Kiedy ludzie szukają miłości, mają pewne wyobrażenia o tym, co chcą znaleźć, a czego chcą uniknąć. Idee te w dużej mierze odzwierciedlają stereotypy i uprzedzenia panujące w społeczeństwie, a także są to „bajki”, które słyszymy od naszej rodziny i przyjaciół. W tym artykule omówimy najczęstszy z nich Mit 1. Dla każdego z nas na świecie istnieje idealny partner, wystarczy go znaleźć, a ten związek natychmiast i na zawsze stanie się idealny. Wierzymy, że tak jest Partner instynktownie zrozumie wszystkie nasze pragnienia i potrzeby i zaspokoi je, nawet jeśli sami nie wiemy, czego chcemy. On/ona rozwiąże wszystkie nasze problemy i wreszcie zacznie się szczęśliwe życie. Będzie można na zawsze zapomnieć o skandalach i kłótniach, bo on/ona zrozumie nas we wszystkim. Do czego to prowadzi? Takie myśli mogą sprawić, że będziesz kontrolować swojego partnera, tłumić jego istotę, bo go potrzebujesz odpowiadać Twoim planom do ideału. A kiedy Twój partner nie pasuje do tego scenariusza, doświadczasz różnorodnych uczuć – od urazy po rozczarowanie. A potem albo masz obsesję na punkcie zmiany partnera, albo kierujesz wszystkie swoje wysiłki na poszukiwanie ideału. Różni przedsiębiorcy często opierają się na tym micie, którego produktem jest sprzedanie nadziei na szczęśliwą rodzinę. Wymyślają idealny obraz partnerów, pakując go w pytanie „jak znaleźć godnego/odnoszącego sukcesy mężczyznę” lub „jak poznać kobietę swoich marzeń”, kładąc presję na strach przed popełnieniem błędu i popełnieniem zła wybór. Tak naprawdę to nie idealność decyduje o tym, kogo kochamy, wręcz przeciwnie, uważamy, że nasi bliscy są dla nas idealni. Mit 2. Ty i ja jesteśmy dwiema połówkami jednej całości. Myślimy, że znaleźliśmy swoją osobę jedyny, który został nam dany przez los. Mit ten ma modną nazwę „bratnia dusza” lub bratnie dusze. Wierzymy, że zawsze będziemy chcieć tego samego, tak jak teraz, gdy jesteśmy zakochani. Zauważamy, jak wiele nas łączy, jesteśmy pewni, że nasze uczucia i myśli są takie same. Wydaje się, że potrafimy czytać sobie w myślach, rozumieć bez słów, odczuwać pragnienia. To, że jesteśmy bratnimi duszami, przekonaliśmy się już na pierwszym spotkaniu, że jest to miłość od pierwszego wejrzenia. Do czego to prowadzi? Kiedy wierzymy, że osoba, w której zakochaliśmy się od pierwszego wejrzenia, jest naszym przeznaczeniem, nie jesteśmy w stanie odpowiednio ocenić naszego przeznaczenia związek z nim zgodność i rzeczywistość wspólnej przyszłości. Nie zadajemy mu pytań, bo już dawno zdecydowaliśmy, jak będzie wyglądało nasze życie z nim, bo tak bardzo na niego czekaliśmy. I wierzymy, że on chce tego samego. Prowadzi to do tego, że nasze oczekiwania i oczekiwania naszego partnera mogą się nie pokrywać. Co więcej, takie myśli mogą sprawić, że staniemy się obsesyjni, zależni, boimy się utraty „bratniej duszy” i czujemy się samotni. Ciąg dalszy w następnym artykule. Dbaj o swoją duszę, Ekaterina Efimova