Kilka dni temu na naszej stronie przeczytałam wspaniały artykuł o chłopcu, który wybrał osobistą ścieżkę czarnego nauczania i został przestępcą pomimo pozornie zamożnej rodziny żyjącej w dostatku. Ponieważ zajmuję się także symboliką (rosyjską i europejską), pozwolę sobie na napisanie komentarza do tej historii z punktu widzenia symboliki i na ile język symboliki jest w stanie nam coś pokazać i wyjaśnić dzieje się w świecie fizycznym i świecie snów, więcej szczegółów napiszę w innym artykule. Na razie dla niespecjalistów zwrócę tylko uwagę, że symbole są językiem, w którym przemawia do nas nasza nieświadomość, nasza psychika, a szybkość i powodzenie niezbędnych zmian życiowych zależy od tego, jak skutecznie potrafimy je odczytać artykuł: chłopiec zaczynał swoją drogę od złamania głowy kanarkowi. Nie wiem, czy wspomniany fakt wydarzył się naprawdę, czy też został wymyślony przez doświadczonego psychologa. To nie ma znaczenia. Przeanalizujemy symbol tak, jakby był obecny w życiu rodziny Relację mężczyzny i kobiety w języku symboli charakteryzują ptaki. O ile to, co dzieje się między mężczyzną a kobietą, osiągnie poziom ptaka, często przy obniżonej samoocenie lub innych niekorzystnych czynnikach, relację można zobrazować symbolem nawet nie ptaka, ale np. konika polnego. Same kanarki to piękne, łagodne ptaki o pięknym wielobarwnym upierzeniu i uroczym głosie. Ale symbolika jest nieubłagana. Relacje w parze oceniane są przez nieświadomość z punktu widzenia perspektyw wspólnego rozwoju duchowego - i taki jest właśnie cel relacji mężczyzny i kobiety. Poziom symbolu w postaci kanarka ilustruje relacje na poziomie przelotnego wakacyjnego romansu na tydzień lub dwa, a nawet w przypadku pełnoprawnego wakacyjnego romansu para, której symbolem stał się kanarek, nie jest odpowiednia, ty możesz przynajmniej poszukać mewy, jeśli nie masz siły czekać na dźwig. Kanarek – relacje na poziomie pierwszym. czakra – svadhisthana – pasja. Bez najmniejszej szansy na posiadanie wspólnych wartości w dziedzinie sukcesu społecznego, a zwłaszcza komponentu intelektualnego lub duchowego. Widziałem rodziny z kanarkami. Zwykle jeden z członków rodziny czyta Dantego w oryginale, a Zhelezna przychodzi do drugiego. Jeden potrafi pisać dobrą poezję lub obrazy, drugi woli spędzać wolny czas w barze piwnym. I nie jest to przesadny opis. Po co powstają takie rodziny? Wiele powodów. Dziewczyna z inteligentnej rodziny zaczyna wyrywać się spod duszącej nadopiekuńczości matki i babci i wprowadza się do sąsiadki na podwórko, byle tylko przestać widzieć ciągle marudzących rodziców. Albo astofizyk Mironow z „Blondynką za rogiem”, handlujący deficytem. To jest małżeństwo kanaryjskie. A może w filmie wszystko kończy się dobrze? NIE. W filmie nic się nie kończy. Bohater wyrusza w podróż naukową, a ona podąża za nim. Co będzie następne? Małżeństwo to kanarek. Może więc nie jest źle, lepiej niż życie jednego nienadającego się astrofizyka? Niech zaopiekuje się nim nieustraszona blondynka z bystrym okiem na życie. NIE. Małżeństwo jest podstawą zdrowia: fizycznego i psychicznego mężczyzny i kobiety. Jest to szansa na wspólny przyspieszony rozwój duchowy. Jest to obowiązkowe połączenie we wszystkich czakrach lub w całej piramidzie Maslowa. Od potrzeb przetrwania – bezpieczeństwa, przyjemności fizycznej, stabilności materialnej, po najwyższe możliwości człowieka, które prowadzą poprzez poziom miłości nadegoistycznej, czyli miłości nie tylko do siebie i swojej rodziny, ale i całego świata, do twórczość życia i wreszcie duchowość. Kiedy w uścisku dwie osoby zaczynają widzieć unoszące się nad nimi ptaki, wspólnie wykonują dzieło życia i rozpoczyna się końcowa faza analizy jungowskiej, której niestety nie wszyscy dożyją, bo w pewnym momencie wolą zamiast tego sikorę dźwigu, do którego są uprawnieni. Samorealizacja – pomyślna indywidualizacja według Junga – ma miejsce wtedy, gdy ptak-symbol pary oraz sami mężczyzna i kobieta jednoczą się, skrzydła wyrastają z tyłu, dwoje ludzi zmienia swoją naturę, uścisk otwiera się i.