Od autora: Artykuł daje możliwość spojrzenia na samotność, jako uczucie i stan, innymi oczami. A ci, którzy chcą i są gotowi na zmiany, nie przegapią tej szansy. W odniesieniu do drogich czytelników M.N. Wielu słyszało takie zdanie: „Ludzie nie byliby tak samotni, gdyby zamiast murów budowali mosty”. Tak, możemy się zgodzić, że rozsądne byłoby, jeśli chcesz pozbyć się samotności, zacząć intensywniej znajdować rozmówców i nowych znajomych lub częściej interesować się i spotykać starych. Ale ponieważ każda osoba nadaje własne znaczenie pojęciu samotności i temu uczuciu i postrzega ten stan inaczej, nie każdy może skorzystać z tej opcji. Jednak pomimo wielu niuansów samotność wciąż ma coś wspólnego, co może zjednoczyć wszystkich i sprawić, że będą mniej „samotni”. Tak, dobrze jest żyć w czasach takiego postępu i technologii, które poszerzają nasze możliwości, a jednocześnie ułatwiają nam życie. Jednak wszystko, co się dzieje, ma swoje wady, a w tym przypadku jedną z takich stron jest samotność. Każdy rozumie, że wszystkie technologie internetowe i ulepszenia środków technicznych uczyniły człowieka bardziej mobilnym w zakresie ruchu, bardziej aktywnym - w końcu zawsze chcesz być wszędzie na czas i bardziej dostępny - zawsze możesz zadzwonić, o każdej porze, usłysz osobę, której potrzebujesz, a także, jeśli chcesz, zobacz, nawet jeśli przebywa ona teraz na innym kontynencie. Jednak ze względu na wzrost napływających informacji i zmniejszenie zasobów czasowych na naturalną komunikację na żywo, dla wielu osób może to stanowić problem w zakresie poczucia aktywności, ale jednocześnie samotności podczas przeglądania zdjęć znajomych osób sieci społecznościowej, możesz pomyśleć: „Prawie Przynajmniej czasami mają takie samo poczucie samotności jak ja. Są aktywni i jest mnóstwo różnych zdjęć: „Na przykład z wycieczki, ale z kimś w kawiarni ... A także relaks na łonie natury.” i wtedy patrzysz – ta osoba jest tutaj, w Internecie i rozumiesz, że może to być jedynie wirtualna „osłona”, za którą kryje się to samo znaczenie, tylko wyrażone inaczej, ale z cel bycia zauważonym. Pojęcie samotności niesie ze sobą złożoną treść psychologiczną, a w pewnym sensie filozoficzną. Może działać jako szczególna forma samopercepcji i samoświadomości, jako specyficzne poczucie całkowitego zanurzenia się w sobie , jest to doświadczenie indywidualne i niepowtarzalne. „Nikt nie ma takiej samotności jak moja. Samotność każdego jest inna” – myśli sobie taka osoba. Jednak pomimo wyjątkowości takiego doświadczenia, istnieją pewne wspólne elementy u wszystkich ludzi w jego manifestacji. W stanie samotności normalne jest, że człowiek odczuwa niezadowolenie w różnych obszarach swojego życia, cierpi na niską samoocenę, stara się znaleźć w sobie wady, kultywuje w sobie nieśmiałość i niepewność, co gasi chęć „wyjścia” na świat” – wspomina wszystkie dotychczasowe niepowodzenia. Ale przy wszystkich negatywnych aspektach i doświadczeniach spowodowanych samotnością, może ona dać człowiekowi wewnętrzny rozwój pod względem duchowym, psychologicznym i moralnym, ponieważ jest to najlepszy czas na uświadomienie sobie i przeanalizowanie, a także określenie jego teraźniejszości i przyszłości ciekawe, że doświadczenie samotności u mężczyzn kojarzy się bardziej z niezadowoleniem z przeszłego i obecnego życia, a dla kobiet z niezadowoleniem z przeszłości i niepewnością co do przyszłego szczęśliwego życia. Zwykle człowiek zawsze postrzega siebie w relacji do innych ludzi i sytuacji, a gdy w tym systemie „ja jestem społeczeństwem” pojawiają się zaburzenia, to można powiedzieć, że uruchomił się nasz wewnętrzny program świadomości „stanu samotności”. Podstawą jest tutaj świadomość braku czegoś, poczucie straty, załamania. A potem, po pewnym czasie, zaczynają przychodzić myśli, że nikt mnie nie rozumie, jestem sam na tym świecie! Według naukowca R. Weissa istnieją dwie formy stanów emocjonalnych!