15 LAT. LOT JEST NORMALNY! Kronika Wschodnioeuropejskiego Instytutu Gestalt Konstantin Witalijewicz Pawłow Dyrektor VEGA 10 stycznia 2011 r. W Petersburgu panuje odwilż. Śnieg jest luźny, lepki, ciężki. Wrony niesione przez ciepły, wilgotny wiatr krzyczą afirmując życie. Ukośne promienie słońca wznoszące się nisko na niebie oświetlają budynki i niebiesko-biały lód w zatoce. Przybywszy wczoraj znad Morza Ciepłego, dzisiaj udało mi się już umyć w śniegu po porannych ćwiczeniach na tarasie. Wesoły, pogodny, spokojny i radosny! Zasiadłem do pisania Kroniki. Dziwna sprawa! Czas się przyzwyczaić, że nieskończoność czasu i skończoność życia są nieuniknioną karą, ale znowu jestem zaskoczony! W końcu wydaje się, jakby to wszystko wydarzyło się wczoraj. Mam na myśli dosłownie WSZYSTKO! Wczoraj i zupełnie o tej samej porze. No tak, pamiętam oczywiście, że nie WSZYSTKO. Ale to wszystko wydarzyło się wczoraj i dawno temu. Jednocześnie. Nie myślcie, że czytam ponownie Prousta lub Manna. Zupełnie nie. To już jest moje - osobiste. Pamiętam, jak w 1992 lub 93 roku (wczoraj!) szukałem osoby, która mogłaby dokonać „cudownych” i „potężnych” rzeczy z innymi ludźmi na burzliwych i często radośnie głupich Konferencjach i Forach psychologicznych. Moim zadaniem było to. Megaloman, jak bym to teraz powiedział. Ale wtedy, w czasach, gdy wielu ludzi cieszyło się niezrozumiałą wolnością i importowało gumę do żucia, dżinsy i alkohol Royal; wielu poważnie martwiło się o chleb powszedni; prawie wszyscy odczuwali zawroty głowy od szybkiego tempa zmian (czasami przyjemnie nudne, czasem prowadzące do odrętwienia i nudności), a niektórzy po cichu dzielili się majątkiem państwa (banki i inne MMM z programami bonów rodziły się i pękały niemal co miesiąc) – mocno w to wierzyłem najważniejsze nie dzieje się w żołądku, ale w sercu człowieka, a centralnym wydarzeniem determinującym życie społeczne jest kontakt lub spotkanie. Otóż ​​szukałem mistrzów kontaktu dla moich dużych Klientów - do pracy z Grupą - i dla siebie osobiście - do wymiany doświadczeń i wzbogacania swojego repertuaru. Następnie na konferencji spotkałem Gieorgija Płatonowa (wszyscy wtedy nazywali go Gosha). Patrzę: ogromny tłum ludzi. Około siedemdziesięciu osób. Skuleni razem. Pośrodku tłumu, na stołku, w małym kręgu złożonym z 8–10 osób, siedzi mały borowik. Brwi czarne jak dom. Duży, okrągły łysy mężczyzna kręci głową, znacząco patrzy na ludzi, zadaje pytania. Czasami mówi coś do ludzi. Mówi z wyczuciem, rozsądnie, z naciskiem. Z przerwami. A osoby z kręgu albo rysują kredkami obrazki, potem płaczą, potem czerwienią się lub bledną, a potem milkną lub zaczynają krzyczeć. I w tłumie panuje cisza! Każdy jest wyraźnie zafascynowany tym procesem. Po pracy poszłam do borowików. Pytam: „Kim jesteś?” Odpowiedzi: „Gestaltysta!” W ten sposób poznałem Gestalt. Wczoraj tak było. Pamiętam majowe konferencje krymskie. Kiedy ukochany przez wszystkich San Sanych (profesor A.A. Korobow) jeszcze nie odpłynął na rapanę. Kiedy to wszystko się zaczęło, a my wciąż byliśmy razem. Noce są ciemne. Słońce jest gorące. Morze jest zimne, ale nieznośnie pożądane. Powietrze jest czyste i smaczne. Słowiki śpiewają w krzakach całą noc. Czerwony Port Krymski i Madera są niesamowicie pyszne! Jesteśmy gorący i odważni aż do granic lekkomyślności (teraz powiedziałbym, że głupi!). No cóż, czy to nie było wczoraj?! I tak jest - wczoraj! Pamiętam Serge’a Gingera i jego wspaniałą żonę Annę. Lato. Zimna zielona herbata i długie rozmowy na dachu domu Serge’a na Montparnasse, po intensywnym szkoleniu w Montpellier. Wczoraj... Pamiętam petersburski „Świat Gestalt” (tak wcześniej nazywała się nasza letnia Konferencja). Głośno, kolorowo, zabawnie, głośno. Białe noce. Piosenki z gitarą (Maxim śpiewał wtedy często i chętnie!). Uczestnicy wizyty spędzili noc dokładnie tam, gdzie pracowaliśmy – w szkole Vzmakh. W śpiworach. Było wielu mieszkańców Tiumeń, Murmańsk i Ryga. Mieszkańcy Rygi byli bardzo zaskoczeni naszymi dużymi karaluchami w toalecie! Pamiętam swoją pierwszą grupę treningową. Moi pierwsi uczniowie Gestalt. Następnie zebraliśmy się w auli 213 na naszym rodzimym Wydziale Psychologii. To było dawno temu, ale przecież to było wczoraj! Pamiętam projekt szkoleniowy z Resnickami i Toddem Burleyem.Jakiś rodzaj nieludzkiego ducha rywalizacji w Grupie. Była to pierwsza grupa kultury GATLA w Rosji. Organizatorem projektu był Nifont Dolgopolov w Moskwie. Zgromadzenie to było w całości „wielkimi” poradzieckimi gestaltistami. Konkurencja o możliwość uzyskania superwizji jest ogromna. Wtedy nawet nie zawracałem sobie głowy „przepychaniem” się w kolejce po Certyfikację. Zrezygnowałem ze swojego miejsca i pojechałem do Europy, aby zdobyć certyfikat. Pamiętam nasz pierwszy Intensywny Kurs w Oranienbaum (w tym roku jest już dziesiąty. Niesamowicie!). Białe noce. Stawy i marmurowe posągi. Liliowy. Luksusowy Korpus Kawalerii jest cały nasz! Żyli i pracowali jak członkowie rodziny królewskiej! Pamiętam projekt „Cztery Stolice”, kiedy Grupy rozpoczęły równoległą pracę w Petersburgu, Moskwie, Kijowie i Charkowie. To wtedy wpadłem na pociągi! Wystarczająco! Można powiedzieć: mieszkałem w pociągach! Pamiętam historyczną moskiewską Radę VEGA w 2002 roku, po Drugiej Konferencji Moskiewskiej (a takie Konferencje mieliśmy!). Siedzimy w jakiejś restauracji. Przydymiony do unoszącej się w powietrzu szarości. Rozmawiamy o standardach programów edukacyjnych Instytutu. Irena Golub i Lenya Tretyak nie patrzą na siebie. Ira Fedorus opowiada o intensywnych działaniach na Krymie. Atmosfera jest napięta. W chmurze dymu tytoniowego nie byłoby błyskawicy! A to jest wczoraj. Pamiętam spacery i rozmowy po superwizji z Irwinem Polsterem w Czechach. Pamiętam Shropshire i dzikie bażanty uciekające spod kół jadącego samochodu. Prowadzi Malcolm Parlett. W tym czasie nadal mieszkał w Coach House…. Pamiętam wspaniałą znajomość z Edwinem Nevisem w Hiszpanii. Następnie obiecał przyjechać do nas z Programem Rozwoju Organizacji, a później, po przeprosinach („84 lata to nie żart!”), wysłał „w zastępstwie” Seana Gaffneya. Proszę bardzo. To wszystko było „wczoraj”. A następne to „dzisiaj” w mojej całkowicie subiektywnej i nienaukowej klasyfikacji. A teraz trochę prozy: liczby, nazwiska i fakty. W tym roku World Gestalt obchodzi swoje sześćdziesiąte urodziny. Odliczanie rozpoczyna się wraz z publikacją w 1951 roku słynnej książki „PHG” (Perls, Hefferline, Goodman) „Terapia Gestalt. Podniecenie i rozwój osobowości ludzkiej” [1], [2]. O historycznych, filozoficznych, praktycznych i naukowych korzeniach Gestalt napisano już całkiem sporo [3], [4], [5]. Nie będziemy się powtarzać. Rysunek i ziemia; wolność, świadomość, odpowiedzialność; fenomenologia, teoria pola, dialog; cykl kontaktu/doświadczenia/zmiany. Te słowa mają głębokie znaczenie dla wszystkich gestaltystów na świecie. Te podstawowe konstrukcje stanowią oczywiście podporę naszego fundamentu metodologicznego. W Związku Radzieckim, zbudowanym na jasnej platformie dialektycznej, przesłanki rozwoju miłującej wolność i egzystencjalnej ideologii Gestalt nie były wystarczające. Rozkwitła hipnoza i terapia „racjonalna”. Szykowały się zmiany społeczne. Związek upadł. Gestalt łatwo i natychmiast zadomowił się w postpierestrojkowej Rosji. Za datę początku „chronologii” kultury Gestalt na przestrzeni poradzieckiej przyjmuje się zazwyczaj rok 1991, kiedy to w Moskwie odbyła się pierwsza Konferencja Gestalt w Rosji. [6]. Choć wczesne „wpływy Gestalt” miały miejsce już w latach 80., a nawet 70. (!) ubiegłego wieku. Jeden z naszych najbardziej szanowanych nauczycieli i towarzyszy, profesor A.P. Fiodorow (MAPO w St. Petersburgu), współpracował z innymi Gestaltystami w Europie Socjalistycznej jeszcze przed Igrzyskami Olimpijskimi w Moskwie! Profesorowie A.A. Aleksandrow i E.G. Eidemiller (obaj leningradzi) również mieli w tym czasie pewne doświadczenie w tym kierunku. Na przełomie lat 80. i 90. V. Schley, S. Pape (Hamburg) i T. Bungard (Frankfurt) przyjechali do Rosji ze szkoleniami. Wśród przedstawicieli pierwszego pokolenia systematycznie szkolonych rosyjskich gestaltystów z pewnością warto wymienić Daniila Chlomowa, Nifonta Dołgopołowa, Borysa Nowoderżkina, Gieorgija Płatonowa, Elenę Mazur, Ninę Gołosową, Olega Niemirinskiego, Natalię Kedrową. Początek lat 90. można nazwać „erą wpływów francuskich” na szybko powstającym poradzieckim Gestalt. Dokładnie J-M. Robin (Francuski Instytut Gestalt) i S. Ginger (Paris School of Gestalt), przeszkoleni bezpośrednio przez naśladowców Fritza Perlsa (drugie trzecie pokolenieWorld Gestalt), nieprzejednani ideologiczni „przyjaciele-rywale”, wnieśli najbardziej znaczący wkład w naszą ówczesną kulturę Gestalt. Nieskończenie szczegółowy, skłonny do teoretyzowania, czasem aż do utraty prostoty, J-M. Robin wykładał w Moskwie od 1992 do 1995 [7]. Mniej więcej w tym samym czasie w Petersburgu dominował artystyczny, żywy, naładowany seksualnie, „psychodramatyczny” wpływ Serge’a Gingera [5]. W 1994 roku w Petersburgu powstała pierwsza organizacja Gestalt dla Stolicy Północnej, „Centrum Terapii Gestalt SPB”. W wyniku szybkiego rozwoju Petersburga, w 1996 roku CGT dało początek dwóm niezależnym Instytutom: St. Petersburgowi Instytutowi Gestalt (N. Lebiediewa, E. Iwanowa, D. Owieczkin) i Wschodnioeuropejskiemu Instytutowi Gestalt (VEGI ). Należy zauważyć, że VEGI został pierwotnie pomyślany przez założycieli (G. Platonov, I. Golub, I. Platonova i inna kobieta, która później wyjechała na stałe do USA) jako Instytut w pełni zintegrowany ze Wspólnotą Światową. Dlatego VEGI zostało zarejestrowane w stanie Delaware w USA. Urodziny VEGA obchodzimy 19 stycznia (tradycyjne Trzech Króli pływanie w lodowej przerębli!), kiedy to nasz Instytut (NOU DPO „VEGI”) otrzymał Certyfikat Rejestracji w Rosji. Rok urodzenia: 1996. Dla ścisłości historycznej warto wyjaśnić, że faktyczna działalność zawodowa i pedagogiczna głównych ludzi VEGA rozpoczęła się na długo przed 1996 rokiem. Do chwili rejestracji Instytutu dysponowaliśmy już w pełni wyszkolonymi specjalistami Gestalt według światowych standardów w Tiumeniu (Michaił Korkin), Murmańsku (A. Ryazantsev), Rydze (I. Golub), Krymie (A. A. Korobov, M. Kucherenko, L. Tretyak, W. Leżniew). W tym czasie lub nieco później dołączyli do nas dojrzali profesjonalni gestaltyści: I. Fedorus (Moskwa), K. Korolew (Mińsk). W 1997 roku w Petersburgu odbyła się I (później coroczna) Konferencja „Świat Gestalt”, zorganizowana i prowadzona przez VEGI. W Konferencji uczestniczyli przedstawiciele wszystkich uznanych wówczas rosyjskich wspólnot Gestalt: MGI, MIGIP, SPIG. Nazywam ten okres, od narodzin Gestalt w Rosji do Pierwszej Konferencji VEGA w 1997 r., „Okresem Nowonarodzonym”. „Dzieciństwo” Instytutu (1997 – 2001) naznaczone było kilkoma charakterystycznymi procesami. Po pierwsze, utworzone struktury i funkcje uległy wzmocnieniu i rozwojowi. Regularne grupy pracowały w Petersburgu, Moskwie, Rydze, Murmańsku, Tiumeniu i na Krymie. Konferencja w Petersburgu w czerwcu i związana z nią „interdyscyplinarna” konferencja krymska w maju niezmiennie przyciągały co najmniej 150 osób rocznie. Po drugie, rodziły się nowe struktury. W celu usystematyzowania pracy metodologicznej, naukowej i dydaktycznej powołano Radę Nadzorczą Instytutu. Ja, pasjonat badań i już wówczas kandydat nauki, miałem zaszczyt kierować tym nowo powstałym organem. Pod koniec okresu „dziecięcego” za zgodą G. Płatonowa [8], który objął Radę Nadzorczą, zostałem dyrektorem Instytutu. Po trzecie, pojawił się zupełnie nowy, poważny wpływ na całą kulturę Gestalt Instytutu – od Roberta i Rity Resnik, Tody Burley [9] oraz Liv Estrup (Stowarzyszenie Trenerów Gestalt z Los Angeles). Robert (Bob) Resnick [10], certyfikowany przez F. Perlsa i D. Simkina (drugie pokolenie World Gestalt), charyzmatyczny przywódca, fenomenologicznie trafny intelektualista, śmiejący się z psychodramatycznych „sztuczek”, wniósł do konstrukcji metodyczność i rygor kliniczny indywidualnej sesji Gestalt. „Nie efektowność, ale skuteczność” to motto firmy GATLA. Początek „Adolescencji” VEGA (2001 - 2003) upłynął pod znakiem kilku przełomowych wydarzeń. Konferencja z okazji Piątej Rocznicy odbyła się w Petersburgu. Pracowaliśmy non-stop, przez całą dobę! Odbyła się Pierwsza Konferencja Moskiewska (kierownik - Tatyana Znobishcheva), Pierwsza Intensywna w Petersburgu, Pierwsza Intensywna na Krymie (wraz z Iriną Fedorus). W 2002 roku w Moskwie odbyła się Rada Nadzorcza VEGI, na której po raz pierwszy sformułowaliśmy najważniejsze punkty strategiczne, które określiły przyszłe kryteria naszej pracy iogólnie – reputacja Instytutu. Faktem jest, że już wtedy w rosyjskim Gestalt, w odpowiedzi na neurotyczną prośbę „Zdobądź szybko certyfikat”, pojawiła się niebezpieczna, naszym zdaniem, tendencja do zaniżania standardów i wymagań stawianych uczestnikom programów szkoleniowych. Niektóre Instytuty uznawały osiemdziesięciogodzinne programy (tylko osiem częściowych dni pracy w grupie!) za wystarczającą ilość osobistego doświadczenia (pierwszy etap). Po przeanalizowaniu wymagań kwalifikacyjnych i certyfikacyjnych dwudziestu wiodących instytutów Gestalt na świecie Rada Nadzorcza VEGA podjęła decyzję o przyjęciu najwyższych standardów godzinowych dla Rosji i Europy (!) jako standardów szkoleniowych (wówczas około dwukrotnie więcej niż norma dla innych instytutów ). Ta decyzja wcale nie była łatwa! Świadomie zgodziliśmy się, że dbając o swoją reputację w dłuższej perspektywie, o rzetelność i jakość kształcenia, możemy stracić wielu „pośpiesznych” uczniów. Ta decyzja była punktem zwrotnym dla niektórych członków naszego zespołu. Instytut opuścili K. Korolew i I. Fedorus. A. Ryazantsev i V. Lezhnev zrobili to nieco później. Aby zachować ścisłość historyczną, pozwolę sobie zacytować tutaj fragment przedmowy do naszego pierwszego numeru tematycznego VEGI Journal (2003) [11]: „W zeszłym roku, 2002, napisałem, że VEGI zrobiło się bardzo poważne, „wdarło się” w międzynarodowa społeczność Gestalt. I to prawda: naszymi oficjalnymi partnerami są osoby i duże organizacje o światowej sławie. Są wśród nich Edwin i Sonya Nevis (Gestalt International Study Center, GISC) [12], Robert i Rita Reznik, Todd Burley (GATLA, długoterminowy program szkoleniowy III etapu w St. Petersburgu, 2002 - 2006). Należymy do Członków Stowarzyszonych Europejskiego Stowarzyszenia Terapii Gestalt. Rosną i wzmacniają się kontakty z kolegami w naszym kraju (prof. V.I. Kurpatow, Akademia Medyczna Kształcenia Podyplomowego; prof. V.V. Makarov, Zawodowa Liga Psychoterapeutyczna). W zeszłym roku, 2002-2003, również nie siedzieliśmy bezczynnie. W naszych oddziałach w Moskwie i Kijowie uruchomiono unikalny, długoterminowy (2003 - 2006) Międzynarodowy Projekt Szkoleniowy z Doradztwa Organizacyjnego i Politycznego (OPC) pod sztandarami GISC i Ligi Profesjonalnych Konsultantów (LPC). Konstelacja trenerów Projektu OPK - praktykujących Konsultantów Organizacyjnych z OSIEM krajów (USA i Japonii, Australii i Norwegii, Łotwy i Wielkiej Brytanii, Rosji i Francji) jest niespotykana nie tylko w Rosji, ale także w całej Europie. Ale to nie wszystko. Otwarto amsterdamski (!) oddział VEGI (jakie są granice Europy Wschodniej, szacun!), gdzie po raz pierwszy w historii Psychoterapii (nie tylko Gestalt, ale ALL Therapy) odbył się długoterminowy program szkoleniowy w Europie jest w całości prowadzony przez rosyjskiego trenera!” VEGI nadal szybko się rozwijało i zmieniało. Wraz z tradycyjnie potężną kwalifikacją „medyczną” (VEGI zawsze miało więcej lekarzy i kandydatów nauk medycznych niż w innych rosyjskich społecznościach Gestalt), wzmocniła się i ukształtowała kwalifikacja „biznesowa” - linia profesjonalnego rozwoju organizacyjnego i doradztwa organizacyjnego. Instytut stał się pełnoprawną częścią Światowej Wspólnoty Gestalt. Tak wówczas nasi szanowni koledzy z MGI wyobrażali sobie „Drzewo rosyjskiego Gestalt” (2002). Początek „ery przejściowej” (2003 - 2007) był dla VEGA odpowiedzialnym, trudnym i bolesnym okresem! W 2003 roku na Konferencji Krymskiej, deklarując powagę swojej pasji do konstelacji systemowych, Gieorgij Płatonow opuścił Instytut. Trzeba powiedzieć, że do tego czasu wśród kadry nauczycielskiej VEGA pojawiła się poważna rozbieżność metodologiczna między spektakularnym i żywym psychodramatycznym modelem „francuskiego” Gestalt a cichym „nudnym” dialogicznym modelem „amerykańskiego” Gestalt. Coraz mniej było miejsca i czasu na faktyczną postać konsultanta/terapeuty „potężnego maga”. Na pierwszy plan wysunął się klient. W pracy było coraz mniej entuzjazmu. Było znacznie mniej sytuacji jawnie dramatycznychwydarzenia, które były tak wciągające i potrafiły utrzymać dużą grupę w napięciu. Zdobywając własne doświadczenia, zapoznaliśmy się z kodeksami etycznymi wypracowanymi w Światowej Praktyce Konsultingu. Manifestacja seksualnej i innej przyjemnej energii twórczej w interakcji między konsultantem a klientem stała się znacznie mniej swobodna. Pojawiły się jasne regulacje, granice i zasady. Etap „festiwalowo-pionierski” dobiegł końca. Otworzyły się perspektywy systematycznej, systematycznej pracy zawodowej. Nie wszyscy byli z tego powodu zadowoleni. Nie wszyscy byli na to gotowi. W tym czasie zakończył się Międzynarodowy Trzeci Etap VEGA-GATLA-EAGT, „zasiewając” dziesiątki absolwentów wzbogaconych o nowe doświadczenie kliniczne. Wielki Malcolm Parlett [13], [14] przyjeżdżał do nas do Kijowa i Petersburga z seminariami z zakresu life-coachingu i teorii pola. Kontynuowaliśmy systematyczną pracę. Gromadziliśmy doświadczenie, doskonaliliśmy naszą metodologię, szkoliliśmy własnych specjalistów, nawiązaliśmy relacje biznesowe i osobiste z przedstawicielami zaawansowanych szkół Gestalt i szerzej w zakresie zawodów pomagających, a po prostu dużo pracowaliśmy z grupami, organizacjami i klientami indywidualnymi. Nasza Konferencja odbywała się corocznie (w tym czasie planowaliśmy zorganizować Konferencję w zimie, przybliżając ją do obchodów Urodzin VEGI). Nasz wspaniały kurs intensywny w Losevo również co roku witał swoich uczestników podczas białych nocy. „Młodzież” VEGA (2007 – obecnie). Piękny czas! Po chorobie, „załamaniu”, decydowaniu o własnych priorytetach stworzyliśmy silny, wysoce profesjonalny zespół o jasnych granicach, nastawiony na osiąganie wysokich wyników, a jednocześnie nie tracący ciepła i najgłębszego szacunku dla wartości humanistyczne, które leżą u podstaw naszego zawodu. W tym okresie, korzystając z unikalnych cech kulturowych Instytutu, które wyrosły na przestrzeni dziesięciu lat, stworzyliśmy i sformułowaliśmy główne założenia teoretyczne nowego interdyscyplinarnego kierunku zawodów pomocowych – rekonstrukcji jakości życia [15]. Potężna dialektyka interakcji między naukowym modelem medycyny naturalnej a fenomenologią humanistyczną, ucieleśniona w naszych specjalistach, pozwoliła dostrzec jeden system w ogromnej różnorodności metod, technik, szkół i technik prezentowanych w dziedzinie zawodów pomagających. Takim systemem była rekonstrukcja jakości życia, która postuluje jeden cel dla wszystkich metod pracy z ludźmi – poprawę jakości życia. Metodologia rekonstrukcji jakości życia opiera się na koncepcjach kontinuum samowystarczalności oraz współczesnych teoriach życia i zmian w systemach biologicznych i społecznych (teoria pola, paradoksalna teoria zmiany, teoria chaosu, ogólna teoria systemów, stosowana teoria kontroli). itp.) Pozwolę sobie opisać kluczowe wydarzenia tego okresu, cytując duży fragment przedmowy do naszego drugiego specjalistycznego czasopisma tematycznego [16]: „Org-Project rozpoczął się w 2006 roku z GISC i trenerem – profesorem Seanem Gaffneyem – została zrealizowana pod kultową nazwą „Mini Business Education”. Standard MBE.” Natomiast kolejny projekt pod przewodnictwem Edwina Nevisa (www.gisc.org) z tym samym Seanem Gaffneyem „Mastery and Paradoxes of Leadership and Management” rozpoczął się w grudniu 2009 roku [17]. Ogólnorosyjski Konkurs „Złota Psychika” dwukrotnie wyróżnił te Projekty VEGA w gronie Laureatów. Rozpoczął się długoterminowy program szkoleniowy z zakresu pracy z dziećmi i rodziną pod okiem profesor Lynn Stadler – jednej z DWÓCH (!) specjalistów osobiście certyfikowanych przez Violet Oaklander w pracy z dziećmi. Wydaje się, że nie poznaliśmy jeszcze osobiście Claudia Naranjo i Josepha Zinkera z przedstawicieli „Pierwszej fali” gestaltystów. VEGI czuje się całkiem komfortowo zintegrowana ze światową kulturą psychoterapeutyczną i konsultingową! Kolejna cecha nowego dla nas czasu: zagospodarowanie przestrzeni wewnętrznej Instytutu, odzwierciedlające etap dojrzewania rosyjskiego środowiska zawodowego. W wielu naszych oddziałach powstały całkowicie niezależne organizacje zawodowe. WNasi byli studenci pracują w Murmańsku i Tiumeniu, Rydze i Kijowie, Amsterdamie i Moskwie. Pracują sumiennie! Działają skutecznie! Dużo pracują. Piszą prace dyplomowe. Zwiększ jakość życia. W samym Petersburgu w 2010 roku uruchomiono dwa nowe programy szkoleniowe z zakresu podejścia Gestalt. Nasz „Pierwszy Etap” poprowadzili wczorajsi studenci, a dzisiejsi Asystenci Instytutu – certyfikowani praktycy Gestalt Julia Bogacheva i Aleksiej Demyanenko [18]. Dosłownego przełomu w rozumieniu metod pracy z zaburzeniami depresyjnymi dokonała obrona rozprawy Trenera VEGA Leonida Tretyaka [19]. W Tiumeniu, pod przewodnictwem Trenera VEGA, kandydatki Ps.Sci. Vera Prosekova i Asystentki Instytutu Natalii Stepanovej, narodziła się nasza nowa Konferencja „Technologie dla jakości życia”. W Kijowie Certyfikowana Praktyka Gestalt Natalya Zabolotnaya kieruje oddziałem nieprzerwanie od ponad pięciu lat. Z radością świętujemy rozwój i wzmocnienie ogólnorosyjskiej społeczności psychoterapeutycznej! Przedstawiciele VEGI w Zarządzie Rosyjskiego Towarzystwa Psychoterapeutycznego (RPA) pod przewodnictwem profesora Instytutu V.I. Kurpatowa regularnie uczestniczą w ustalaniu strategii rozwoju psychoterapii domowej. Petersburg słusznie uważany jest za jeden z ośrodków kultury psychoterapeutycznej i doradczej w Rosji. Współpraca VEGI z Miejskim Centrum Psychoterapeutycznym (profesor doc. D.V. Kovpak), Wschodnioeuropejskim Instytutem Psychoanalizy (prof. M.M. Reshetnikov), Instytutem Psychologii Praktycznej „IMATON” (A.B. Balunov), Gildią Psychoterapii i Szkolenia (do . ps.I. Paley), Rosyjskie Towarzystwo Psychologiczne (prof. V.M. Allakhverdov) - niewątpliwie wzbogaca naszą społeczność! Efektem wieloletniej współpracy z doktorem nauk medycznych prof. B.V. Ovchinnikov [20], [21] i doktor habilitowany prof. S.T. Posokhova postanowiła wspólnie zorganizować naszą coroczną konferencję tematyczną „Rekonstrukcja jakości życia”. W 2010 roku VEGI organizuje i organizuje Konferencję w dniach 13-14 lutego wspólnie z Instytutem Psychologii Specjalnej i Pedagogiki im. Raoula Wallenberga” W roku 2010 działalność VEGA po raz kolejny spotkała się z dużym uznaniem wśród profesjonalistów: Projekt „Doroczna Konferencja Instytutu „Odbudowa Jakości Życia” został Laureatem Ogólnopolskiego Konkursu „Złota Psychika” w kategorii „Za wkład dla rozwoju profesjonalnej społeczności psychologicznej w Rosji”. Po raz pierwszy na całej przestrzeni poradzieckiej, przy pomocy naszej kadry dydaktycznej, rozpoczynamy Projekt Certyfikacji Szkoleniowej z Rozwoju Organizacji według słynnego Modelu Cleveland: „International Organisation & Systems Development”. Dziś horyzonty rozwoju VEGA są jasne, określone i szerokie. Energicznie rozwijając metodologię odtwarzania jakości życia, opierając się mocno na trzech praktycznych filarach (praca kliniczna, praca z organizacjami, praca z dziećmi i rodzinami), przyjacielska i pełna szacunku współpraca z przedstawicielami pokrewnych specjalności, Instytut wita nowy rok 2011 entuzjazm i radość (co w ogóle charakterystyczne dla młodych organizmów!) W naszych planach na najbliższą przyszłość jest pozyskanie nowego biura dla Instytutu. Otwieramy nowy oddział w Czerepowcu. W tym roku w Petersburgu ruszy kolejna Grupa Metodologiczna, rozpoczną się nowe projekty szkoleniowe tematyczne: „Clinical Gestalt” z kmn L.L. Tretyakiem, „Real Practice of Organisation Development” z prof. Seana Gaffneya. Będziemy brać udział w pracach Intensywnego Dziesiątego Jubileuszu w Karelii. Przed nami wiele, wiele innych jasnych i chwalebnych wydarzeń. Bądźcie szczęśliwi razem z nami, drodzy Przyjaciele! GŁÓWNE KIERUNKI PRAKTYCZNE ZAWODOWE GŁÓWNE WPŁYWY METODOLOGICZNE NA KULTURĘ VEGA (PERSONEL) Praca klinicznaProf. A.A.KorobovProf. V.I.KurpatowProf. B.V. OvchinnikovProf. B.D.KarvasarskyProf. A.P. FiodorowProf. V.V.NechiporenkoProf. V.P. SamokhvalovProf. N.A. KornetovRobert Resnick, Ph.D.Rita Resnick, Ph.D.Malcolm Parlett, Ph.DTodd Burley, Ph.D.Serge Ginger, Ph.D.Rozwój organizacyjny i doradztwo polityczneProf. A.I. YuryevProf., 2011)