Dziś w ICD-11 nie ma takiego rozpoznania jak nerwica. Zamiast nerwic podana jest lista zespołów i zaburzeń psychicznych: depresyjne, lękowe, obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia adaptacyjne, PTSD (nerwica pourazowa), zaburzenia dysocjacyjne, zaburzenia odżywiania, zaburzenia cyklu snu/czuwania, dysfunkcje seksualne itp. Nerwica jest odwracalny, w przeciwieństwie do zaburzeń osobowości, chorób psychicznych. Przyczyną nerwic, jak pisze A. M. Svyadoshch, jest działanie bodźców psychotraumatycznych i subiektywna informacja, jaką te bodźce niosą. Na przykład jedna osoba została obrażona w metrze, wspomnienia o znęcaniu się w szkole odnowiły się w jej pamięci, poczuł się przygnębiony i beznadziejny i pomyślał: „Jestem nieistotny, świat nie chce mnie rozpoznać”. Oznacza to, że był zdenerwowany nie tyle zniewagą, ile znaczeniem, jakie przywiązał do tej zniewagi. Wyzwalacz w postaci obelgi wywołał nastrój depresyjny, utratę apetytu i zaburzenia snu. Dla kogoś nawet taka drobnostka może wywołać nerwicę. Inna osoba na jego miejscu może pomyśleć o sprawcy, że ma np. jakieś problemy i po 5 minutach zapomnieć o swoim istnieniu. Najbardziej patogenne jest to, co dzieje się niespodziewanie, na co człowiek nie był przygotowany, nie przewidział, nie spodziewał się lub spodziewał się czegoś zupełnie innego. Rodzaje bodźców psychotraumatycznych. 1. Konflikty wewnętrzne, które wydają się człowiekowi nierozwiązywalne, spowodowane współistnieniem sprzecznych aspiracji. Konflikt pomiędzy „chcieć” i „potrzebować”. Konflikt ten często pojawia się, gdy dana osoba przestaje cieszyć się tym, co robi lub jeśli na skutek istniejących trudności narodziła się trwała niechęć do tej aktywności (musisz chodzić do szkoły, gdzie nie układają się relacje z kolegami z klasy, lub pracować, gdzie jest konflikt z kierownictwem, niezadowalające zarobki, rozczarowanie samą działalnością – człowiek naprawdę chce przeznaczyć ten czas na coś ciekawszego, ale jest zmuszony sprzeciwić się sobie). Wewnętrzny konflikt pomiędzy „chcę” i „chcę”. Na przykład mąż chce kontynuować swój związek zarówno z żoną, jak i kochanką. Wewnętrzny konflikt pomiędzy „chcę” a „mogę”. Na przykład ktoś chce kupić dom lub wybrać się na wycieczkę, ale nie ma na to wystarczających środków. Wewnętrzny konflikt pomiędzy „nie chcę” i „nie chcę”. Na przykład nie chcę rezygnować z pracy, która mnie męczy, ale nie chcę też szukać nowej. 2. Konflikt wewnętrzny spowodowany koniecznością podjęcia ważnej decyzji. Na przykład, czy wziąć rozwód, czy nie. 3. Konflikt wewnętrzny związany z zagrożeniem życia i zdrowia. Na przykład ktoś musi lecieć samolotem, ale się tego boi, musi przejść operację lub udać się do strefy działań bojowych. Oczekiwanie na tę chwilę jest jeszcze bardziej bolesne niż samo wydarzenie. 4. Bodziec związany z odruchem warunkowym. Neutralny bodziec może wywołać nerwicę, jeśli nabierze nowego znaczenia informacyjnego, zbiegając się w czasie z jakimś nieprzyjemnym wydarzeniem zewnętrznym lub czymś, co dzieje się w ciele. Przykładowo, jako dziecko, człowiekowi nieustannie przeszkadzał sen rodziców, nie chcąc ściszać telewizora, a gdy już jako dorosły usłyszał telewizję sąsiadów, czuł się zirytowany, zły i nie móc spać; lub atak paniki, który miał miejsce w metrze, aktywuje strach przed metrem. 5. Irytacja spowodowana upadkiem nadziei. Na przykład po śmierci męża wdowa nie wie, jak dalej żyć, ponieważ jej mąż pełnił wiele funkcji: zapewniał środki finansowe, pomagał przy dzieciach, wykonywał prace techniczne w domu, zapewniał wsparcie. Jego śmierć przypomina całkowity upadek i wydaje się, że już nigdy nie będzie dobrze. 6. Bodziec związany z zagrożeniem dobrostanu. Na przykład ładna pracownica dostała pracę z mężem, a żona straciła spokój, stała się podejrzliwa, zdenerwowana i niezadowolona ze swojego wyglądu. 7. Drażniący kojarzony z honorem i godnością. Nerwica może rozwinąć się, gdy ktoś systematycznie zadaje pytania ©