Dla żywej osoby jego zasób wewnętrzny jest dosłownie źródłem energii: fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej. Problem w tym, że w tych momentach, gdy zasób „niespodziewanie się skończył”… człowiek nie tylko nie może nic zrobić, ale często nie chce mu się żyć! Różnie to nazywają: depresja, kryzys, problemy, dół energetyczny... Właściwie medyczny termin „depresja” na długotrwałe doły jest całkiem adekwatny, ale kto w społeczeństwie poradzieckim zgodzi się na diagnozy lekarskie, gdy z jednej strony osoba radziecka była niemal idealna, a poradziecka stara się w niczym nie być od niej gorsza. Z drugiej strony, gdy wpadniesz do dziury, ludzie natychmiast napełniają ją alkoholem… najwyraźniej z nadzieją, że „wypłyną” w tę dziurę… Jeśli masz spokojną pracę, nie planujesz kariery - to wcale nie gwarantuje, że nie wpadniesz do dziur. Twój temperament odgrywa tutaj ważną rolę. Natury impulsywne oczywiście częściej wpadają w dziury energetyczne. Ale! Ludzie, którzy są spokojni w pracy (lub ogólnie gospodynie domowe) mogą w ogóle nie mieć spokojnych relacji osobistych. Mogą także mieć szkodliwe hobby, a nawet takie, które wciągają ich w energetyczne, a nawet późniejsze zadłużenie lub doły finansowe. Dobra wiadomość jest taka, że ​​zasoby są na ogół odnawialne. Wiadomość jest zła: człowiek pomyśli o tym najprawdopodobniej po pojawieniu się szeregu różnych chorób, w tym psychosomatycznych. Bardzo źle: zasoby można przywrócić za pomocą nieodpowiednich środków (alkohol, narkotyki, rozwiązły seks, kasyna online), co z kolei prowadzi do jeszcze głębszych dołów energetycznych i innych towarzyszących dołów! Ponadto większość ludzi wpada w dół energetyczny, tutaj Oni porównać swój stan rzeczywisty z idealnym obrazem tego, czym powinny być według standardów perfekcjonizmu. Widząc tę ​​kolosalną różnicę, pogrążają się w stanie całkowitej beznadziejności. Istnieje wersja, w której „dół sprawdza twoją siłę”. Zupełnie nie! W rzeczywistości takie podejście jest sposobem na jeszcze głębsze wkopanie się w dołek. Raczej dół testuje cię pod kątem czujności, inteligencji, świadomości i zdolności do nie stracenia celu, przywracając wyczerpane zasoby. Ponieważ wroga trzeba znać z widzenia, podkreślmy podstawowe postanowienia związane z zasobami wewnętrznymi i ich wyczerpywaniem. Z grubsza możemy wyróżnić trzy kategorie zasobów: fizyczne, emocjonalne i intelektualne. Brak inteligencji odczuwany jest jako otępienie. Brak emocji - takich jak drażliwość, smutek, niepokój, utrata życiowych wskazówek. Brak zasobów fizycznych – zmęczenie i ciężkość ciała, bóle stawów, oczu, jamy brzusznej czy serca Zasoby fizyczne są podstawą wszystkich innych. Odzyskiwanie zasobów należy rozpocząć od snu. Cóż, zbilansowana, ale jednocześnie umiarkowana dieta również nie została anulowana. Potem – dozowane ćwiczenia dla przyjemności. Lepiej - z elementami adaptacyjnymi (qigong, wushu, joga, pilates). Elementy adaptacyjne to ćwiczenia kręgosłupa, stawów, narządów wewnętrznych, układu krążenia, a dopiero potem mięśni. Osoby regularnie podejmujące aktywność fizyczną rzadko zapadają na apatię. Ponadto na przykład zajęcia qigong doskonale wyostrzają intuicję cielesną. Dlatego w chwilach braku zasobów fizycznych taka osoba raczej nie zaangażuje się w wychowanie fizyczne - najpierw będzie spała, a dopiero potem ćwiczyła. I żadnej apatii! Jest całkiem możliwe, że po uporządkowaniu fizycznej „bazy” zasoby emocjonalne i intelektualne również zostaną uzupełnione o co najmniej 50 procent. Jeśli tak się nie stanie, lub będziesz chciał więcej, potrzebujesz albo emocjonalnego/intelektualnego doładowanie, czyli - terapia. Uzupełnienie zasobów emocjonalnych: przede wszystkim świadomość tego, jaka Twoja najgłębsza potrzeba została zablokowana. Tutaj przydałaby się pomoc dobrego psychologa. Potem mogą pojawić się „nowe” stare cele, motywy, nowe emocje, inny krąg społeczny lub nowi partnerzy. Impro-teatr,.