Dzisiaj porozmawiamy o leczeniu zaburzeń lękowych za pomocą leków. Podzielę się moją osobistą opinią, możesz się z nią nie zgodzić, zapraszam do wypowiadania się na ten temat w komentarzach. Moje rozumowanie opiera się na badaniach dotyczących leczenia zaburzeń lękowych. Prowadzono badania zarówno nad różnymi psychoterapiami, jak i farmakologią. W przypadku zaburzeń lękowych psychoterapia i farmakologia oddzielnie wykazały w przybliżeniu takie same wyniki. Obydwa są równie skuteczne. Terapia skojarzona przyniosła największe rezultaty. Kiedy połączy się leki i psychoterapię. Najbardziej sprawdzoną metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia poznawczo-behawioralna. Skuteczność wykazały także psychoterapia metapoznawcza oraz terapia akceptacji i odpowiedzialności. O farmakoterapii nie będę pisać, ale krótko. Istnieją trzy poziomy dowodów dotyczących narkotyków. Psychiatra zaczyna przepisywać najbardziej sprawdzone. Jeśli lek przeciwdepresyjny nie pomaga, przechodzi do następnego i tak dalej, aż znajdzie odpowiedni lek. Pierwsza linia leków jest najlepszą opcją pod względem efektu i skutków ubocznych. Są najbezpieczniejsze. Z reguły pierwsza linijka będzie najbardziej odpowiednia. W szczególnych przypadkach przechodzą dalej i wynika to z indywidualnej reakcji danej osoby. Masz większą szansę na to, że zostaniesz potrącony przez samochód, niż jako osoba, dla której pierwsza linia nie jest odpowiednia. Należy zauważyć, że zaburzenia lękowe są diagnozami, znajdują się one w ICD i DSM-5. Dlatego ważne jest, aby skonsultować się z psychiatrą w celu uzyskania porady. Oceni Twój stan i udzieli zaleceń, jak najlepiej skorygować zaburzenie lękowe. W niektórych sytuacjach wystarczy sama psychoterapia, w niektórych sytuacjach konieczne jest jej połączenie. Warto wziąć pod uwagę także możliwości finansowe. Farmakoterapia jest znacznie tańsza niż psychoterapia. Jeśli nie możesz udać się do psychologa, możesz uczyć się samodzielnie, korzystając z moich artykułów i książek na temat terapii poznawczo-behawioralnej, jednocześnie zażywając leki przeciwdepresyjne. Nie jestem zwolennikiem nadmiernej psychologizacji choroby. Problem już istnieje i trzeba jakoś z tym żyć. Psychoterapia ma opóźniony efekt; aby uzyskać przynajmniej pewien rezultat, potrzeba co najmniej 4-6 sesji. A co człowiek powinien zrobić w tym okresie? Co się stanie, jeśli zaburzenie lękowe będzie poważne? W ciężkich przypadkach sama psychoterapia nie wystarczy. Osobiście zalecam łączenie zabiegów. Nie zapomnij także o podejściu biopsychospołecznym. Czasami niepokój może wynikać ze sposobu, w jaki działa mózg. Człowiek może wszystko doskonale rozumieć, prowadzić doskonałe debaty na temat swoich automatycznych myśli, ale jego osobliwością jest to, że sam w sobie jest niespokojny. W takim przypadku psycholog może pomóc Ci żyć z lękiem i poradzić sobie z nim, ale nie będzie w stanie powstrzymać objawów. Nie jestem też zwolenniczką nadmiernej biologizacji. Zaburzenia lękowe są w dużej mierze spowodowane czynnikami środowiskowymi i psychologicznymi. Pigułki mogą pomóc złagodzić objawy, ale nie zmienią Twojej osobowości. W związku z tym, jeśli w Twoim życiu nic się nie zmieniło, to po zażyciu tabletek wracasz do środowiska, które przyczyniło się do Twoich zaburzeń lękowych. Istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu choroby. W tym przypadku farmakoterapia łagodzi jedynie objawy, ale nie leczy przyczyny zaburzenia lękowego. Farmakoterapię należy rozumieć jako „dobre samopoczucie przez jakiś czas”. Tabletki pomogą Ci podnieść się z dna i zacząć rozwiązywać problemy w swoim życiu. Nie myśl, że raz zrobisz kurs i wszystko będzie dobrze. Te moce są ci dane na jakiś czas. Jeśli nie wydasz tej energii mądrze, nie zaczniesz uporać się ze swoim życiem, z tym, co doprowadziło Cię do zaburzeń lękowych. W najlepszym przypadku problem rozwiąże się sam, w najgorszym będziesz musiał go wziąć na całe życie. I najprawdopodobniej będziesz musiał zwiększyć dawkę. Przejdźmy do algorytmu podejmowania decyzji: 1. Zalecenia psychiatry Słuchaj psychiatry, co Ci zaleca. Jest diagnoza.