Tak, po zobaczeniu wiadomości o ataku terrorystycznym w Crocus City Hall, byłem prawie przytłoczony. Tu nie chodzi o „szewca bez butów”, chodzi o to, że psycholog to taki sam człowiek jak wszyscy (tylko on ma wiedzę z zakresu psychologii i potrafi ją zastosować) i o to, by zwracać uwagę na siebie. Co zrobiłem sam? Odłożyłem smartfona i przestałem oglądać wiadomości (najgorsze właśnie się zaczęły), wykonałem kilka technik oddechowych, intensywnie kucałem, piłem herbatę, oglądałem filmy o przyrodzie, zwierzętach, przytulałem kota, wyjrzałem okna, notując wszystko, co widziałam (przejechał samochód, drzewa uginały się od wiatru, przeleciał ptak...), spacerowałam trochę, słuchając kojącej muzyki, rozmawiałam z bliskimi o moim stanie, zażyłam środek uspokajający i Poszedłem spać. Rano czuję, że nadal pozostaje pewne napięcie. I trzeba coś z tym zrobić. Co było wcześniej, kilka lat temu byłem na koncercie w Crocus City Hall, więc dobrze pamiętam drogę od metra, korytarze, dużą salę, szerokie, przeszklone klatki schodowe, duży korytarz. przestronny hol z wygodnymi krzesłami. A kiedy zobaczyłem nagranie ze strzelaniny, przez głowę przemknęła mi myśl, że nie pamiętam, gdzie są wyjścia awaryjne, nawet jeśli wszyscy, którzy przyszli na koncert, byli uratowani... Musiałem racjonalnie przerwać tę mentalność przepływ. Ale hormony już weszły do ​​krwi i to z taką siłą. I wtedy wiesz. 👆Co jeszcze mogę zrobić? Gdy następnego dnia uświadomiłem sobie, że podczas snu moja psychika nie do końca przetworzyła tragedię, która się wydarzyła, postanowiłem zwrócić się do kolegów. Bo będzie szybciej i efektywniej. Do przepracowania traumy wybrałem specjalistę znającego metodę EMDR (EMDR – odczulanie i przetwarzanie ruchu oczu). Ta metoda sprawdza się przy kontuzjach. Sesja była długa, około 2 godzin. I było warto, mi wystarczyła jedna sesja. Ale w przypadku długotrwałych traum (na przykład działań wojennych) lub bardziej intensywnych traum, których mogą doświadczyć ofiary ataku terrorystycznego, może być konieczne więcej sesji. Co się stanie, jeśli nie zwrócisz uwagi na swój stan emocjonalny? pogorszyć, nawet jeśli nie jesteś ofiarą ataku terrorystycznego ani bezpośrednim świadkiem, a jedynie oglądasz wiadomości i wczuwasz się w ludzi w sali koncertowej. U osoby postronnej może rozwinąć się uraz, który charakteryzuje się: • wysokim poziomem niepokoju i niepokoju, strachem, częstymi łzami • problemami ze snem, bezsennością, koszmarami sennymi • zaburzeniami odżywiania (gwałtowny spadek apetytu lub napady objadania się) • bólami głowy, innymi objawami psychosomatycznymi • zmiany nawyków (utrata zainteresowania pracą, ulubionymi zajęciami) • obsesyjne myśli o tragedii, ciągłe myślenie o szczegółach • unikanie miejsc lub wydarzeń, które w jakiś sposób przypominają o ataku terrorystycznym • nastrój depresyjny i wyobcowanie (ograniczona komunikacja z bliskimi) Jeśli nic innego nie da się zrobić, to psychika już nie da sobie rady, może rozwinąć się depresja lub zespół stresu pourazowego (PTSD) – choroba psychiczna. Przestrzegam też przed drugą skrajnością – postawieniem samodzielnej diagnozy. Zaburzenia snu, trawienia i wysoki poziom niepokoju same w sobie nie wskazują na obecność choroby. Tylko lekarz może postawić diagnozę. Dlatego jak najszybciej skontaktuj się ze specjalistami, aby szybko pozbyć się niepokoju. Jeśli masz problemy zdrowotne, wskazane jest skontaktowanie się z neurologiem; w celu psychicznego przepracowania traumatycznego wydarzenia, psychologa kryzysowego lub psychologa klinicznego. Bądź uważny i ostrożny wobec siebie. Jeśli nie potrafisz sobie sam poradzić, skontaktuj się ze specjalistą. Przytulanie Cię. 🌺https://t.me/tyVnorme