Naszą główną granicą jest ciało. Powierzchnia skóry i okolice +50 cm to tzw. „strefa intymna”. Zwykle do tej przestrzeni mogą zbliżać się tylko bardzo bliskie osoby. Dziecko z „zaburzonymi” granicami tego nie wie i nie czuje. On naprawdę nie rozumie, jak możesz i nie możesz z nim pracować. Czego chce, a czego nie. A swoją drogą nadmierna pielęgnacja dorosłych może też zagłuszyć sygnały własnego organizmu.- Co to znaczy „nie chce mi się”, to jedzmy.- Nic nie jest „niewygodne”, co sobie wymyślasz! – próbowała babcia. , dzianinowa, będziesz nosić tę czapkę. - Bądź cierpliwy. - I nie jest ci gorąco, zapinaj guziki, bo zmarzniesz - Daj dziewczynie swoją piłkę. Jesteś chciwy? - W tym mieszkaniu nie ma nic, co jest twoje, dorośniesz.... - Nie lubię twojego przyjaciela, nie przyjaźnij się z nim. Słowa boleśnie znajome z dzieciństwa, prawda! pamiętasz swoje uczucia? Nastolatek, który nie chce nosić kłującej i niemodnej czapki, wykonanej na drutach przez babcię, przeżywa wiele poczucia winy i wstydu z powodu swoich pragnień. Jednak my, rodzice, nieświadomie przekazujemy ten scenariusz z pokolenia na pokolenie, ponieważ sami mamy wiele szkodliwych uczuć, takich jak wina, zawstydzenie, wstyd, dewaluacja. Dlaczego tak ważne jest nauczenie dziecka słuchania siebie, zrozumieć jego doznania cielesne? Na przykład wiele dzieci nie lubi się przytulać, zwłaszcza z ciotką, która przychodzi raz w roku. Nawet jeśli babcia jest strasznie urażona, że ​​wnuki nie chcą jej całować. A my, rodzice, musimy liczyć się z tym, że dziecko może nie być zachwycone naszą czułością i „łaskotaniem”. To dbanie o fizyczne granice dziecka. Tę opiekę możesz zacząć od podstaw. Kupuj ubrania wykonane z miękkich, oddychających materiałów i dopasowane buty. Pozostaw wodę i zdrową przekąskę swobodnie dostępną, aby dziecko mogło przyjść i sięgnąć po nią, zamiast czekać zgodnie z harmonogramem. Bez „dokończ jedzenie”. Bez „nie zamykaj drzwi do prysznica, nie widziałem tego tam”. Bądź poprawny i wrażliwy. I tak, musisz poprosić go o pozwolenie na przytulenie. Szanując fizyczne granice dzieci, pokazujesz, że mają do tego prawo. Oznacza to, że jeśli ktoś inny spróbuje się przytulić, już nie mając tak niewinnych celów, dziecko będzie mogło stanowczo powiedzieć „nie”. A to cenna umiejętność. Seksuolodzy badający bezpieczeństwo dzieci i młodzieży twierdzą, że pierwszym krokiem jest odrzucenie niechcianych działań ze strony nieznajomego. I zazwyczaj ten krok jest trudny dla tych, którzy są przyzwyczajeni do bezwarunkowego posłuszeństwa we wszystkich kwestiach. Ważne jest, aby dbać o granice i „odczucia cielesne” dzieci, ale w rzeczywistości jest to prawie niemożliwe, jeśli masz własne granice. nie powstało. Dobrze, jeśli Matka nie dokończy dziecku zimnej owsianki, ale zje ciepłe i smaczne jedzenie. Wspaniale jest, gdy ma wygodne i piękne ubrania wykonane z oddychających tkanin. Świetnie, jeśli potrafi bronić swojego zdania, bronić swoich interesów i negocjować. Jest to szczególnie wspaniałe, jeśli ona sama wie, jak odmówić i nie denerwować się cudzą opinią, a także nie odczuwać zawstydzenia i poczucia winy. W końcu to w rodzinie dzieci uczą się pierwszej lekcji na temat tego, jak może żyć kilka różnych osób razem, bądźcie blisko siebie i nie obrażajcie się. Kiedy ostatni raz powiedziałeś komuś „nie”? Jak się czułeś w tym momencie? Autorką artykułu jest psycholog kliniczny, psycholog rodzinny, seksuolog Maria Sergeeva. Relacje dziecko-rodzic, granice, osobowość