Konflikty interpersonalne powstają, gdy ich uczestnicy mają sprzeczności. Konflikt interpersonalny może powstać zarówno między nieznajomymi, jak i między bliskimi. Konflikt ma pozytywne i negatywne strony. Z pozytywnych aspektów można wymienić: - wystąpienie konfliktu wskazuje, że związek jest dysfunkcyjny i daje powód do myślenia o tym, - niektóre konflikty są siłą napędową konfliktu; rozwój relacji i poszukiwanie nowych form interakcji; - konflikty dają możliwość wyrażenia swojej opinii wszystkim uczestnikom, łagodząc w ten sposób wewnętrzne napięcia. Destrukcyjną stroną konfliktu jest: - pogorszenie relacji między ludźmi - zniszczenie ustalonych form komunikacji; - duża ilość negatywnych uczuć i emocji; - uczestnicy konfliktu mogą się pokłócić i przestać się komunikować. Konflikt jest integralną częścią naszego życia, wiele osób nauczyło się owocnie rozwiązywać konflikty. Można je rozwiązać na kilka sposobów: - Unik lub opuszczenie. Jest to chęć uniknięcia konfliktu za wszelką cenę, a jeśli to i tak zawiedzie, to stoimy na stanowisku: „lepiej nie wdawać się w dyskusję”. Z reguły nie jest to sposób na rozwiązanie konfliktu, a raczej na jego przeciągnięcie i odroczenie. W niektórych przypadkach „odejście” daje ludziom pewną ilość czasu na przemyślenie i uspokojenie się. - Ustąpienie ma miejsce wtedy, gdy jedna osoba, pomimo własnych interesów, poddaje się drugiej. Metodę tę można zastosować, gdy interesy zbywcy nie mają dla niego szczególnego znaczenia. Jeśli dana osoba podda się w wyniku presji, strachu przed negatywnymi konsekwencjami, ale jednocześnie problem jest dla niego istotny, wówczas może doświadczyć wewnętrznych sprzeczności, poczucia niezadowolenia, poczucia winy, a jeśli dana osoba stale wybiera tylko tę metodę rozwiązania konfliktu, doprowadzi to do niskiej samooceny i depresji.- Rywalizacja. Jest to narzucanie innej osobie swojego zdania lub sposobu zachowania. Nałożenie jest uzasadnione w przypadkach oczywistej prawdziwości twierdzeń i przekonań. Konkurencję warto stosować w przypadkach, gdy nie ma czasu na dyskusję i decyzja musi zostać podjęta bardzo szybko, ale najważniejsze jest, aby decyzja ta nie szkodziła drugiej stronie konfliktu lub osobie trzeciej. Wzajemne ustępstwa lub kompromis. Stosuje się go, gdy ludzie mają czas i możliwość częściowego ustępstwa na rzecz interesów drugiej osoby, to znaczy osoba ustępuje w pewnych kwestiach w zamian za to, że druga osoba również ustępuje - Współpraca. Jest to najskuteczniejszy sposób rozwiązywania konfliktów, ale wymaga dużo czasu i wysiłku. Uczestnicy konfliktu wspólnie szukają sposobów rozwiązania trudnych sytuacji tak, aby odpowiadały interesom obu stron. Każda osoba, w zależności od sytuacji i swoich cech osobistych, wybiera własny sposób rozwiązywania konfliktów, należy jednak pamiętać o unikaniu, ustępstwie. i konkurencja nie prowadzą do całkowitego rozwiązania konfliktu, a jedynie go opóźniają i tym samym mogą wywołać nowy konflikt w przyszłości. Kompromis i współpraca są metodami skuteczniejszymi, ale wymagają od ludzi dużo czasu, obecności takich cech jak: wzajemne zrozumienie, współczucie, empatia, a także wiedzy teoretycznej i praktycznych umiejętności negocjacyjnych. Autor: psycholog - Lunyushin S.A. (2008)