Od autora: Istnieje możliwość przeprowadzenia zarówno indywidualnych, jak i grupowych szkoleń z pracy z tą techniką, a także nauczania na odległość. „Karty Graficzne” to unikalna, autorska technika, zbudowana na Podstawą koncepcji terapii Gestalt z wykorzystaniem technik arteterapeutycznych http://psymethod.tilda.ws/ Jako materiał bodźcowy wykorzystano rysunki graficzne V.R. Peshkovskiej, powstałe w wyniku spontanicznego rysowania. Służą do samopoznania osobowości, do najpełniejszego kontaktu ze swoimi przeżyciami, rozwoju wyobraźni i aktywności twórczej. Technika zakłada niedyrektywne podejście do klienta i z powodzeniem jest stosowana w pracy z dorosłymi i młodzieżą z osobami odmawiającymi rysowania lub z tymi, u których psycholog-doradca dostrzega opór wobec „racjonalizacji”. Skuteczna w pracy z klientami początkującymi, o niskim poziomie zaufania, z niejasną prośbą, w długotrwałych relacjach terapeutycznych Technika będzie przydatna dla psychologów praktycznych, psychologów konsultujących, psychoterapeutów i wszystkich zainteresowanych samopoznaniem i rozwojem osobistym. Technika „Karty Graficzne” opiera się na dwóch kierunkach psychologicznych: podejściu Gestalt i arteterapii. Jeśli weźmiemy pod uwagę cechy organizacji percepcji w podejściu Gestalt, możemy zidentyfikować główną formę - relację między tłem a figurą. Materiałem łączącym w kształtowaniu sylwetki są potrzeby człowieka. Czasami człowiekowi trudno jest zrozumieć swoje potrzeby, zwerbalizować uczucia i doświadczenia. Dla niego ekspresja niewerbalna, w tym wizualna, jest bardziej naturalna. Psychoterapeuta za pomocą określonych technik pomaga klientowi uświadomić sobie treść wewnętrznego świata odzwierciedloną w jego wytworach wizualnych. Tę świadomość w arteterapii ułatwia bogactwo artystycznych symboli i metafor. Zaletami techniki „Karty Graficzne” są metaforyczny charakter zadań, przejrzystość uzyskiwanych wyników, praktyczność, przystępność i łatwość użycia, koszt. -efektywność zabiegu, elastyczność i głębokość uzyskanych informacji Autorzy prezentowanej techniki proponują wyeliminowanie procesu tworzenia bezpośredniego dzieła artystycznego i zastąpienie go wcześniej przygotowanymi rysunkami. Jest to najbardziej odpowiednie dla klientów, którzy z różnych powodów nie są gotowi na tworzenie własnych prac wizualnych. Obraz wizualny nie jest tworzony przez Klienta z materiałów wizualnych, lecz wyodrębniony z gotowego dzieła artystycznego (rysunku graficznego). W tym celu najbardziej odpowiednie są rysunki zawierające niepewność, niekompletność lub paradoksy graficzne. Niepewność to sytuacja, gdy kilka odczytań semantycznych można sprowadzić do zgodności z tą samą strukturą powierzchni. W obliczu niepewności podświadomość sama wybiera znaczenie najbliższe danej osobie. „Niekompletność” daje każdemu widzowi możliwość „domyślania się” obrazu, który najlepiej pasuje do aktualnego stanu. Karty graficzne, posługując się archaicznym językiem obrazów, pomagają zidentyfikować indywidualne, niepowtarzalne i niepowtarzalne doświadczenie, które ma dla niego znaczenie egzystencjalne. osoby, aby wyrazić nowe niuanse percepcji i nowe interpretacje rzeczywistości. W przeciwieństwie do „jednej rzeczywistości”, opartej na ogólnie przyjętym opisie, karty graficzne tworzą przestrzeń interpretacji rzeczywistości, która stanowi przestrzeń ludzkiej wolności. Skojarzenia związane z kartami graficznymi wydobywają z głębszych warstw psychiki niezbędne informacje rozpoznać konkretne, rzeczywiste doświadczenie klienta w danym momencie. Bardzo ważne jest, aby dowiedzieć się, jakie znaczenie ma dla człowieka przekaz zawarty na rysunku, jaką funkcję - kompensacyjną lub uzupełniającą - pełni obraz w stosunku do psychiki. Podano szczegółowy opis metodologii pracy z kartami graficznymi w autorskim programie „Po drugiej stronie lustra rysunku graficznego”. Metodologię opublikowano w dwóch wersjach: - mały zestaw - 12 kart, informacja.