W psychologii nie ma ludzi przypadkowych, tak nam mówili nauczyciele na swoich zajęciach: „Każdego z Was coś tu sprowadziło. Każda z Was ma swoją własną historię”. dzień tak się złożyło, że trafiłem do znanego astrologa w jej mieście. Kiedyś było to modne. Kobieta była zaskakująco sympatyczna, miła i mistrzyni w swoim rzemiośle. Tego dnia powiedziała mi wiele o mnie i o mnie. Ze względu na mój wiek usłyszałam chyba to, co chciałam usłyszeć. Zaczęliśmy też rozmawiać o zawodzie. Byłam wtedy studentką pedagogiki…” przez Boga” – taki był jej werdykt. „Dusza uzdrowiciela” „Pamiętam, jak się wtedy śmiałem”. „Nie, jestem nauczycielką” – powiedziałam, na co taktownie milczała od naszego spotkania. Wiele się kiedyś wydarzyło. Siedziałam w klasie drugiej wyższej psychologii i tak było jakbym został porażony prądem, kiedy nauczyciel wszedł do gabinetu i powiedział: „Witam Was, uzdrowiciele dusz ludzkich”. Pamiętam tylko ten dzień, długo nie mogłem oderwać się od wrażeń. Oczywiście, że pamiętałem słowa astrologa i przepowiednie Jak ważne jest, aby znaleźć w życiu coś dla siebie. Przecież człowiek prowadzący własny biznes nie przepracował ani jednego dnia w swoim życiu.Przypowieść o psychologu: „Pewnego razu dwoje ludzi. znaleźli się w nieznanym kraju przed wysoką górą. Musieli ją przekroczyć, ale zdali sobie sprawę, że potrzebują przewodnika. Przyszedł przewodnik i przed wyruszeniem w podróż powiedział im: „Przede wszystkim musimy zgodzić się z wami co do wzajemnego szacunku: ja szanuję was i waszą drogę, a wy szanujcie mnie i moje doświadczenie, którym kieruję ludźmi od wielu lat lat, ale za każdym razem wspinamy się na inne góry. Wiem, jak chodzić po górach, ale tę górę widzę po raz pierwszy. Dlatego nie trać czujności, bądź tak uważny jak ja. Mogę tylko iść obok ciebie, ale nie mogę poruszać nogami dla ciebie. Jeśli nie chcesz podążać zaproponowaną przeze mnie ścieżką, to będzie Twój wybór. W górach jest zimno, więc nie będę opóźniał naszej ścieżki, jestem z Tobą chwilowo. Opuszczę Cię, gdy tylko zrozumiem, że możesz już samodzielnie iść do celu, który sobie wyznaczyłeś. I jeszcze jedno. Nikomu nie powiem, że z tobą zdobyłem tę górę.” I wyruszyli. Nie było łatwo, była rozpacz i nowa nadzieja. I niedługo od góry przewodnik opuścił podróżnych. Przybyli i zobaczyli wschodzące słońce. Po drugiej stronie góry znajdował się kwitnący ogród."