Dzisiaj nie będziemy mówić o emocjach i uczuciach, jak mogłoby się wydawać, ale o elementach bardzo im bliskich, które faktycznie generują, tworzą i powodują określone stany w życiu człowieka. Temat dzisiejszego artykułu będzie poświęcony ideom i temu, jak prawidłowo z nimi współdziałać, aby przyniosły psychice więcej pożytku niż szkody. W naszym przypadku słowo/idea jest subiektywnym mentalnym prototypem, wglądem w interesujący nas temat osobie, zapewniając jakieś znalezisko, rozwiązania. Te. jest to coś, co wcześniej było przed tobą ukryte, ale stało się jasne i wywarło na tobie pozytywne wrażenie. Pojawieniu się idei towarzyszy dość żywe uczucie radości, zachwytu, wewnętrznej satysfakcji, chwilowy wzrost poczucia własnej wartości i przypływ energii do kolejnych działań lub czynów. Pomysł, którego realizacja jest możliwa w przyszłości, często pobudza wyobraźnię, uruchamia proces fantazjowania, który w istocie zmienia Ciebie i otaczające Cię życie w tych fantazjach, zwiększając Twój status, bogactwo materialne, fizyczne i psychiczne poziom – kiedy idea zostaje wcielona w życie. Każda zdrowa psychika, skłonna do generowania i rozwijania idei – jest to normalny proces adaptacji człowieka do świata, zarówno na poziomie adaptacji do otaczającej rzeczywistości, jak i poprzez poprawę swoich warunków czy też poprawę warunków życia. wyrażanie „ja”. Dzieci w młodym wieku, przeglądając szczegóły, znajdują ciekawe pomysły, które pomogą im w taki czy inny sposób wykorzystać rzeczy pod ręką lub stworzyć coś nowego i niezwykłego dla dorosłych. Jeśli przyjrzysz się im z zewnątrz, zauważysz, jak podziwiają ich pomysłowość. Na podstawie powyższego można zauważyć, że pomysły często niosą ze sobą silny ładunek pozytywnych emocji i wysokie oczekiwania na przyszłość. Kolejną cechą pomysłów jest ich możliwa liczba. Czasem w ciągu jednego dnia na człowieka może przyjść od 1 do 50 pomysłów, które może uznać za dobre, a przynajmniej raz lub dwa razy w miesiącu mogą wpaść mu do głowy pomysły, które uważa za genialne (warto wspomnieć, że osoby kreatywne, które z natury są aktywne, są stale pracując nad rozwojem pomysłów, ich liczba może być wielokrotnie większa). Ale pomysły mają też wadę - jest to ich kumulacja. Czasami z uśmiechem patrzymy na ludzi, którzy noszą i przechowują w domu mnóstwo śmieci (choć z ich pozycji jest to więcej niż cenne), ale okazuje się, że prawie każdy człowiek zajmuje się tym samym zbieraniem, tylko ku swojej pamięci. Z szacunkiem trzyma się pomysłów, które „kiedyś” będą mogły zostać zrealizowane. „Kiedy będę bardziej wolny / kiedy będą pieniądze / kiedy nadejdzie „ten dzień” / „kiedy świat będzie potrzebował tej idei”. Ludzie zawsze mają mnóstwo wymówek, aby trzymać się tych pomysłów i nagle pozytywne emocje, jakie te pomysły wywołały, przynoszą odwrotny skutek. Fantazje w realizacji nadal okresowo podniecają osobę, ale są już bardziej „wypadami” - do stanu, który najprawdopodobniej nigdy nie nastąpi; pojawia się złość, bo tego pomysłu nie da się w żaden sposób zrealizować, znika motywacja, budzi się zazdrość o sukcesy innych, a wraz z nią nadęta zarozumiałość na temat tego, jak wyglądałby świat, gdyby „ja, geniusz”, pozwolono wszystko zrealizować . Oczywiście poczucie własnej wartości może spaść i może pojawić się krytyka za to, że dana osoba nie zrobiła tego, co wymyśliła kilka lat temu. Idea staje się swego rodzaju ciężarem, który zbiera negatywne emocje i nie pozwala im opuścić ludzkiej psychiki. Ponadto subiektywna „super wartość” pomysłów uniemożliwia zaakceptowanie czegoś nowego i zapewnienie wolnego miejsca dla świeżego pomysłu. Stary „genialny” pomysł wypiera nowy. Człowiek przestaje wymyślać/łapać pomysły, coraz bardziej kurczowo kurczowo trzymać się starych. Jednak jak wlać coś nowego do naczynia, które jest wypełnione starymi rzeczami. Dlatego ważne jest, aby zebrać siły i się ich pozbyć z tych pomysłów, które Cię przytłaczają. Na początek warto usiąść i spisać je na papierze. Oto kilka znaków, które pomogą Ci podkreślić te myśli, które Cię obciążają..