Lenistwo nie jest uczuciem i wcale nie jest cechą charakteru. Istnieją podstawowe emocje - strach, złość, radość, smutek. Ale nie ma takiego uczucia jak lenistwo – jest uczucie zmęczenia lub stan apatii, jest agresja, która może wyrazić się niechęcią do zrobienia czegoś. Przyczyn tej niechęci do zrobienia czegoś może być wiele. A „lenistwo” to konstrukt społeczny, za który należy winić. Samo pojęcie „lenistwa” uniemożliwia nam zrozumienie własnych uczuć, motywacji, a nawet monitorowanie naszej kondycji fizycznej. Tak naprawdę „lenistwo” to opór, doprawiony nieprzyjemnymi uczuciami. Aby to zrozumieć, możesz zadać sobie następujące pytania: - Dlaczego się opieram? Co mi się w tym nie podoba lub nie podoba? - Czy mam jakieś obawy dotyczące zadania, które należy wykonać? - Czy przeżywam teraz jakiś stres? - Może po prostu nie muszę tego robić? Czy cel lub wartość zadania została narzucona przez kogoś z zewnątrz? - Czy może być tak, że nie mam zaufania do swoich możliwości i umiejętności? - Czy boję się oceny z zewnątrz, jakiejkolwiek krytyki itp. A słowa? „Jestem leniwy” niesie ze sobą podtekst moralistyczny i potępienie. „Lenistwo” jest tutaj wadą, której zdecydowanie należy się pozbyć. Wyrażenie innych osób „jesteś po prostu leniwy” jest manipulacją. Zasadniczo ta osoba mówi ci: „Chcę, żebyś to zrobił. Jeśli tego nie zrobisz, uznam Cię za złego/słabego i postaram się zaszczepić w Tobie tę samą myśl.” Lenistwo jest jak pudełko z drobiazgami, które trzyma się w tajemnicy, szkoda je komukolwiek pokazywać . Zamknięte są w nim zupełnie inne niechciane i niewygodne uczucia, zamiast sobie z nimi poradzić. Jeśli więc nagle dopadną Cię ataki „lenistwa” i poczucia winy z ich powodu, czas otworzyć to pudełko, pogrzebać w nim, wyjść. nagromadzone uczucia i emocje, a następnie dokładnie je przeanalizuj. Najlepiej pracować z oporem i zwlekaniem wspólnie z psychologiem. Jeśli jednak jest to dla Ciebie trudne, podzielę się techniką samodzielnej pracy: Technika ANTYPROKRASTYNACYJNA Pomoże, jeśli jakakolwiek czynność wydaje Ci się zbyt trudna lub nieprzyjemna, ale należy ją wykonać 1. Zrób listę wszystkich swoich zawieszeń. Ważne jest, aby pamiętać o wszystkich rzeczach, które nie zostały jeszcze zrobione. Jeśli sprawa jest obszerna (np. pisanie pracy dyplomowej), wówczas warto podzielić ją na określone w czasie etapy. Cóż, wtedy wypełniamy talerz))2. Oceń szacowany poziom trudności wykonania każdego zadania/każdego etapu (0-100%), a następnie szacowany poziom przyjemności z ich wykonania (0-100%)3. Wykonuj kolejne etapy zadania w podanej kolejności. Po każdym etapie pomyśl i zapisz, jak trudny okazał się dany etap (0-100%)? Czy sprawiło to jakąś przyjemność (0-100%) TYK 👇🏻Yandex.Zen