Od autora: Hipnoza owiana jest wieloma mitami, lękami, fantazjami. Ludzie, gdy słyszą o hipnozie, zaczynają zadawać wszelkiego rodzaju pytania związane ze strachem. Hipnoza jest owiana wieloma mitami, lękami i fantazjami. Ludzie, słysząc o hipnozie, zaczynają zadawać najróżniejsze pytania związane z lękami: „A co jeśli nie poddam się hipnozie?”, „Czy możesz mnie wprowadzić w hipnozę?”, „Czy całkowicie podporządkujesz mi moją wolę? ”, „A co jeśli zrobisz mi coś złego”, „Zobaczymy, czy możesz wprowadzić mnie w hipnozę, będę się opierać”. Zjawisko hipnozy jest często kojarzone przez wielu z pewnego rodzaju manipulacją i oszukańczymi działaniami. W rzeczywistości wszystko jest inne. Stan hipnozy jest jednym z 3 stanów świadomości, obok snu i czuwania. Stan hipnotyczny jest spontanicznie obserwowany u absolutnie każdej osoby. Czasami jest to jak przejście ze snu do przebudzenia, czasami podczas zasypiania, a najczęściej wtedy, gdy mózg potrzebuje odpoczynku i pozbycia się obcych informacji. Na przykład, czytając książkę lub oglądając film, ludzie często wchodzą w stan transu. Kiedy dana osoba podróżuje transportem, czasami powstają sytuacje, w których nie zauważa przystanków pośrednich, nawet jeśli są one ogłaszane głośno. W tym momencie człowiek nie traci słuchu, mózg po prostu przestaje zauważać informacje, które są dla niego nieistotne. Zwykłe ruchy automatyczne: na przykład chodzenie, gdy dana osoba nie myśli, którą nogą postawić, dzieje się to samo, ale w razie potrzeby osoba może z łatwością zmienić swój krok. W ten sposób mózg zostaje uwolniony od niepotrzebnego stresu. W normalnym stanie czuwania ludzki mózg jest zmuszony kontrolować ogromny przepływ informacji, wybierając z niego to, co jest potrzebne. Stany transu służą zapewnieniu pewnego dystansu od nadmiaru informacji, pozwalając odpocząć, ale jednocześnie zachować odbiór najważniejszych informacji. Zmęczona mama niemowlęcia może odpoczywając nie zauważać głośnych dźwięków, nie słyszeć dzwoniącego telefonu, krzyków za ścianą, ale reagować na zmianę tonu oddechu dziecka na drugim końcu pokoju i budzić się, gdy oddech się zmienia, szczególnie jeśli dziecko jest chore. Stan hipnozy może mieć różną głębokość. Istnieją różne teoretyczne koncepcje stopni hipnozy. Niektórzy badacze wyróżniają około 10 stopni hipnozy, jednak najczęściej do zrozumienia stanów hipnotycznych wystarczą 3 etapy hipnozy: senność, hipotaksja, somnambulizm (Forel) lub według Bechterewa: hipnoza lekka, średnia i głęboka. Bazując na tym, że trans (stany hipnotyczne) są naturalne dla absolutnie każdego człowieka, możemy wyciągnąć wnioski, które usuwają wszelkie obawy przed hipnozą: 1) Absolutnie każdą osobę można zahipnotyzować 2) Nie można nikogo zmusić do stanu hipnotycznego, to nie jest poddanie się lub przemoc. Stan hipnozy to raczej autohipnoza pod okiem psychoterapeuty, hipnoterapeuty.3) Aby wejść w stan transu, pacjent musi chcieć wejść w ten stan. W hipnozie nie da się zasugerować niczego wbrew woli pacjenta. Prowadzono liczne badania nad możliwością wykorzystania hipnozy do celów przestępczych. Dawali np. fałszywy nóż i kazali zabić, pacjent próbował wykonać polecenie, gdy tylko otrzymał prawdziwy nóż – pacjent w żaden sposób nie wprowadzał się w stan transu, a jeśli już to zrobił, to w ogóle nie chciał podnieść noża. Dlaczego pacjent musi chcieć wejść w stan hipnozy? 1) Dla relaksu. Aby usunąć kontrolę nad nadmiarem informacji przez świadomość (bo np. jadąc metrem nie potrzebuje ona stacji pośrednich i mózg przestaje na nie zwracać uwagę). W stanie transu napięcie mięśni ciała zostaje złagodzone. Znika napięcie mięśni i skurcze w organizmie. Obecność skurczu naczyń i hipertoniczności mięśni zakłóca mikrokrążenie w naczyniach i zaburza metabolizm. To nie przypadek, że we wschodnich systemach filozoficznych istnieją takie pojęcia, jak ruch prany, energia qi, energia orgonu.2) W.