Od autorki: Stała autorka magazynów „Szczęśliwi Rodzice” i „Psychologia” Zostawiłaś na chwilę swoje dziecko bez opieki, a ono natychmiast, jak małe dziecko ale silny huragan, przetoczył się przez pokój, udało mu się coś złapać, upuścić, rozbić. A jedyne, co możesz zrobić, to poradzić sobie z konsekwencjami jego najazdów. Jak nauczyć dziecko dbać o rzeczy? Oczywiście nie przeszkadza mu to, że zarządza zabawkami według własnego uznania, ale co do aparatu taty… Maluch chętnie korzysta ze swoich nowych możliwości: pewnie chodzi, pędzi jak meteor i nieustraszenie wspina się, gdzie się da. Jego działanie nie może się nie podobać, ale... zaczyna Ci się wydawać, że odtwarzasz ten sam tekst jak organy beczkowe: „Nie dotykaj”, „Uważaj, upuścisz!”, „Nie dotykaj”. idź tam, upadniesz.” Na pewno nie jesteś zachwycona tą rolą, ale nie znasz innego sposobu na zatrzymanie niespokojnego dziecka. Aby Twoje dziecko zaczęło słuchać Twoich zakazów, musisz zdecydować, na co jesteś gotowy mu pozwolić, a co jest zbyt ryzykowne. Jeśli będziesz ściśle przestrzegać swojej linii, dziecko szybko zrozumie, że istnieje szereg surowych i uzasadnionych zakazów. Co do reszty, można mu dać wybór; jest to bardzo ważne dla dziecka, aby czuło się niezależne i wolne w swoich przejawach. Jeśli nadmiernie przejmujesz się bezpieczeństwem swojego dziecka i starasz się maksymalnie ograniczyć jego aktywność, może ono stać się nadmiernie ostrożne i bojaźliwe. Lub, jeśli dziecko jest dość żywe i uparty, będzie ci się opierać, wyrażając całkowitą obojętność na zakazy! Nie karć go za drobne żarty, po prostu daj mu znać, że widzisz, co robi. Jeśli obraza jest poważna, całkowicie naturalne będzie wpadnięcie w złość i pokazanie, że jesteś nieszczęśliwy. Uważaj, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji. Kiedy widzisz, że Twoja córka chce wziąć szklankę wody, żeby napić się niedźwiedziowi, daj jej plastikowy kubek. Poglądy dziecka na temat tego, co jest dobre, a co złe, nie są jeszcze wystarczająco jasne. A kiedy twój mały cud rozdziera książkę na strzępy, nie robi tego wcale, aby cię zirytować lub obrazić. Właśnie odkrył, czym jest plastyczny papier, potrafi go kontrolować! I tylko dzięki twojej reakcji dziecko zrozumie, że zrobiło coś złego. Już wkrótce zrozumie różnicę między tym, co lubisz, a tym, co powoduje niezadowolenie, co wolno, a czego nie. A im bardziej oczywiste i jednoznaczne będą Twoje reakcje, tym łatwiej będzie dziecku. Dlatego często, gdy dziecko zaczyna coś robić, patrzy na ciebie pytająco, aby zrozumieć, czy aprobujesz jego przedsięwzięcie, czy też nadszedł czas, aby przestał. W tym okresie wyznaczania granic dziecko nieustannie cię testuje, aby zrozumieć, co dokładnie każde z nich Twoje „nie” oznacza: Czy jest miękkie, twarde, podlega negocjacjom? Wyrażaj swoje wymagania lub życzenia bardzo wyraźnie, a słowa i intonacja nie powinny budzić wątpliwości. Nawet jeśli Twoje dziecko często jest niegrzeczne i nieposłuszne, nie powinnaś „zamykać” go w roli wstrętnego dziecka. Dzieci zawsze starają się wspierać oczekiwania rodziców, także te negatywne. Ponadto dziecko może wyciągnąć prosty wniosek: „Jeśli moje figle przyciągną tyle uwagi, będę je nadal robił”. Chwal swoje dziecko, gdy zrobi coś dobrego. Zwracaj uwagę, gdy jest spokojny i skupiony na czymś i wspieraj go w tym. Niestety, głód niemowlaka na nowe doświadczenia i niesamowita energia nie zawsze idą w parze z wymaganiami rzeczywistości. Dziecko jeszcze tego nie rozumie. Dlaczego mama nie pozwala ci biegać po chodniku ani wybiegać na ulicę, ale pozwala biegać po parku? Dlaczego podczas kolacji dla lalek nie można bawić się prawdziwymi widelcami i nożami? W takich przypadkach nie można mówić o eksperymentach, a jedynie o całkowitym zakazie. A jeśli Twoje dziecko spróbuje złamać zakaz, nie należy pozwalać na żadne ustępstwa. Jeszcze raz stanowczo i.