Istnieje normalna, odpowiednia komunikacja, w której istnieje ruch dwukierunkowy i równowaga dawania i brania. Są też inne opcje, z przesunięciem w tę czy inną stronę. Dla osoby współuzależnionej oznacza to „dawanie” i „zasłużenie”. A jeśli chodzi o narcyza, odłóż to na bok, ponieważ każdy automatycznie jest mu coś winien. Jest tak znaczącą osobą, że na prawo do komunikowania się z nim należy zapracować, hojnie płacąc za to swoimi zasobami: usługami, czasem, pieniędzmi. Przychylnie przyjmie darowizny, a ty także pozostaniesz mu wdzięczny. Tutaj chodzi o granice, na których terytorium się znajdują. Osoba współuzależniona ma obowiązki wobec ludzi, podczas gdy narcyz, wręcz przeciwnie, ma oczekiwania. Granice współuzależnionego są tak małe, że czasami można pobić nawet jego ciało (co zdarza się żonom alkoholików, które dźwigają wszystko na siebie). Ale dla narcyza sytuacja z granicami jest zupełnie inna: znajdują się na czyimś terytorium. Granice te mogą rozciągać się na Ciebie i Twoje zasoby: czas wolny, pieniądze, wiedzę, powiązania biznesowe. Narcyz wierzy, że masz obowiązek zapewnić mu to wszystko za darmo. Oto najczęstsze oczekiwania narcystyczne: Ciągły podziw dla jego „wspaniałej” i „wyjątkowej” osoby. Twoje automatyczne przesłanie. „Miłość idealna” – tj. bezwarunkowa miłość i akceptacja od Ciebie. Przychylne traktowanie z Twojej strony narcyza. Ciągłe uznanie, że jest „wyjątkowy”, wybitny, najlepszy (ale tylko w „pozytywnym” sensie). Narcyz ma zawyżone poczucie własnej wartości, co wspiera te nierealistyczne oczekiwania. Narcyz dosłownie oczekuje, że będzie uwielbiany. Oczekuje nieuzasadnionego podziwu i spełnienia każdej swojej zachcianki. Nie obchodziło go, że nie masz sił, czasu, że masz gorączkę. Oczekuje Twojego pełnego zaangażowania w związek. Czuje, że zasługuje na to bardziej niż ktokolwiek na świecie. Tych nieuzasadnionych oczekiwań nie da się spełnić i ostatecznie doprowadzą człowieka do szaleństwa. Ale stanie się to dopiero w starszym wieku. I póki narcyz jest w formie, znajduje ofiary. Żyje i działa dzięki traumie otrzymanej we wczesnym dzieciństwie. To właśnie wtedy nie zaznał bezwarunkowej miłości, podziwu i zaspokojenia swoich prostych dziecięcych pragnień. A w wieku dorosłym pragnienia i wymagania stały się tak ogromne, że narcyz „wysysa” wszystko z ofiary, jeśli nie ucieknie na czas. Jeśli nagle wyznaczysz odpowiednie granice, a narcyz już cię w pełni wykorzysta, tak się stanie otrzymywać ataki. „Ale myślałem, że mieliśmy inny związek” będzie najłagodniejszą rzeczą, jaką powie. Jeśli narcyz raczył coś dla ciebie zrobić, a ty zamiast podziwu i podziwu dałeś normalną reakcję i szczere podziękowania, to nie wystarczy. Załóżmy, że kupił ci kawę w pracy i położył ją na biurku. Powiedziałeś „dziękuję” i kontynuowałeś swoją pracę. Narcyz będzie się nadąsał i wyzywająco pozostawi cię ze zranionymi uczuciami. Samo zwykłe podziękowanie oznacza dla niego, że nikogo nie obchodzi, co dla ciebie zrobił. Wierzy, że wszystko, co robi, jest „bardzo wyjątkowe” i wyjątkowe. Oczekuje, że cała uwaga zostanie skupiona na nim, że zrezygnujesz absolutnie ze wszystkiego, co robisz. Oczekuje, że za kupioną kawę pójdziesz z nim do palarni, żeby wysłuchać długiej historii o tym, jak jego żona go nie docenia. On będzie palił, a ty będziesz wdychać to wszystko i słuchać go, zapewniać mu wsparcie - tego od ciebie oczekuje, ale nie mówi. Wszystko musisz zgadnąć i zaoferować samodzielnie. Narcyzi niosą ze sobą wewnętrzne oczekiwania dotyczące tego, jak każdy POWINIEN się zachowywać, myśleć, jaką osobą powinien być. Po prostu Ci o tym nie mówią musisz domyślnie wiedzieć, jakiego zachowania się od ciebie oczekuje, jakie działania, myśli i osądy powinieneś mieć. Wymagane zachowanie to całkowite dostosowanie się do narcyza i zaspokojenie jego potrzeb. Twoje opinie i wartości powinny takie być +7(921)6453485