Od autorki: Artykuł powstał w oparciu o udział autorki w konferencji naukowo-praktycznej on-line „Profesjonalne wsparcie macierzyństwa – etapy wzrostu – 2016”. W przemówieniu poruszono kwestię praw dziecka i matki wynikających z obowiązujących przepisów. Część prawna artykułu zostanie zamieszczona na stronie internetowej ośrodka praw człowieka Pokrov „Wcześniaki – potrzeby psychologiczne dziecka i matki, pomoc konsultanta i inne rozwiązania”. Pojęcie wcześniaka: w prawie nie ma jasnej definicji, ale istnieją standardy medyczne: Dziecko urodzone przed końcem normalnego okresu ciąży uważa się za wcześniaka. Normalna ciąża trwa średnio 270–280 dni, czyli 38–40 tygodni. Zdecydowana większość wcześniaków rodzi się z masą ciała poniżej 2500 g i wzrostem poniżej 45 cm. Za wcześniactwo uważa się długość ciąży. Dziecko urodzone w wieku ciążowym wynoszącym 38 tygodni lub dłużej, pomimo swojej masy urodzeniowej (więcej lub mniej niż 2500 g), jest urodzone w terminie. W kontrowersyjnych przypadkach problem rozwiązuje się na podstawie kombinacji objawów: wieku ciążowego, masy ciała i wzrost dziecka w chwili urodzenia. Potrzeby psychiczne dziecka (kontakt z matką, krewną lub stałą osobą dorosłą, rozmowa z wyjaśnieniem, co się wydarzyło i co się dzieje). Noworodek z pewnością liczy na obecność rodziców. Biologicznie potrzebuje matki, a rodząc się jako człowiek, potrzebuje drugiej bliskiej osoby (matki) lub przynajmniej kogoś, kto będzie przy nim stale, bez zmian i będzie miał siłę wspierać dziecko i rozmawiać z nim z medycznego punktu widzenia Jeśli chodzi o wzrok, koncepcja ta znajduje odzwierciedlenie w oficjalnych zaleceniach dotyczących stosowania metody kangurowania u noworodków, z którymi można zapoznać się na tej stronie. Oprócz fizjologii musimy wziąć pod uwagę potrzeby psychiczne noworodka, jeśli chcemy pomóc mu przetrwać to, co się stało i szybciej wrócić do zdrowia. Niektórzy rodzice, nie mówiąc już o lekarzach, w wyniku stresu lub niewiedzy uważają, że najważniejsze jest zapewnienie dziecku zestawu prawidłowych procedur medycznych Oczywiście, jeśli mówimy o sytuacjach awaryjnych, zgodziłbym się z nimi. Ale jeśli mówimy o karmieniu wcześniaka, tj. gdy nadal istnieje zagrożenie życia, ale procedury są bardzo rutynowe, wtedy warto pomyśleć o tym, jak złagodzić stan emocjonalny dziecka. Co, jak wiadomo, jest ściśle powiązane z reakcjami organizmu (takimi jak: temperatura skóry, tętno, ciśnienie krwi itp.). Wyobraź sobie siebie, jeśli nagle straciłeś wszystkie siły i zdolność mówienia, jeśli leżysz bezradnie w inkubatorze i z tobą Coś robią, a ty jesteś sam przez wiele dni. Czasami ktoś do ciebie podchodzi, ale nikt z tobą nie rozmawia ani nie wyjaśnia, co się dzieje. Nikt nie trzyma się za ręce ani nie ściska. Co więcej, jasne światło nie pozwala tak naprawdę określić godziny, nawet jeśli wiesz, jak to zrobić. Nie możesz więc zrozumieć, jak długo to wszystko trwa i jak długo jeszcze będzie trwało. Nie wiesz, czy ktoś czeka, aż wyzdrowiejesz. Jesteś sam. Dorosły w tym przypadku dozna traumy psychicznej, co grozi mu objawami PTSD (zespołu stresu pourazowego) natychmiast lub w ciągu roku po wypisie. - Mogą to być wybuchy lęku lub agresji, zaburzenia snu, zmniejszona wydajność, trudności w funkcjonowaniu relacje, możliwe bóle głowy, drżenie kończyn, bóle pleców, niewyraźne widzenie itp. bukiet reakcji organizmu na trudne przeżycie Przecież pamiętamy, że psychika jest nierozerwalnie związana z ciałem. Zignorowanie tego byłoby krótkowzrocznością. A psychika odbiera podobne historie: nagłe hospitalizacje, urazy fizyczne związane z unieruchomieniem (unieruchomieniem), operacje odbierane są jako zagrożenie życia i integralności, odpowiednio reagując. Dziecko w tym sensie różni się od dorosłego większą bezradnością. Czyli jest gorszy. Nie może odbyć kilku medytacji ani się modlić.Nie mogę wejść we wspomnienia. Nie pamiętam dobrej książki ani afirmacji. Wcześniak, pozbawiony ciepłego i stałego kontaktu z troskliwą osobą dorosłą, będzie przerażony samotnością i nieznanym. Noworodek nie wie, jak zrozumieć czas; jego melancholia i ból trwają wiecznie, jeśli jest sam. W tym momencie następuje rozłam w psychice dziecka. Te części osobowości, w których ujawniły się najtrudniejsze doświadczenia (przerażenie, panika, umieranie, melancholia) okazują się odizolowane od reszty psychiki dziecka. Żeby mógł przeżyć – bo dla małego dziecka to jest nie do zniesienia w najbardziej dosłownym znaczeniu tego słowa. Co to rozstanie oznacza dla dalszego rozwoju dziecka? Do końca życia będzie czuł, że jego część wydaje się być zamrożona. W dzieciństwie mogą temu towarzyszyć towarzyszące uczucia niepokoju i melancholii, wczesne i silne lęki, fantazje, że „to nie moi rodzice, ale prawdziwi ludzie gdzieś mnie zgubili”. Oczywiście stracili tylko nie całe dziecko, ale jego część. Wtedy, gdy takie dziecko dorośnie, może boleśnie próbować szukać siebie – cokolwiek to dla niego oznacza, lub próbować ignorować swoją melancholię i niepokój, wyjaśniając je racjonalnymi pojęciami. Jednak umysł w takich przypadkach nie pomaga; chce się czuć cały i zdrowy do późnej starości. Dlatego noworodki, a zwłaszcza dzieci urodzone przedwcześnie, mają ogromną potrzebę bliskiego kontaktu z matką, a jeśli nie jest to możliwe, z nią. inni stale troskliwi dorośli. A my, rodzice, musimy dbać o nasze dziecko nie tylko fizycznie (o jego ciało), ale także psychicznie (o jego psychikę). Dlatego prawo dziecka do obecności krewnych jest gwarantowane w Rosji przez ustawodawstwo federalne, jak w wszystkie kraje rozwinięte. To nie kaprys, to konieczność i nawet jeśli musimy tego bronić przed lekarzami, to wiemy dlaczego jest to konieczne. Krewni mają prawo przebywać w pobliżu. A lekarze mają obowiązek oferować i zapewniać ten wspólny pobyt. Dlaczego warto rozmawiać z dziećmi (wcześniakami) Psychoanalitycy pracują z dziećmi od wielu lat od chwili ich narodzin i zgromadzili wystarczający materiał kliniczny potwierdzający podatność. nawet nowo narodzonych dzieci. Kiedy dorosły potrzebuje wsparcia, może o nie poprosić lub je przyjąć, jeśli jest oferowane. Jest to również bardzo ważne; matka (rodzice) musi mieć środki, aby poradzić sobie z tym, co się dzieje. Nowo narodzony wcześniak również potrzebuje wsparcia. Może bardziej niż dla dorosłych, bo... dziecko jest bardziej bezradne i bardziej zależne. Cokolwiek chcesz powiedzieć swojemu dziecku, najlepiej powiedzieć to z miłości i pomocy. Możesz trzymać rękę na sercu, jeśli boisz się wpaść w zapewnienia lub wyjaśnienia Noworodki rozumieją słowa, ponieważ... język jest częścią ich środowiska od chwili poczęcia. Oczywiście nie zrozumieją skomplikowanych terminów, dlatego staramy się mówić prosto i bezpośrednio, krótko i wyraźnie. Ważny jest także przekaz emocjonalny – dziecko często odczuwa nie tyle słowa, ile ton i stan mówiącej osoby. Co i w jaki sposób matka (rodzice) może powiedzieć noworodkowi (wcześniakowi), aby pomóc mu to przetrwać stres z mniejszymi konsekwencjami: „Powiedz dziecku, że stało się to, co się stało – z jakiegoś powodu urodziło się wcześniej niż zwykle. Powiedz, że podobało Ci się go nosić, jeśli tak jest. Wyjaśnij, że może mieć trudności z przystosowaniem się do świata, teraz, gdy nie ma go już w Twoim brzuchu. Ponieważ jego ciało nie jest jeszcze gotowe, potrzebował więcej czasu wewnątrz matki. I wiesz o tym. Powiedz, że to, co się stało, nie jest niczyją winą. Chciałaś go nosić tak długo, jak to konieczne. Ale nie mogłaś i bardzo ci przykro. Gdybyś mogła, nosiłabyś go tyle, ile potrzebował, aby poczuł się lepiej i urodził się bardziej gotowy. I to nie jest wina Twojego dziecka, że ​​nie mogło wysiedzieć w brzuchu mamy. Wiesz o tym i bardzo go kochasz „Jestem twoją mamą” – możesz powiedzieć dziecku – „i bardzo się cieszę, że cię widzę”. Chociaż jesteś tu trochę wcześniej niż się spodziewaliśmy, tata i ja cieszymy się, że jesteś z nami. Jesteś cudownym dzieckiem (lub dziewczynką) i wierzymy, że Typoradzisz sobie, dorośniesz i nadal będziesz z nami mieszkać. Wiem, że jest to dla ciebie trudne. Być może się bałeś. Ja też się bałem. Myślę, że to wszystko było dla ciebie nieoczekiwane. Być może za szybko i nic nie można było zrobić. Zdarza się. To smutne, mnie też jest smutno. Możesz być smutny i zły, ale urodziłeś się i cieszę się z ciebie. Będę z tobą tak długo, jak będziesz potrzebować. Teraz jesteśmy w szpitalu i lekarze nam pomagają. Robią wszystko, co w ich mocy, aby cię wzmocnić, abyśmy mogli wrócić do domu.” – To jest przykładowy tekst. Jeśli rezonuje to z tobą, musisz to powiedzieć. Może to być dla ciebie pozwolenie na odczuwanie swoich uczuć, płacz i oddychanie. A Twoja więź z dzieckiem i pozycja matki tylko się wzmocnią. Dobrze jest też powiedzieć wcześniakowi o tym, co się z nim dzieje - jeśli są manipulacje medyczne. Oraz ich przybliżone znaczenie i czas. Jeśli są bolesne, można im współczuć lub powiedzieć, że lekarze zrobią wszystko, co w ich mocy, aby to ułatwić. I że kiedy to się skończy, wrócicie razem do domu. Dzieci reagują na jasność i troskliwą uwagę oraz mogą polegać na naszych słowach i waszej miłości. Na pewno to czułeś, czytając – w końcu wszyscy byliśmy dziećmi, więc wszyscy wiemy, jak to jest. Możliwości dla konsultantów i specjalistów pomagających (co powiedzieć matce i dziecku) W sytuacji, gdy jesteś pomagającym profesjonalistą i chcesz. aby pomóc wcześniakowi i jego rodzicom, masz prawo odwiedzić ich w szpitalu, jeśli rodzice sobie tego życzą. Teraz krewna, znajoma lub specjalista (położna, doula, doradca ds. karmienia piersią) może udać się do szpitala położniczego, aby zobaczyć się z kobietą. porodu i jej dziecka w godzinach wizyt, w porozumieniu z administracją lub przez pełnomocnika. Jeśli jesteś już z rodzicami i dzieckiem, w jaki sposób możesz im pomóc poza swoim zawodem. Wiemy, że zarówno rodzice, jak i dzieci potrzebują wsparcia. A wszystko, co chcesz powiedzieć, najlepiej powiedzieć z miejsca miłości i pomocy. Zwykle jest jaśniejsze, jak wspierać rodzica. A co z wcześniakiem? Noworodki rozumieją słowa, ponieważ... język jest częścią ich środowiska od chwili poczęcia. Oczywiście nie zrozumieją skomplikowanych terminów, dlatego staramy się mówić prosto i bezpośrednio, krótko i wyraźnie. Ważny jest także przekaz emocjonalny – dziecko często odczuwa nie tyle słowa, ile ton i stan mówiącej osoby. „Powiedz dziecku, że to, co się stało, się wydarzyło – z jakiegoś powodu urodziło się wcześniej niż zwykle. A teraz trudniej mu się oswoić z tym światem, kiedy nie jest już w brzuchu mamy. Ponieważ jego ciało nie jest jeszcze gotowe, potrzebował więcej czasu wewnątrz matki. I wiesz to. A jego matka wie. To, co się stało, nie było niczyją winą. Mama chciała go nosić tak długo, jak będzie trzeba. Ale z jakiegoś powodu nie mogłem. I z jakiegoś powodu dziecko nie mogło pozostać w brzuchu matki. I to też nie jest jego wina. Mama o tym wie i bardzo Cię kocha. „Twoja mama” – możesz powiedzieć dziecku – „jest z Ciebie bardzo zadowolona”. Mimo, że jesteś tu trochę wcześniej, ona, Twój tata i ja cieszymy się, że jesteś z nami. Jesteś cudownym dzieckiem (lub małą dziewczynką) i wierzymy, że sobie poradzisz, dorośniesz i będziesz nadal mieszkać ze swoją mamą i tatą. Wiem, że to dla ciebie trudne. Być może się bałeś. Myślę, że było to dla ciebie nieoczekiwane. Być może za szybko i nie mogłeś nic zrobić. To się zdarza. To smutne i Twojej mamie też jest smutno, że tak jest. Możesz być smutny i zły, a twoja matka też może być smutna i zła. A nawet jeśli tak jest, Twoja mama bardzo Cię kocha i chce, żebyś przy niej był, wzrastał i rozwijał się. Mama będzie z Tobą tak długo, jak będziesz potrzebować.” – To jest przykładowy tekst. Jeśli to do ciebie przemawia, możesz powiedzieć to przy swojej mamie. Może to być dla niej pozwolenie na odczuwanie swoich uczuć. A jej związek z dzieckiem i pozycja matki tylko się wzmocni. Wcześniakowi należy powiedzieć o tym, co się z nim dzieje - jeśli nastąpią manipulacje medyczne. Oraz ich przybliżone znaczenie i czas. Jeśli są bolesne, możesz współczuć dziecku. Możesz powiedzieć - wiem, że może to być bolesne (nie mów „nieprzyjemne”, to słowo oznacza tylko brak przyjemnych rzeczy, które się wydarzy).