Wiele osób, w tym niektórzy psychologowie, uważa, że ​​coaching biznesowy to przede wszystkim pieniądze i kariera. Ale w rzeczywistości tak nie jest lub nie do końca. Znaczna część pracy w trybie coachingowym dotyczy głębokich problemów osobistych i psychologicznych człowieka, a nierzadko także konsekwencji doznanej w przeszłości traumy psychicznej. Czasami w biznesie, zwłaszcza korporacyjnym, zdarzają się sytuacje, gdy człowiek znajduje się na skraju załamania moralnego i psychicznego. I może się tak zdarzyć nie dlatego, że jest słaby czy silny, ale dlatego, że uwikłał się w zbyt trudne gry korporacyjne lub wojny biurowe. Klienci są często silniejsi intelektualnie i komunikatywnie od psychologów. To prawdopodobnie pierwsza rzecz, jakiej uczą się psychologowie rozpoczynający pracę w terenie Biznes polega na zrozumieniu, że ich klienci mogą być w jakiś sposób silniejsi intelektualnie od osoby, do której zwrócili się o pomoc psychologiczną. Ci, którzy działają w biznesie od dłuższego czasu, zwykle mają dobre umiejętności interpersonalne i silne umiejętności komunikacyjne. Poza tym mają tak ważny zasób, jak potencjał wdrożeniowy, czyli wiedzą, jak wcielić w życie swoje plany i pomysły. I pomimo wszystkiego, co powiedziano w poprzednim akapicie, osoby z sektora biznesowego czasami trafiają na spotkania z psychologiem, gdy są na skraju załamania nerwowego lub czują, że wpadają w bagno beznadziei, apatii i depresji. Takie osoby mogą zwracać się do psychologów, bo nie mają z kim porozmawiać o swojej sytuacji i rozumieją, że tego potrzebują bezstronny pogląd na to, co się dzieje, spojrzenie z zewnątrz. Mogą znać swoje słabości, w tym problemy psychologiczne, i nauczyli się ukrywać to wszystko przed innymi. Istnieje jednak ryzyko, że wrogowie i rywale nadal będą w stanie odkryć te słabości i uderzyć ich tam, gdzie zadają ból. Zatem u psychologa ludzie biznesu nie szukają wybawiciela ani pocieszyciela, ale raczej równorzędnego partnera, który pomoże im zrozumieć ich sytuację. skomplikowany „przypadek”. Jednocześnie warto wziąć pod uwagę fakt, że czasami ludzie wpadają w „korporacyjne pułapki”, które tworzą na nich współpracownicy wraz z zaangażowanymi psychologami. Zdarzają się przypadki, gdy osoby znajdujące się w sytuacji ostrego, długotrwałego konfliktu z przełożonym lub częścią zespołu kierowane są na procedurę oceny (kompleksową procedurę oceny personelu). I nic dziwnego, że podczas tego badania psycholog znajduje w duszy badanego wiele agresji, podejrzliwości, a nawet wzmożonej podejrzliwości, ponieważ dana osoba faktycznie znalazła się w polu intrygi i konfliktu, a te same intrygi i spiski są naprawdę jest tkana przeciwko niemu. Ale opinia psychologa w tym przypadku może być wykorzystana jako dodatkowy sposób wywarcia nacisku na osobę przez przełożonych. Dlatego ludzie biznesu najczęściej szukają psychologów, którzy nie są w żaden sposób związani z ich firmami i zwykle nie reklamują tego faktu ich komunikacji z uzdrowicielami ludzkich dusz. Nadmierna kompensacja i niezaleczona trauma W naszym świecie żyje o wiele więcej osób z traumą psychiczną, niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Ludzie mogą doznać kontuzji nie tylko w rodzinie, ale także w przedszkolu, szkole, na podwórku, w klubach dziecięcych i sekcjach sportowych. A czasami dzieci z dobrych rodzin okazują się szczególnie nieprzystosowane do agresji społeczeństwa, więc i one znajdują okazję do traumatyzowania swojej duszy, choć poza murami domu. Nie zauważamy wokół siebie osób po traumie, bo się nauczyły aby dobrze się przebrać za odnoszących sukcesy i szczęśliwych mieszkańców lasu społecznego. Faktem jest, że nasza psychika charakteryzuje się dużą plastycznością i elastycznością i znajdujemy na różne sposoby sposoby, aby w jakiś sposób zrekompensować wpływ stresujących sytuacji, przez które musieliśmy przejść. Tak więc w wieku 20 lat wielu udaje się przezwyciężyć konsekwencje traum z dzieciństwa i młodości lub nauczyć się je umiejętnie ukrywać. Niektórzy uparci i silni ludzie wolą się przed nimi nie ukrywaćproblemy i kłopoty, lecz atakować je z całą mocą. W rezultacie osiągają pokonywanie trudności poprzez rozwijanie pewnych umiejętności i zdolności kompensacyjnych. W ten sposób osoba jąkająca się w dzieciństwie może stać się dobrym mówcą i prowadzić skomplikowane batalie retoryczne podczas negocjacji. Słaby i uciskany chłopiec opanowuje umiejętności trudnych sztuk walki. Bardzo często nieśmiali i tchórzliwi młodzi ludzie przechodzą szkolenie „podnoszące”, a nawet osiągają coś w tej dziedzinie. W sektorze biznesowym jest wielu ludzi, którzy „sami sobie poradzili”, a wśród nich jest wielu, którzy utworzyli silną nadkompensację. mechanizmy zachodzące w ich psychice, stając się swego rodzaju „terminatorem”. Oznacza to, że znając swoje słabości, osiągnęli to, że pod wieloma względami stali się lepsi od tych, którzy wcześniej byli silniejsi i pod pewnymi względami bardziej zdolni. Jednakże istnieją dwa obszary, w których wszystkie te wbudowane mechanizmy kompensacyjne mogą zawieść, gdy: osoba, która odniosła sukces społecznie i zawodowo, nagle zaczyna ponosić porażkę. Pierwszy obszar to obszar bliskich relacji międzyludzkich i życia rodzinnego, a drugi to właśnie rzeczywistość trudnego korporacyjnego biznesu z jego intrygami i wojnami biurowymi osoba odnosząca sukcesy zawodowe i społeczne staje w obliczu konfrontacji z tymi samymi „terminatorami”, co on sam, ale tylko bardziej wyrafinowanymi w dziedzinie dynamiki społecznej. Zatem w trakcie pracy w trybie coachingu biznesowego istnieją powody, dla których osiąga się sukcesy komunikacyjne osoby aktywne społecznie, mające wielu przyjaciół i czujące się komfortowo w każdym towarzystwie, odnajdujące się w związku i zaczynające mieszkać ze swoimi partnerami pod jednym dachem, nagle okazują się bezradne i nie zachowują się zbyt adekwatnie. Faktem jest, że ich sukces społeczny był wynik nadmiernej kompensacji, która koncentruje się na komunikacji z przyjaciółmi lub współpracownikami, ale nie na relacjach z bliskimi, z którymi trzeba być otwartym i komunikować się na bliskie odległości. Co jest ważniejsze – profesjonalizm czy refleksja społeczna Rozwijając karierę w biznesie, ludzie w pewnym momencie osiągają poziom, na którym nie ma ludzi absolutnie nieprofesjonalnych: wszyscy pozostają na niższych poziomach organizacji biznesowej i nie mogą przebić się na sam szczyt? . W takim przypadku rywalizacja pomiędzy tymi, którzy osiągnęli porównywalne z Tobą sukcesy, zaczyna opierać się nie na kryteriach większego lub mniejszego profesjonalizmu, ale na tym, kto jest bardziej elastyczny w relacjach społecznych. Na wyższych szczeblach w firmach toczą się skomplikowane „wojny biurowe”, intrygi i zabawy zakulisowe. Zrozumienie wszystkich tych gier wymaga umiejętności refleksji społecznej i zrozumienia złożonych technik manipulacyjnych. Jak mawiają wielcy stratedzy wojen biurowych: „trzeba umieć liczyć kilka kroków do przodu” Prowadząc coaching biznesowy, zauważyłem, że ludzie, którzy wychowali się w niezbyt zamożnych rodzinach, gdzie było wiele oczywistych i ukrytych konflikty, gdzie jeden z członków rodziny był podatny na różne formy manipulacji, okazują się bardziej przystosowani do wojen biurowych i intryg niż ci, którzy wychowali się w zamożnych rodzinach. Okazuje się, że ci, którzy zostali zmuszeni do opanowania umiejętności refleksji na poziomie relacji międzyludzkich, są w stanie przekształcić te umiejętności w umiejętności refleksji społecznej i zrozumienia logiki dynamiki społecznej relacji z ludźmi w sytuacjach zawodowych po relacje w rodzinie, wówczas ich refleksja społeczna nie zawsze im pomaga we wszystkim. Na początku potrafią przebić swoich partnerów retoryką i umiejętnościami negocjacyjnymi, w których jawnie i pośrednio osiągają korzystniejsze dla siebie warunki. Ale stopniowo ich bliscy odkrywają te gry, a potem zaczynają myśleć o zemście. Zaufanie jest bardzo ważnym zasobem. Niektórzy żartują, że w biznesie zarabiają albo na oszustwie, albo na zaufaniu. Pieniądze zarobione na oszustwie mogą być duże i szybkie, ale taki sukces nie jest stabilny ani trwały..