Od autora: W artykule przedstawiono materiały z seminarium szkoleniowego „Systemowe konstelacje rodzinne według B. Hellingera”, Omsk 2007. Rodzina żyje według pewnych zasad, podstawowym prawem systemów rodzinnych jest prawo przynależności, oznacza to, że każdy członek systemu rodzinnego ma prawo do niej należeć oraz ma prawo do godnego miejsca i szacunku. Zatem każdy członek systemu rodzinnego jest ważny i ma prawo do szacunku, a gdy tylko pozbawimy go tego prawa naszymi myślami lub uczuciami albo naruszymy prawo hierarchii, narażamy nie tylko siebie, ale także nasze dzieci na niebezpieczne stanowisko. Jeszcze raz chcę powiedzieć, że my sami należymy do systemu rodzinnego, tych, którzy byli przed nami i tych, którzy przyszli po nas. Jakie czasami dziwaczne i niezwykłe aspekty otwiera przed nami nasze życie. Żyjemy, zakochujemy się, pracujemy i osiągamy pewne rezultaty, ale w pewnym momencie po prostu patrzymy na wszystko, czego zrobiliśmy i z jakiegoś powodu nie możemy być szczerze szczęśliwi i cieszyć się tym, co zrobiliśmy. Wiele jest postrzeganych jako w jakiś sposób wyalienowanych, a nie własnych... Albo w zupełnie inny sposób, przez całe życie czujesz się jak mały robot, jakby myśli, emocje, sposoby komunikacji były obce... "Jestem inny" lub „Jestem inny” – wyrywa się z głębin duszy. Być może sam rozumiesz, że zachowujesz się jak twój ojciec, matka, babcia lub dziadek, a może mówią ci o tym twoi krewni. Nie zmienia to jednak istoty, nadal każdą minutę czujesz w „skorupie”, spętany, związanymi rękami i nogami, zadowolony z okruchów wolności, cieszący się wolnością jedynie w snach. Znajomy! Prawdopodobnie podobne odczucia są bliskie wielu, niektórzy przez cały czas, niektórzy odczuwają je w określonych momentach życia, na przykład tylko z mężem, żoną lub płcią przeciwną, niektórzy czują się tak obok rodziców lub nawet podczas myślenia o nich. Niektórym ciężar i ciężar są znane tylko wtedy, gdy muszą porozmawiać ze swoimi przełożonymi lub postawić na swoim. Ile energii i emocji poświęca się tym więziom, tak drogim i tak nienawistnym jednocześnie? Jaki procent całej swojej energii przeznaczasz na przeciwstawienie się „kajdanom” i ograniczającym postawom? Gdybyś nie musiał walczyć ze sobą, gdzie skierowałbyś tę energię i te siły? Czy znalazłbyś dla nich zastosowanie? Ale gdzie znaleźć siłę, żeby wszystko naprawić? Przecież przyczyny czasami leżą bardzo głęboko, a gdzie one są, te przyczyny... i w ogóle znając „początki”, czy w ogóle da się coś skorygować wysiłkiem? woli! Co więcej, psychologowie twierdzą, że niektórych problemów nie da się rozwiązać samodzielnie, potrzebny jest zewnętrzny punkt wsparcia, przynajmniej na jakiś czas. To jak historia barona Munchausena, kiedy wyciągał się z bagna za włosy. W gimnazjum na lekcji fizyki dzieci rozumieją, że to niemożliwe, potrzebują zewnętrznego punktu oparcia... Okazuje się, że rodzina, a właściwie klan rodzinny, ma Pamięć. Do systemu rodzinnego lub klanu zaliczają się wszyscy ludzie, którzy kiedykolwiek urodzili się w tej rodzinie, nawet jeśli ich już w niej nie ma lub żyli bardzo krótki dzień, tydzień, sześć miesięcy, po prostu przez sam fakt urodzenia należą do rodziny. system. Pamięć rodzinna to coś więcej niż pamięć jednej lub kilku osób, to pamięć o wszystkich wydarzeniach w rodzinie. Jest obecny w każdym, ale z reguły nie jesteśmy tego świadomi. Niektóre zdarzenia tego rodzaju wywierają na nas szczególnie silny wpływ. Wyobraź sobie, ile wydarzeń jest w historii Twojej rodziny. Zwróć szczególną uwagę na takie fakty jak: • Ciężkie losy; • Osoby lub zdarzenia, o których nie ma zwyczaju rozmawiać w rodzinie lub tajemnicach rodzinnych; • Wczesne zgony; • Wykluczeni członkowie rodziny (często są to osoby porzucone, chore psychicznie) , którzy dopuścili się przemocy, porzucone dzieci); • Dzieci adoptowane; • Rozwód, gdy dzieci są małe; • Oraz inne zdarzenia wykraczające poza zakres „zwykłego” życia. Pamięć o rodzinie w szczególny sposób utrzymuje równowagę w systemie, a gdy jakieś wydarzenie lub osoba zostaje zapomniana, nie jest już szanowana lub w inny sposób wykluczona, wówczas system rodzinny, próbując przywrócić równowagę, zdaniem część swojej logiki „narzuca”!