Rozmawiamy o porodach partnerskich. Czy mąż jest potrzebny podczas porodu Teraz, gdy proces porodu własnego dziecka jest coraz lepiej rozumiany przez pary, gdy lekarze asystujący przy porodzie otwierają drzwi szpitali położniczych nie tylko rodzącej, ale także jej partnerowi? , przyszli rodzice zaczynają cierpieć z powodu pytania: „Czy konieczne jest wspólne urodzenie?” Czy to źle, czy źle? Czy pomaga kobiecie i dziecku podczas porodu, czy może zaszkodzić? Czy wspólny poród zmieni w przyszłości relacje partnerów wobec siebie i dziecka, czy nie. Dziś zapraszam Cię do zapoznania się z najczęściej zadawanymi mi pytaniami na zajęciach przez kobiety na ten temat. I moje odpowiedzi na nie. Czy lepiej rodzić z mężem, czy sama? Na to pytanie nie ma jednej odpowiedzi dla wszystkich. Zanim znajdziesz na nie odpowiedź, musisz przejść wspólne szkolenie teoretyczne, czyli tzw. otrzymasz kompleksową informację o tym, co Cię spotka podczas porodu. Jak pokazuje praktyka, pary nie mają pojęcia, co ich czeka wraz z nadejściem porodu, nawet pomimo czytania literatury, oglądania taśm edukacyjnych i odwiedzania szkół położniczych. Podczas lekcji teoretycznej specjalista opowie Ci ogólne aspekty przebiegu porodu samoistnego (jak przebiega poród), możliwe odchylenia w naturalnym przebiegu porodu (poród operacyjny, patologie), poda informacje o szpitalu położniczym (podać niektóre funkcje wybranego szpitala położniczego), opisz teoretycznie, w jaki sposób partner pomaga na każdym etapie porodu. Mając tak szczegółowe informacje, dużo łatwiej będzie Ci omówić możliwość wspólnego porodu z małżonkiem. Porozmawiajcie o tym, jak ważna dla przyszłej mamy jest obecność partnera i jak bardzo przyszły ojciec czuje siłę i chęć pomocy podczas porodu. A jeśli pragnienie jest obopólne, rozpocznij szkolenie praktyczne (zajęcia z oddychania, relaksacji, ruchów i masażu podczas porodu). Czy mężczyzna zobaczy coś „przerażającego” podczas porodu? Przez „przerażające” przyszłe matki zwykle mają na myśli ich rozczochrany, zmęczony i niezbyt seksowny wygląd. Nawiasem mówiąc, wielu uważa, że ​​​​widok kobiety rodzącej dziecko jest bardzo wzruszające i urocze. Tym razem. A o „innych typach” mogę powiedzieć tak: - przez większą część porodu (około 6-8 godzin fazy utajonej) zaleca się, aby kobieta znajdowała się w pozycji wyprostowanej (na kuli, na specjalnym krześle , rytmiczne chodzenie itp.), nie ma w tym nic brzydkiego; - jeśli przyszła mama leży w łóżku, zwykle jest przykryta prześcieradłem; - jeśli lekarz bada kobietę na oddziale prenatalnym, może zapytać aby jej partner wyszedł na kilka minut lub stanął u wezgłowia łóżka, - jeśli przyszły ojciec idzie z kobietą na salę porodową (lub w Twoim szpitalu położniczym oddział prenatalny i pokój położniczy są połączone w oddzielnym pomieszczeniu) następnie pomaga partnerowi pchać się od wezgłowia krzesła – zazwyczaj lekarze nie zostawiają mężczyzny na drugim końcu krzesła lub łóżka, aby mógł zobaczyć coś „przerażającego”. Jak mąż może mi pomóc podczas porodu? Czym będzie się zajmował przyszły tata na zajęciach przygotowawczych, ucząc go praktycznych umiejętności zachowania i pomocy przy porodzie? Jest to wydarzenie obowiązkowe (moim zdaniem). Oddział położniczy to nie teatr, co oznacza, że ​​każdy idzie tam, aby wykonać swoją „pracę”. Kobieta rodzi, a jej partner zapewnia jej maksymalną pomoc w tym procesie. Po zajęciach mężczyźni zaczynają mieć inny stosunek do nadchodzącego wydarzenia. Ważne jest, aby przyszły ojciec czuł się silny i był obrońcą swojej rodziny. A kiedy nie rozumie, jak może pomóc matce i dziecku („nie jestem lekarzem...”), mężczyzna może czuć się nieswojo. Do głównych zadań partnerki należy: - stworzenie spokojnej, pewnej siebie, partnerki. optymistyczna atmosfera podczas porodu (pomoc w rozwiązaniu problemów organizacyjnych, w razie potrzeby mediacja między rodzącą a lekarzami, wsparcie psychologiczne i moralne dla współmałżonka itp.); - opieka nad przyszłą mamą (podaj wodę, przynieś pieluszkę, otwórz). okno, zaprowadź ją do toalety, zmocz ręcznik, wezwij lekarzy itp.) ;- sprawdź poprawność.