1. Szczęśliwe i „poprawne” pary nigdy się nie kłócą. To nieprawda. Ogólnie rzecz biorąc, użycie słów takich jak „nigdy” i „zawsze” odnosi się w psychologii poznawczej do błędnych ocen, które znacznie komplikują życie. I w takim stwierdzeniu od razu słychać uogólnienia (próba rozciągnięcia wypowiedzi na całą ludzkość), i katastroficzność (gdybyśmy się pokłócili, to będziemy musieli się rozstać, będziemy nieszczęśliwi) i echa obowiązku (powinnam nie przeklinam, jeśli chcę być szczęśliwa). Rzeczywistość jest taka, że ​​w badaniu spójności rodziny wykazano równość liczby rozwodów pomiędzy parami, które pogodziły się z tymi, które tego nie zrobiły. „Hałas” i konflikt pary kojarzony jest zazwyczaj z rodzicielską historią rodziny, która wyznacza granice tego, co dozwolone. Podejmę się twierdzenia, że ​​rodzina partnerów, w której członkowie rodziny jednego z nich nigdy się nie kłócili, a drugiego zawsze się kłócili, będzie mogła istnieć długo. Chociaż tutaj nie dałbym z siebie 100%2. Pokłóciliśmy się, przyszedłem uspokoić partnera, a on mnie odesłał. Wniosek: jest na mnie zły, powinnam się od niego odsunąć. Przypuszczam, że trafność takiego stwierdzenia jest nie większa niż 93-95%, a być może i niższa. Skąd pochodzą tak dokładne liczby? Jak pisałam w jednym z moich artykułów o osobowościach analnych (ich udział w pozostałych typach osobowości wynosi 5-7%), doświadczają one ambiwalentnych uczuć w stosunku do ukochanego obiektu. Kochają go i nienawidzą jednocześnie. Często w sytuacjach stresowych takie osoby odchodzą od partnera, obrazone przez Dziecko (patrz Analiza Transakcyjna). Ale to dziecko marzy o tym, aby obiekt złagodził i przezwyciężył jego gniew. Im bardziej gniew zostanie przezwyciężony, tym większa będzie miłość obiektu do niego. Dlatego też, jeśli w przypadku takich osób okażesz szacunek i zrobisz to, o co cię proszą, a czasem i krzykniesz, ryzykujesz oskarżeniem o brak miłości i atakiem. Ale jeśli wykażesz akceptację gniewu i spokojny kontakt, być może po sprawdzeniu obiektu pod kątem miłości, taka osoba w zasadzie przestanie się na ciebie złościć.3. Orientacja seksualna jest zdeterminowana biologicznie. Homoseksualizm jest pod wieloma względami zjawiskiem społecznym. Zjawisko to staje się modne i unormowane. Dlatego też liczba osób homoseksualnych jest dziś większa, niż mogłaby być, gdybyśmy mówili wyłącznie o naturze. Badania przeprowadzone przez zachodnich naukowców wykazały, że 80% osób, które w okresie dojrzewania zadeklarowały swoją homoseksualność, w społeczeństwie potępiającym homoseksualizm, przed 30. rokiem życia zostało zreedukowanych na heteroseksualistów. I ten sam Fromm (wielki zachodni psycholog i filozof) do niedawna nazywał homoseksualistów ludźmi chorymi psychicznie. Z punktu widzenia psychoanalizy nasza nieświadomość jest biseksualna, a płeć (to znaczy to, czy uważasz się za mężczyznę czy kobietę, a nie płeć fizyczną) jest określana w wyniku wielokrotnych identyfikacji, co stanowi nieświadomy wybór.4. Miłość od pierwszego wejrzenia Nieprawda, może jako analogia miłości od pierwszego wejrzenia, ale wdrukowanie rodzicielskie może zadziałać, gdy pod wpływem wydzielanej przez matkę oksytocyny dziecko zostanie zidentyfikowane jako własne. Dlatego jestem skłonna założyć, że pojawienie się tej samej miłości od pierwszego wejrzenia wiąże się z nieświadomym rozpoznaniem bardzo atrakcyjnych cech wizerunku rodzicielskiego. A miłość jest czymś bardziej dorosłym i ludzkim. Gdzie wraz z zasadą biologiczną (pociągiem seksualnym) istnieje również część ludzka w postaci myślenia, świadomości itp. Ponieważ w przyrodzie nie ma odpowiednika ludzkiej miłości, a człowiek różni się świadomością.5. Przeciął mi celowo! Najprawdopodobniej nie jest to prawda. Bardzo często reagujemy na wydarzenia wokół nas jako zdarzenia, które nas dotyczą. Jeżeli odcięli nam drogę, to na pewno w związku z nami (chcieli nas skrzywdzić, poniżyć, obrazić). Jak pokazują badania, w ponad 90% przypadków dochodzi do zdarzeń