Panuje opinia, że ​​jeśli nastolatek zdecydował się na oddanie życia, to nie da się mu zapobiec. Co więcej, jeśli nastolatkowi nie uda się popełnić samobójstwa za pierwszym razem, będzie podejmował próby samobójcze, aż osiągnie swój cel. W rzeczywistości młodzi ludzie z reguły próbują popełnić samobójstwo tylko raz. Większość z nich stwarza zagrożenie dla siebie tylko przez stosunkowo krótki okres czasu – od 24 do 72 godzin. Jeśli ktoś wtrąci się w ich plany i pomoże im, to nie będą już podejmować żadnych zamachów na swoje życie. Większość nastolatków, którzy popełniają samobójstwo, tak naprawdę nie chce umierać. Próbują po prostu rozwiązać jeden lub więcej problemów. Tragedia polega na tym, że raz na zawsze rozwiązują tymczasowe problemy. Najważniejsze jest, aby pamiętać, że przeważnie młodzi ludzie, którzy próbowali lub nawet popełnili samobójstwo, wcale nie chcieli umierać. Chcieli uniknąć problemów, na które ich zdaniem nie mieli wpływu. Problemy powodowały u nich ból emocjonalny i fizyczny, a samobójstwo wydawało się skutecznym sposobem na ich powstrzymanie. Należy zauważyć, że większość młodych ludzi podejmuje próby samobójcze w domu między czwartą po południu a północą. Innymi słowy, próbują popełnić samobójstwo tam, gdzie można je najszybciej znaleźć, i robią to o tej porze dnia, kiedy członkowie rodziny mogą być w domu. Każdy, kto ma nadzieję na zbawienie, tak naprawdę nie pragnie samobójstwa. Prawie wszyscy (ocaleni) w obliczu nieuchronności śmierci powiedzieli, że nagle zaczęli rozumieć: problemy nie były tak wielkie, aby nie dało się ich rozwiązać. Nagle stało się dla nich jasne: wszystko nie było takie złe. Na sekundę przed śmiercią zdali sobie sprawę, że chcą żyć. Życie zaczyna wydawać się szczególnie trudne, gdy nastolatek nie widzi wyjścia i wydaje mu się, że jest w ślepym zaułku. Nastolatek doświadcza problemów trzech „N”: nie do pokonania, nieskończonych, nie do zniesienia. Wierzy, że nie jest w stanie przezwyciężyć trudności, wierzy, że jego nieszczęścia nigdy się nie skończą i boi się, że nie będzie już w stanie znieść melancholii i poczucia samotności, z którą zmaga się także zdesperowany nastolatek problemy trzech „B”: bezradności, bezsilności i beznadziejności. Nieuchronnie dochodzi do wniosku, że do niczego się nie nadaje i w efekcie popada w jeszcze większą rozpacz. Trzy „N” i trzy „B”, tak charakterystyczne dla tej epoki, wpychają w myśl, że trudna sytuacja jest nierozwiązywalna i porażki zostaną. prześladować ich przez całe życie. Pozorna beznadziejność, nierozwiązywalność i nieskończoność problemów sugerują samobójstwo. Oznaki samobójstwa i zagrożenia dla nastolatków Z reguły nastolatki o skłonnościach samobójczych bezpośrednio lub pośrednio dają znać swoim przyjaciołom i rodzinie, że umrą, jeśli się nad tym zastanowisz , nie poddaje się różnym interpretacjom. Mam zamiar popełnić samobójstwo. W najbliższy poniedziałek nie będę już żywy... Bezpośrednie groźby, nawet jeśli wydają się napięte i sztuczne, należy traktować poważnie. Nikomu nie przyszłoby do głowy, aby dzielić się myślami o samobójstwie w ramach sloganu lub żartu. Pośrednie groźby i znaczące wskazówki są trudniejsze do uchwycenia. Groźby pośrednie nie są łatwe do wyizolowania z rozmowy, czasami można je pomylić z najzwyklejszymi skargami na życie, które towarzyszą nam wszystkim, gdy jesteśmy rozdrażnieni, zmęczeni lub przygnębieni. Do gróźb bezpośrednich i pośrednich należy podchodzić bardzo ostrożnie, chociaż te ostatnie zagrożenia są dość trudne do rozpoznania. Na szczęście znaki ostrzegawcze nie ograniczają się do gróźb samobójstwa: 1. Ostrzeżenia ustne.2. Nagłe zmiany w zachowaniu Kiedy ludzie nagle zaczynają zachowywać się nietypowo, jest to pewny znak, że nie wszystko idzie z nimi dobrze. Potencjalni samobójcy są zazwyczaj smutni, zamyśleni lub nerwowi, rozgoryczeni, często czują wstręt do siebie, w zachowaniu i wyglądzie tych, którzy planują samobójstwo, manifestują się ich negatywne emocje.3. Zaburzenia snu Zazwyczaj nastolatki o skłonnościach samobójczych śpiącały dzień; inne jednak, wręcz przeciwnie, tracą sen i zamieniają się w sowy: chodzą po swoim pokoju tam i z powrotem do późna, kładą się spać dopiero rano i nie śpią bez wyraźnego powodu.4. Zmiany w wyglądzie Zdarzają się przypadki, gdy nastolatki przestają o siebie dbać: nie myją się, nie czeszą włosów i niechlujnie się ubierają. Zdarza się, że jest im zupełnie obojętne jakie wrażenie wywierają.5. Wiele osób, które wcześniej uczyły się z ocenami „dobrymi” i „doskonałymi”, zaczyna wagarować, a ich wyniki w nauce gwałtownie spadają.6. Nastolatki, które przeżywają kryzys, tracą zainteresowanie wszystkim, czym wcześniej się interesowały.7. Pragnienie samotności Nastolatki o skłonnościach samobójczych często zamykają się w sobie, unikają innych, izolują się i przez długi czas nie opuszczają swojego kąta. Zachowują się, jakby byli zmęczeni życiem, a swoim wyglądem dają do zrozumienia, że ​​są zmęczeni wszystkim i wszystkimi.8. Oddawanie kosztowności: Osoby bliskie śmierci często rozdają rzeczy, które wiele dla nich znaczą.9. Agresja, bunt, nieposłuszeństwo Ci nastolatkowie często znajdują się w niekorzystnej sytuacji i są rozgoryczeni: są źli na rodziców, nauczycieli lub przyjaciół, którzy w jakiś sposób ich nie zadowolili, obrazili lub nie spełnili oczekiwań. Zdarza się, że są na siebie źli, a ich złość objawia się agresją, buntem i nieposłuszeństwem. Jak każda zmiana nastroju, takie eksplozje powinny budzić niepokój, ponieważ mogą zniechęcić nie tylko bezpośrednie cele agresji, ale także inne osoby w ich otoczeniu. A samotność wprawia jedynie w nastrój samobójczy, a człowiekowi grozi znaczne niebezpieczeństwo wpadnięcia w strefę zwiększonego ryzyka samobójstwa.10. Zachowania autodestrukcyjne i ryzykowne Niektóre nastolatki o skłonnościach samobójczych nieustannie starają się wyrządzić sobie krzywdę i żyją na krawędzi ryzyka. Niezależnie od tego, czy na ruchliwych skrzyżowaniach, na krętej górskiej drodze, na wąskim moście, czy na torach kolejowych, znajdują się na granicy prędkości i ryzyka. W każdym ich słowie słychać brawurę i próby przekonania innych, że nic im nie jest obojętne.11. Utrata poczucia własnej wartości Chciałbym teraz skupić się na jednej z przyczyn zachowań samobójczych – żałobie. Śmierć bliskich może skłonić nastolatków do myśli samobójczych: rodziców, braci i sióstr. Po takiej stracie życie nastolatka zmienia się w najbardziej zdecydowany sposób: będzie musiał nie tylko pogodzić się ze stratą bliskiej osoby, ale także wypełnić pustkę, która pojawiła się w jego życiu. Niektóre nastolatki zaczynają myśleć o samobójstwie po kłótni z dziewczyną lub rozwodzie rodziców. Czasem po ciężkiej chorobie lub wypadku, który je zniekształca, młodzi ludzie tracą zainteresowanie życiem. Każdy radzi sobie ze stratą na swój sposób. Strata, która może wydawać się nieistotna, będzie dla nastolatka nie do naprawienia i zmieniając całe jego późniejsze życie, może popchnąć go do samobójstwa. Nie da się określić, jaki typ ludzi ma skłonności samobójcze. Wiadomo jednak, że ryzyko popełnienia samobójstwa u poszczególnych nastolatków jest większe ze względu na ich specyficzną sytuację i problemy. Osoby o podwyższonym ryzyku samobójstwa to: 1. Depresja nastolatków.2. Nastolatki nadużywające alkoholu i narkotyków.3. Młodzież, która podjęła próbę samobójczą lub była świadkiem samobójstwa członka rodziny.4. Zdolne nastolatki.5. Nastolatki o słabych wynikach w szkole.6. Dziewczyny w ciąży.7. Nastolatkowie są ofiarami przemocy. Każda z tych sytuacji lub problemów sama w sobie nie oznacza, że ​​nastolatek, który się z nią zetknie, koniecznie znajdzie się w obszarze zwiększonego ryzyka samobójstwa. Jednak tego typu problemy z pewnością utrudnią mu życie. Młoda osoba znajdująca się pod presją co najmniej jednej z tych sytuacji lub problemów może nie mieć wystarczającej siły emocjonalnej, psychicznej lub fizycznej, aby wytrzymać inne problemy. A wtedy samobójstwo wyda mu się jedynym akceptowalnym wyjściem. Metody zapobiegania samobójstwom. Nastolatki o podwyższonym ryzyku samobójstwa potrzebują udziału przyjaciół, którzy są gotowi wyciągnąć pomocną dłoń, gdy życie się od nich odwróci...