Od autora: To próba odpowiedzi na pytania, które pojawiły się po przeczytaniu artykułu „Mężowie i żony na wojennej ścieżce. Uważajcie – dzieci!”. Najbardziej ogólne, ale ważne zalecenia. Dmitrij Borysowicz Kudziłow Zacznij tutaj Podczas rozwodu głównym problemem wymagającym uwagi u dzieci jest rozłąka z ważnym emocjonalnie członkiem rodziny, jednym z rodziców, niepokój i strach przed pozostawieniem bez jego miłości i uwagi, strach przed całkowitą utratą poczucia sensu. asekuracyjny. Kolejnym najważniejszym zadaniem, jakie pojawia się po rozwodzie, jest budowanie nowego porządku w relacjach z rodzicami. Najczęściej strach i niepokój u dzieci znacznie wzrastają, jeśli rodzice nie uznają za konieczne włączania dziecka w swoje plany rozwodowe lub całkowitego milczenia. poruszający temat zniknięcia jednego z rodziców z życia dziecka. Ponadto tabuowanie tematu separacji jest również czynnikiem zwiększającym niepokój i lęki dziecka. Na etapie kształtowania się nowego obrazu rodziny psycholog może zapewnić dziecku wysokiej jakości pomoc i przyczynić się do jego płynniejszej adaptacji. Pomoc taka najczęściej jest udzielana dziecku w sposób pośredni, poprzez rozmowę z rodzicami. Psycholog musi przekazać rodzicom następujące ważne informacje, które pomogą zapobiec niepożądanym skutkom rozwodu dla dziecka: 1. Niedopuszczalne jest ukrywanie przed dzieckiem sytuacji rozwodu: cisza i próżnia informacyjna doprowadzają niepokój dziecka do skrajnego poziomu.2. Należy jasno, zrozumiale i jednoznacznie przekazać dziecku, że pomimo separacji oboje rodzice są jego kochającym ojcem i matką i niezależnie od tego, co się stanie, zawsze będą go otaczać opieką, troszczyć się i kochać.3. Konieczne jest, aby oboje rodzice wspólnie przekazali dziecku informację o rozwodzie: dzieci muszą mieć pewność, że są potrzebne i cenne dla każdego z rodziców. Ważne jest, aby dziecko rozumiało, że nie ma różnic między mamą i tatą w kwestii tego, jak rozwinie się ich relacja z nim po separacji.4. Dziecko pod żadnym pozorem nie powinno być stawiane w sytuacji wyboru rodzica, z którym chciałoby mieszkać. Taka sytuacja jest możliwa dopiero po ukończeniu przez dziecko 10. roku życia, od tego wieku sąd uwzględnia opinię dzieci. Temat rozwodu nigdy nie powinien być tematem tabu. Dziecko powinno mieć możliwość rozmowy o problemie rozstania z każdym z rodziców. Zaleca się nie zmieniać dotychczasowego, codziennego trybu życia dziecka. Staraj się zachować jego zwykłą rutynę, krąg towarzyski itp. Sytuacja podziału dzieci szczególnie często ma miejsce wtedy, gdy w rodzinie jest więcej niż jedno dziecko, a rodzice starają się je rozdzielić. Nie ma żadnych przepisów ani zasad określających, z kim i z jakim dzieckiem będzie przebywać. Jeśli jednak dojdzie do takiej sytuacji, psycholog i rodzice powinni wziąć pod uwagę czynnik przywiązania. Na szczególną uwagę zasługuje siła wzajemnego przywiązania rodzeństwa. Jeśli rozdzielisz przywiązane do siebie siostry i braci, istnieje dość duże prawdopodobieństwo, że to wydarzenie stanie się dla ich psychiki jeszcze bardziej traumatyczne niż sam rozwód. Konieczne jest dokładne przestudiowanie planów i poglądów każdego z rodziców na życie po rozwodzie. Jeśli każde z rodziców lub jedno z nich planuje założyć nową rodzinę, należy zawsze zdecydować, u kogo dzieci pozostaną. razem, w tym razem z przyszłą macochą lub ojczymem. Jednak pierwszym miejscem w każdej decyzji osoby dorosłej powinien być stopień przywiązania dziecka do rodziców. Psycholog ustala to za pomocą specjalnych technik i obserwacji. Zacznij tutaj. Dziękuję wszystkim za odpowiedzi!