Pętle sprzężenia zwrotnego. Sprzężenie zwrotne to informacja o wynikach funkcjonowania systemu, która trafia do tego samego systemu. Istnieją pozytywne i negatywne opinie. Przy pozytywnym sprzężeniu zwrotnym informacja wchodząca do systemu prowadzi do istotnych zmian w tym systemie, tj. do utraty stabilności i równowagi. Rozważmy na przykład system reprezentowany przez matkę i dziecko. Dziecko zaczyna skomleć, ale matka nie reaguje. Dziecko zaczyna płakać, matka nie reaguje. Dziecko zaczyna bardzo głośno płakać, bić się w ręce i nogi, a jego twarz robi się czerwona. Te. dziecko jest coraz bardziej wytrącane z równowagi, aby przyciągnąć uwagę. Pozytywny feedback (nie w sensie „dobry”) w tym przypadku przyczynił się do tego „rozluźnienia” systemu. Narodziny dziecka w rodzinie, wykrycie poważnej choroby u jednego z bliskich, zmiana miejsca zamieszkania, utrata znanej pozycji społecznej - wszystko to może prowadzić do zwiększenia pozytywnego sprzężenia zwrotnego, rozluźnienia systemu a w konsekwencji albo upadek systemu, albo jego restrukturyzacja z poszukiwaniem nowych punktów oparcia. Przeciwnie, w przypadku negatywnego sprzężenia zwrotnego wszelkie zmiany, które pojawiły się w systemie, muszą zostać wyrównane. Jednym z przykładów takiego negatywnego sprzężenia zwrotnego jest homeostaza. Zatem w przykładzie z matką i dzieckiem negatywna informacja zwrotna byłaby natychmiastową interwencją matki w celu uspokojenia dziecka. System rodzinny nie różni się od innych w „pragnieniu” utrzymania obecnego stanu rzeczy (homeostaza). Na przykład, aby zachować optymalną odległość między ludźmi. Załóżmy, że jedno z małżonków przenosi się na peryferie: spędza mniej czasu z bliskimi, a w domu zachowuje się bezinteresownie. Być może ma dużo pracy, romans lub coś innego. W takim przypadku u kogoś innego w rodzinie zaczynają pojawiać się zachowania symptomatyczne, tj. zachowanie, które będzie wymagało większego udziału elementu, z którym dzieliło Cię poczucie separacji. Najlepszymi przypadkami w tym przypadku są choroba, dzieci lub współmałżonek, zachowania agresywne lub dewiacyjne (najczęściej nastolatki). W nierozwiązanych sprawach zwykle wystarczy konflikt małżeński, aby dystans został skrócony i jak najbardziej zbliżony do poprzedniego. Podczas konfliktu zmniejsza się dystans między ludźmi, są oni bardzo skupieni na sobie i odczuwają wobec siebie silne uczucia. Skandal różni się od aktu miłości jedynie emocjami. Ale jeśli małżonek w separacji nie wchodzi w konflikt, ale mówi: „Z nikim się nie pokłóciłem” lub „Czy naprawdę coś się dzieje”, to znaczy, że jest źle.