Od autora: Ten materiał został opublikowany na stronie internetowej autora „Demyanova Science” Przestrzeń osobista. Ostateczne marzenie mężczyzn i dzieci Jak mało mówimy o przestrzeni osobistej, ale jak wiele ona dla nas znaczy. Przestrzeń osobista jest niezbędnym obszarem do pomyślnego rozwoju. Nasze życie całkowicie zależy od społeczeństwa. Dzielimy się informacjami, uczymy się nowych rzeczy, uczymy się na przykładach i błędach innych. Fantastyczne plany i marzenia są również ściśle powiązane z otaczającymi je ludźmi. Rozwój osobisty jest niemożliwy, jeśli nie jesteś sam ze sobą. Nie zastanawiaj się ponownie nad tym, co otrzymałeś w społeczeństwie. Wewnętrzne doświadczenia, wartości, wnioski... i wiele więcej są odzwierciedleniem Twojego życia społecznego przerobionego na osobiste znaczenie. Tylko wtedy, gdy tak jest sama, pamiętaj jak ważne jest mieć w domu swój kącik, własną szafę, a może własny pamiętnik z sekretami... Mężczyznom jest trudniej. Dom po części należy do nich, a może nawet w ogóle nie ma w nim miejsca na ich osobistą przestrzeń. Ponieważ wszystkie zakątki domu są nie tylko zajęte, ale także widoczne i kontrolowane przez kobietę, dobrze, jeśli mężczyzna ma chociaż półkę z narzędziami lub sprzętem wędkarskim… A wtedy raczej nie uda mu się uniknąć narzekania. o panującym tam chaosie! Dla mężczyzn terytorium osobiste może być garażem, warsztatem, laboratorium lub rzadziej osobistym biurem, gdzie mogą pracować do późna w nocy i gdzie czują się jak mistrzowie, bez których nikt nie może się wtargnąć. pozwolenie. A nawet wyobraźcie sobie: - sofę z telewizorem, na której pod pozorem oglądania programów mogą odlecieć myślami. A im częściej kobieta próbuje dostać się do duszy mężczyzny, tym większe jest prawdopodobieństwo, że ucieknie do „własnego garażu”, żeby zachować zdrowie psychiczne i równowagę wewnętrzną. Przecież w jego domu praktycznie nie ma terytorium osobistego, a to jest tak potrzebne...!!! Oto nasze dziecko! Stała kontrola nie zawsze wychodzi na dobre - może znacząco zaszkodzić rozwijającej się osobowości. Prawo do samotności nie jest kaprysem. Rozwój dziecka jest na ogół niemożliwy bez indywidualnego terytorium. Jeśli nie masz własnego pokoju, to przynajmniej szafy, stolika nocnego, a nawet własnej teczki, do której nie mamy prawa wkraczać bez pozwolenia, bez względu na to, co się tam stanie. Przypomnij sobie być może historie z Ciebie przyjaciele?! Kiedy matka, oczekując porządku w domu, przewraca rzeczy syna w jego pokoju lub strząsa całą zawartość z szafki nocnej z poleceniem natychmiastowego posprzątania. A co z wyrzuconymi „kosztownościami dziecka”, które są mylone z bezużytecznymi śmieciami? A co z wywróconą na lewą stronę teczką z Twoimi sekretami i tajnymi notatkami? Towarzyszy temu haniebne oskarżenie... Brzmi znajomo? A poza tym chcemy, żeby dzieci były też życzliwe, pewne siebie i zdrowe psychicznie... A co by było, gdyby Twoja mama lub teściowa przyszła do Ciebie i zrobiła to samo? Jakie są Twoje odczucia?! Dobrzy rodzice zawsze mają poczucie obowiązku (czasem towarzyszy mu poczucie winy, że znowu nie poświęcają wystarczająco dużo uwagi swoim dzieciom), co zmusza ich do ciągłego monitorowania swoich „wiecznych dzieci”! ! Ale nie przesadzaj. - Pozwól swojemu dziecku i swoim bliskim mieć prawo zamknąć drzwi przynajmniej na pół godziny dziennie i nie wpuszczać nikogo do swojej duszy, czując się komfortowo i bezpiecznie. Życzymy Ci, abyś dał sobie to prawo: Zorganizuj wygodne przestrzeń osobista. Zadbaj o indywidualny czas, spokojny wypoczynek z dala od zgiełku, pamiętnik lub małe sekrety w zakamarkach swojej sypialni... I daj bliskiej osobie prawo do osobistego terytorium!!!