Rozstaliśmy się z mężem z jego inicjatywy i nie mogę sobie z tym poradzić. Przepracowałam to, płakałam, próbowałam sobie poradzić z emocjami, ale nic nie pomagało. Teraz nie ma go przy mnie i moje życie straciło sens. Zostałam sama i co mogę teraz zrobić? Zanurzyć się w głupiej pracy? Zrób sobie pedicure, manicure, zmień fryzurę, garderobę, styl? Udawać, że życie toczy się dalej i mogę być szczęśliwa bez niego? On już mnie nie interesuje, ma inną, wszystko inne nie ma sensu. Jedyne, co mogę zrobić, to być starzejącą się, zdesperowaną, samotną kobietą bez mężczyzny. Patrzę na smutne twarze takich kobiet i boję się o swoją przyszłość, w której nie ma nic poza melancholią i bezużytecznością. Nie chcę tego wszystkiego. Zerwanie z osobą, która była kiedyś bliska, z którą wiązały się nadzieje na przyszłość i która go zdradziła, jest okropne. Współczuję Ci. Ale pomimo tragizmu sytuacji, jeśli chodzi o Twoją przyszłość, wyraźnie dramatyzujesz. Załóżmy, że Twoim zdaniem jest najgorsze: takiego człowieka już nigdy nie znajdziesz, nie będziesz chciała budować relacji z innymi i zostaniesz sama. na zawsze. Czy życie bez mężczyzny jest takie straszne? Dlaczego właściwie jest taka okropna? Smutna, starzejąca się twarz? Czy kobiety, które mają mężczyznę, nie starzeją się? A może przyjemniej jest starzeć się obok mężczyzny? Możesz przeprowadzić eksperyment i zapytać szczególnie smutne kobiety, czy mają mężczyznę? A potem zapytaj o to samo szczęśliwe kobiety o promiennych twarzach. Myślę, że ten eksperyment pomoże Ci wrócić do rzeczywistości. Teraz o pracy. Może teraz jest czas, aby nie zagłębiać się w głupią pracę, ale zastanowić się, czy lubisz swoją pracę? A jeśli Ci się nie podoba, nikt nie zabroni Ci tego zmienić. A manicure i pedicure, co jest z nimi nie tak? Czy to naprawdę robi się dla mężczyzny? A może dla własnej przyjemności, żeby się rozpieszczać? ​​Kiedy napiszesz, że nie potrafisz poradzić sobie ze swoim stanem emocjonalnym, powiem Ci dlaczego. Ponieważ zrobiłaś sobie koszmar, wrzuciłaś do jednego worka strach przed starzeniem się, złą pracę i mężczyznę, zrzucając odpowiedzialność za to, jak ogólnie układa się twoje życie, na tego zmarłego męża. Kiedy był, nie widziałaś, że twoje życie takie nie jest tak samo jak chcesz ją zobaczyć. Kiedy go nie było, dzięki niemu w końcu to zobaczyłeś i masz okazję wiele skorygować. Stan emocjonalny zostaje skorygowany całkiem dobrze i dość szybko, poprzez przeniesienie myślenia do rzeczywistości. Aby zbudować nowe życie tak, jak chcesz, będziesz musiał się bardziej postarać. Dobry specjalista Ci w tym wszystkim pomoże. I na zakończenie. Jest życie po rozwodzie.