgodzić, tak jak normalni ludzie, którzy myślą, gdzie i kiedy są sami, ile czasu zajmie zrobienie różnych rzeczy i tak dalej. Ale wtedy nie będzie żadnych zmian w emocjach i gra się zatrzyma. Wszystko się uspokoi i (o zgrozo!) będziemy musieli porozmawiać twarzą w twarz, bez maseczek. Nie można na to pozwolić bez poczucia bezbronności, ale dziewczyna w końcu jest zmęczona tym procesem. Dziewczyna zbiera się na odwagę i mówi: „Jestem zmęczona, nie róbmy tego więcej”. Młody człowiek może usłyszeć „zagrajmy w coś innego, prowadzę” lub „teraz pominę ruch, wtedy będziemy kontynuować”, a nawet „jesteś złym graczem”. Jeśli związek jest dla młodego mężczyzny mniej wartościowy niż jego ego, rozpadnie się. Oczywiście role w przykładzie można odwrócić w tym sensie, że dziewczyna będzie nalegać na huśtawkę. Zdarza się to równie często. Wyjściem i jedynym zdrowym rozwojem relacji jest tutaj przejście na poziom z minimum masek. To przerażające, bo niebezpieczne. Osoby po traumie nie zawsze wiedzą, jak to zrobić. I nie zawsze potrafią znaleźć w sobie determinację, kiedy wiedzą. I wszyscy jesteśmy w takim czy innym stopniu traumą. Istnieje jednak kilka uniwersalnych zaleceń: ∆ Nie zapominaj, że związek to inwestycja energii pomiędzy dwojgiem ludzi. Oznacza to, że wszystko idzie dobrze lub źle, dwie osoby starały się o to jak najlepiej. Nie rezygnuj ze swojej odpowiedzialności, ale nie bierz na siebie odpowiedzialności za kogoś innego. ∆ Wspieraj swojego partnera. Bądź szczerze zainteresowany jego życiem i nie ukrywaj swojego. ∆ Nie powstrzymuj się od rzeczy, które na późniejszym etapie mogą stać się problemem. ∆ Wykonuj drobne rytuały, aby druga osoba poczuła się potrzebna. ∆ Delikatnie wyrażaj swoją krytyczną opinię. Zdrowy rozsądek i inna perspektywa nie zaszkodzą, jeśli przedstawisz je bez obraźliwych słów.∆ Nie zapomnij znaleźć czasu dla siebie i czasu dla dwojga. Nie możesz dbać tylko o siebie lub tylko o drugiego człowieka – tak nie jest!