Od autorki: Opublikowano na mojej stronie Kiedy byłam mała, nad moim łóżkiem wisiał dywan z wizerunkiem całego tłumu tańczących Meksykanów Cyganie (tak ich nazwałem, widząc, że pasują). Żaden z nich nie był straszny, ale było ich mnóstwo. A tło dywanu jest czarne. Nie bałam się podejść do dywanu, iść obok niego do łóżka, ale w nocy, w moich snach, ci Cyganie gonili mnie lub siedzieli w zasadzce pod naszym domem, żeby zabić moją matkę. Ten dywan nadal istnieje - jest przechowywany w naszej daczy. Ale on już mnie nie przeraża, nie boję się już tych pomalowanych ludzi. Ale kiedy przypominam sobie strach z dzieciństwa, serce bije mi szybciej, wciąż martwię się strachem z dzieciństwa. Wiem na pewno, że słowa „nie bój się” nie powstrzymują mnie od strachu, ale stało się to łatwiejsze mnie, kiedy opowiedziałem swój sen mojej mamie, a ona wysłuchała go z zainteresowaniem i współczuciem. Ten przepis (podziel się swoimi uczuciami, doświadczeniami dotyczącymi lęku z osobą, która jest gotowa cię wysłuchać i współczuć) czasami działa, a czasami. nie. Przed użyciem odpowiedz na pytanie: Jak bardzo się boisz? Z mojego punktu widzenia są trzy możliwości. Jeśli z łatwością możesz zastąpić słowo „boję się” słowem „boję się”, to dla ułatwienia może wystarczyć, że po prostu podzielisz się swoim strachem. kochany. Najważniejsze, że ta osoba nie wspiera Twoich lęków, ale wspiera Cię w walce z tymi lękami! Innymi słowy, aby Cię nie zastraszał, ale zaakceptował, że masz prawo się bać, ale podkreślił Twoje cechy osobowe, które mogą pomóc w walce ze strachem. Jeśli Twój strach jest silniejszy, warto dokładnie przyjrzeć się rzeczywistości wokół Ciebie - czy jest coś realnego, co Ci zagraża? Na przykład ty, matka nastoletniego syna, boisz się, że twój syn może stać się narkomanem. Jednocześnie rzeczywistość jest taka, że ​​komunikuje się z facetami zażywającymi narkotyki. W tym przypadku strach jest całkowicie uzasadniony i naturalny. Następnie, aby strach zniknął, należy zmienić rzeczywistość, podjąć konkretne działania. W podanym przykładzie z narkotykami najważniejsze jest nawiązanie kontaktu z synem: wysłuchaj go, naucz się przekazywać mu swoje uczucia, doświadczeń, nie wywieraj na niego presji, ale w bezpieczny sposób, aby dowiedzieć się, dlaczego ważna jest dla niego komunikacja z tymi facetami. Następnie możesz omówić z nim możliwości zdobycia tego, czego chce w inny sposób i w innym miejscu oraz niebezpieczeństwa, które na niego czekają, jeśli będzie kontynuował to, co robi teraz. Jeśli twój strach należy do trzeciej kategorii – jest bardzo silny rzeczywistości, która Cię otacza, nie ma ku temu powodu, to aby uwolnić się od strachu, będziesz musiał zmierzyć się z jego prawdziwą przyczyną. A przyczyną tak silnego, nieświadomego strachu jest prawie na pewno uraz psychiczny, dramat twojego życia. W tym przypadku strach jest po prostu sposobem na przetrwanie Twojej psychiki bez napotkania realnego problemu, na który nie widzisz rozwiązania. Nie chcę tu opisywać prawdziwych historii, żeby nie skrzywdzić ich właścicieli. Ale ten, wymyślony przeze mnie, mógłby istnieć w rzeczywistości. Mężczyzna o imieniu N, lat 42, bardzo boi się ciemności. Intelektualnie rozumie, że nie ma się czego bać, ale strach nie mija. Podczas terapii u psychologa uświadamia sobie, że kiedyś, gdy był dzieckiem, matka ukarała go za coś, zamykając go w ciemnym pokoju. Był bardzo przestraszony i samotny. Nie rozumiał, dlaczego został ukarany. Zrozumiałam tylko, że jeśli zrobi coś, co nie spodoba się jego matce, to go opuszczą. I przez całe życie stara się robić to, czego pragnie jego matka. Nawet po jej śmierci. Bo to straszne, że odejdą... Ale N nie może myśleć, że jeśli zrobi coś złego (a w życiu nie da się zrobić wszystkiego idealnie), zostanie porzucony. To automatyczne, nieświadome. Strach przed ciemnością jest również wyzwalany nieświadomie. Przecież w głębi serca każdy z nas jest dzieckiem. Mama, syn taty. Mama, córka taty. Nawet jeśli on (ona) jest już na emeryturze... WAŻNE! Jeśli Twój strach należy do tej kategorii, nie próbuj go przełamać na własną rękę..