Terminem „euforia” lub „miesiąc miodowy” określa się początkowy okres adaptacji imigrantów do nowego kraju, podczas którego mogą oni odczuwać podekscytowanie i optymizm co do nowego życia. W tym czasie osoby przeprowadzające się za granicę mogą częściej przeoczyć lub racjonalizować wszelkie negatywne aspekty swojego nowego otoczenia i skupiać się na pozytywnych. Okres ten nazywany jest okresem „miesiąca miodowego”, ponieważ jest podobny do uczucia euforii i miłości, które może pojawić się na pierwszym etapie romantycznego związku. Niektóre oznaki, że dana osoba jest w fazie euforii: przyjemne podekscytowanie i optymizm w stosunku do nowego otoczenie i doświadczenia; Gotowość do nie dostrzegania i nie usprawiedliwiania się negatywnych aspektów nowego otoczenia; silna chęć poznania i doświadczenia wszystkiego, co ma do zaoferowania nowy kraj; aktywna chęć nawiązania nowych przyjaźni wśród lokalnej ludności; i chęć podejmowania ryzyka; poczucie energii i podekscytowania zmianą scenerii i kultury (zdjęcie: Pinterest, stylenapshots) Należy pamiętać, że ten okres może być inny dla każdego: niektóre osoby mogą go doświadczać krócej. , a niektórzy mogą doświadczać tego dłużej. Przymusowi migranci w większości przypadków w ogóle nie przechodzą tego etapu. Ponadto ten etap może być inny dla przedstawicieli różnych kultur i krajów. Nasi rodacy będą bardziej pozytywnie postrzegać przeprowadzkę do Europy, czego nie można powiedzieć o przedstawicielach np. krajów azjatyckich, którzy w ogóle potrzebują więcej czasu na adaptację ze względu na dużą różnicę kulturową. Faza „miesiąca miodowego” jest ważna, bo pomaga złagodzić przejście do nowego kraju i nowej kultury. W tym początkowym okresie dostosowawczym imigranci mogą być bardziej otwarci na nowe doświadczenia i chętniej próbować nowych rzeczy, co może pomóc im szybko zadomowić się w nowym domu, znaleźć przyjaciół i pracę. Dodatkowo faza miesiąca miodowego może zapewnić poczucie nadzieję i optymizm, które pomagają zneutralizować tęsknotę za domem i lepiej poradzić sobie z pojawiającym się później szokiem kulturowym. To poczucie nadziei i pozytywności może być również źródłem motywacji do kontynuowania pracy i przezwyciężania trudności związanych z przystosowaniem się do nowego stylu życia. Krótko mówiąc, faza miesiąca miodowego może zapewnić ochronę przed trudnościami w przystosowaniu się do nowej kultury. może być źródłem motywacji i nadziei dla imigrantów oraz może pomóc w stworzeniu sieci wsparcia, która może pomóc w procesie integracji. Jeśli imigrant nie odczuje poczucia euforii po przeprowadzce, może być mu trudniej zaaklimatyzować się w nowym kraju. Tacy ludzie mogą czuć się przygnębieni i być bardziej podatni na tęsknotę za domem i nieprzyjemności związane z szokiem kulturowym. Nie trzeba być przymusowym imigrantem, aby uniknąć pierwszej fazy. Są ludzie, którzy przeprowadzają się nieprzygotowani psychicznie (nie zdając sobie sprawy, że pojawią się trudności; są zbyt pozytywnie nastawieni lub poruszeni bez głównego celu; motywowali ich „od” a nie „do” itp.) lub fizycznie (nie zaoszczędzili wystarczającej ilości pieniędzy przez pierwsze miesiące życia w innym kraju, nie znalazł mieszkania itp.). Osoby te mogą również nie doświadczyć euforii lub może ona minąć zbyt szybko, co utrudnia ogólną adaptację. Bez początkowego optymizmu charakterystycznego dla pierwszego etapu imigranci mogą częściej skupiać się na negatywnych aspektach swojego nowego środowiska, ponieważ a także wycofać się i odizolować. Ponadto, jeśli imigrant nie przeszedł fazy miesiąca miodowego, może być bardziej prawdopodobne, że doświadczy uczucia depresji i lęku w związku z trudnościami w przystosowaniu się do nowego stylu życia, a najbardziej nieprzyjemny etap adaptacji ulegnie wydłużeniu. Należy zauważyć, że faza miesiąca miodowego nie jest warunkiem pomyślnej integracji; niektóre osoby mogą jej nie doświadczyć lub nie.