Szukanie wody na pustyni nie ma sensu. Woda nie może pochodzić z piasku. Ale jest woda. Tylko w innym miejscu. Historia oparta na różnych prawdziwych wydarzeniach. Wszelkie zbiegi okoliczności należy uważać za przypadkowe. Ważne jest, aby dziecko odczuwało miłość matki i ojca. Czasem jednak zdarza się, że rodzice niestety nie mają kontaktu z dzieckiem i nie są w stanie dać mu wymaganej dawki miłości. W przenośni dziecko znajduje się w sytuacji, w której czeka na miłość rodzicielską, której jej nie ma. Jak wody na pustyni Bo mama na przykład od wielu lat jest w depresji, albo przeżywa żałobę. Albo... milion innych powodów. Być może dlatego, że nie ma już siły na spotkanie z dzieckiem. Ponieważ jako dziecko ona sama nie otrzymała tego doświadczenia od swojej matki itp. Ale dziecko nie może tego zrozumieć. W dziecięcym obrazie świata woda na pustyni powinna być aprioryczna. Mama musi mnie kochać. A jeśli tak się nie stanie, jeśli nie ma uczucia miłości, to dziecko już w najwcześniejszym dzieciństwie myśli, że coś jest z nim nie tak, ponieważ jego matka nie daje mu miłości. Oznacza to, że robi coś złego, nie zasługuje na miłość. Ale to nieprawda. Jest matka przygnębiona lub zaniepokojona, która po prostu nie jest w stanie. Nie dlatego, że z dzieckiem dzieje się coś złego. Ale dlatego, że na pustyni po prostu nie ma wody. I przez wiele lat można wciąż na nowo szukać wody. Wymyślanie jednostek, kopanie głęboko, przerabianie siebie, nauka życia bez wody I w pewnym momencie można zrozumieć, że wody można szukać gdzie indziej. Być może pamiętasz, że w dzieciństwie była babcia, ciocia, sąsiadka, siostra nadal okazywał niezbędną miłość i dziecko to czuło. Albo matka mogła w niektórych momentach jeszcze opamiętać się i oddać część swojej miłości, a wtedy dziecko poczuło się dobrze i nie myślało już, że coś jest z nim nie tak. Samo zagojenie ran duszy jest niemożliwe . Rany powstały w wyniku kontaktu. Uzdrowienie następuje także poprzez interakcję. Tylko jeśli weźmiemy pod uwagę kontekst terapii – w bezpiecznym kontakcie, w polu kochającej obecności. Gdzie możesz wchodzić w interakcję nie poprzez mechanizmy obronne, ale próbować je pokonać, w sercu. To w kontakcie zachodzą zmiany. Wszystko, co wydarzyło się w wyniku przerwania kontaktu, można naprawić tylko w kontakcie. Zasoby kontaktowe są naprawdę nieograniczone.