Od autorki: Oryginalny tekst artykułu znajduje się na stronie: W swojej praktyce spotkałam się z przypadkami, gdy rodzice, głównie matki, próbowali przyprowadzić do domu agresywne dziecko, które terroryzowało całą rodzinę na spotkanie: „zróbcie coś z tym, żeby było dla nas normalne (wygodne)”. Przypomina mi to wizytę w centrum serwisowym – napraw to dla nas lub wymień w ramach gwarancji. Absurdalna sytuacja, prawda? Czasami czuję się jak głupek, tłumacząc rodzicom rzeczy dość oczywiste, że bez ich udziału nie ma sensu pracować z dzieckiem, że przyczyną agresji jest rodzina, a ja mogę tylko pomóc zrozumieć przyczyny tego, co się dzieje i pomóż dziecku zmienić to, co prowadzi do agresji. A potem pojawia się fala oburzenia: – Ale jak? Ale my... Tak, on...... „Tak, oczywiście” – mówię – „to wszystko prawda, ale teraz jesteś na mnie zły i gdybyś nie powstrzymał swojej agresji, prawdopodobnie już byś próbował mnie pokonać”. - Nie, kim jesteś... - i ich twarze robią się fioletowe, a nozdrza zaczynają się rozszerzać... Więc czyją agresję ma to dziecko? Kto w rodzinie jest naprawdę agresywny? Dzieciom po prostu łatwiej jest wyrażać swoje uczucia i okazywać emocje. Jeśli rodzice tego słuchają, zwykle przed rozpoczęciem psychoterapii sugeruję wykonanie konstelacji Hellingera. Kiedy stawiam namiastkę dziecka, a naprzeciw niego namiastki jego rodziców, wtedy możemy obserwować, co dzieje się w rodzinie nieświadomie i co kryje się za tą agresją. Z doświadczenia mojej praktyki mogę powiedzieć, że często stoi za tym czyjaś stłumiona agresja lub agresywny członek systemu rodzinnego, który został wykluczony. W aranżacji możemy obserwować, jak zastępca dziecka uspokaja się i uwalnia od tego uczucia, gdy tylko znajdziemy przyczynę jego agresji, a raczej, do kogo w rodzinie ta agresja należy. Aby lepiej to pokazać, podam mały przykład. Zwróciła się do mnie o pomoc kobieta, której trzyletnie dziecko dosłownie nienawidziło ojca, ale jednocześnie wykazywało agresję i despotyzm wobec matki. Można to oczywiście wytłumaczyć kompleksem Edypa, ale układ rzucił światło na coś innego! Pierwsze małżeństwo tej kobiety nie powiodło się. Wyszła za mąż w wieku 18 lat i mieszkała z nim przez 2 lata, podczas których była kilkakrotnie hospitalizowana z powodu pobić. Któregoś pięknego dnia po prostu spakowała swoje rzeczy i nie mówiąc nikomu, wyjechała do Moskwy. Tutaj zrobił wszystko, aby zapomnieć o złym doświadczeniu; po chwili wyszła za mąż po raz drugi. Konstelacja pokazała, że ​​agresja, którą nosił w sobie jej trzyletni syn (urodzony w drugim małżeństwie), należała do niej. męża, którego wykluczyła z mojego życia. Podczas konstelacji była w stanie go zaakceptować i dać mu miejsce w swojej duszy. Ale poza tym okazało się, że nie był to pierwszy raz, kiedy okazano jej agresję. Jej ojciec (dziadek dziecka) również był agresywny, bił ją i opuścił rodzinę, gdy miała 7 lat. Aby zaakceptować ojca, potrzebowała indywidualnej psychoterapii, która trwała 8 miesięcy, chociaż konstelacja dała już znaczący wynik w odniesieniu do przejawów agresji u syna. Dlatego też, aby skutecznie pomóc rodzinie z agresywnym dzieckiem, chęć jego rodzice, aby zmienić sytuację, a ich system jest niezbędny w relacjach. Autor artykułu: Dmitrij Basow Przeczytaj inne artykuły psychologa Dmitrija Basowa Umów się na spotkanie z Dmitrijem Basowem w Moskwie Oryginalny tekst artykułu znajduje się na stronie: http://psiholog-moskva.com/articles/malenkij-agressor-agressiya -u-detej/