Umiejscowienie kontroli to koncepcja psychologiczna charakteryzująca zdolność jednostki do przypisywania swoich sukcesów lub porażek wyłącznie czynnikom wewnętrznym lub zewnętrznym. Wprowadzona przez psychologa społecznego Juliana Rottera w 1954 roku. „Umiejscowienie kontroli” nazywane jest także „lokalizacją kontroli wysiłku wolicjonalnego”.* Tendencja do przypisywania wyników działań czynnikom zewnętrznym nazywana jest zewnętrznym umiejscowieniem kontroli (zewnętrznością).* Tendencja do przypisywania wyników działań czynnikom wewnętrznym nazywa się „ wewnętrzne umiejscowienie kontroli” (wewnętrzność). Czynnikami wewnętrznymi są tutaj właściwości osobowości jednostki: własne wysiłki, własne pozytywne i negatywne cechy, obecność lub brak niezbędnej wiedzy, umiejętności itp. Mowa osoby z zewnętrznym (zewnętrznym) umiejscowieniem kontroli wypełniają go następujące zwroty: jest zepsuty, samo się zepsuło, zdarzyło się, miałem szczęście, nie miałem z tym nic wspólnego itp. Osoba jest takim głosem pasywnym i ktoś mu coś zrobił i coś mu się ciągle przydarza z wewnętrznym (wewnętrznym) umiejscowieniem kontroli. osoba bierze na siebie odpowiedzialność: złamałem, zrobiłem, zorganizowałem, nauczyłem się i zdałem, jestem Aktywny i osiągam wynik. Co jest lepsze, bardziej poprawne? Zainteresowali się tym także badacze naukowi i przeprowadzili badania, okazało się, że przewaga tej drugiej opcji prowadzi do bardziej udanego, szczęśliwego i zamożnego życia. Ale tylko dominacja, a nie całkowita dominacja. Od nadmiernej odpowiedzialności możesz się przemęczyć, stać się tyranem i kontrolować wszystkich i wszystko lub wyobrazić sobie siebie jako Boga w zakresie odpowiedzialności. Pełna odpowiedzialność za wszystko (nawet za to, że pomysły czy nie pada) jest dużym obciążeniem dla psychiki. Rozwiązanie: potrafić przełączać się między zewnętrznym i wewnętrznym umiejscowieniem kontroli, czyli innymi słowy rozumieć, gdzie leży Twoja odpowiedzialność , a gdzie trzeba odpuścić, poddać się, stać się biernym w przypadkach, gdy nic od nas nie zależy. Tę myśl bardzo trafnie wyraża modlitwa niemieckiego teologa Karla Friedricha Etingera (1702-1782): Panie, daj mi spokój. zaakceptować to, czego nie mogę zmienić, daj mi odwagę, abym zmienił to, co mogę. Mogę to zmienić. I daj mi mądrość, abym odróżniał jedno od drugiego. Zapraszam na konsultację w celu stworzenia harmonijnego wewnętrznego stanu samoodpowiedzialności. Zarejestruj się WA, Viber, Telegram +79200779959 Psycholog integracyjny Julia Arkhipova.