Od autorki: O poznaniu siebie jako całości „Jak mi teraz trudno” – powiedziała Valeria – „Patrzę na świat bez okularów idealizacji”. Jest jakoś ponuro i ponuro, gdy nad głową nie ma aureoli ani korony! „Ale dopiero teraz możesz dostrzec we mnie osobę” – odpowiedziałem – „na przykład potrafię się złościć, też mam tę funkcję i mogę być”. w okropnym nastroju. Nie mogę zatrzymać deszczu ani spowodować zaćmienia słońca - Z tego powodu denerwuję się, chcę zrezygnować z terapii. Ja też jestem na ciebie urażony. Kiedy byłeś na piedestale, nie wyśledziłem przestępstwa. A teraz mogę powiedzieć, że czasami nienawidzę cię za oszukiwanie. Nawet zdając sobie sprawę, że „dorosłam” i że widzę Cię tak innego, jestem zawiedziona. Teraz dla mnie nie jesteś już specjalnym psychologiem, są tysiące takich jak ty. „Tak, tysiące, a może więcej” – odpowiedziałem z uśmiechem. „Nigdy nie twierdziłem, że jestem wyjątkowy”. Ale teraz „wpadasz” w drugą skrajność – czy cię nie dewaluuję? - dziewczyna była oburzona - Wydaje mi się, że długa praca poszła na marne. A co jeśli uznam Cię za, jak mówisz, zwykłą osobę? Nadzieja, że ​​jesteś wszechmocny, zniknęła. I dodała mi pewności siebie. Teraz mam tylko siebie. -Chcę ci pogratulować takiego odkrycia. A jeśli potrzebujesz wsparcia w swoich doświadczeniach, masz także mnie. Valeria łkała i ocierała łzy serwetką: „Czy właśnie połączyłam Ciebie, tę idealną, z Tobą, tą bezwartościową?” Ale wiesz, wydaje mi się, że teraz przede wszystkim się zjednoczyłem. Więc jestem nie tylko miły, hojny, wdzięczny, ale także zazdrosny i zły? - Osoba holistyczna doświadcza całej gamy uczuć, od miłości po nienawiść, od zazdrości po wdzięczność. Zdając sobie z tego sprawę, możesz dostosować niektóre punkty. To zależy od tego, „którego wilka najczęściej karmisz”. Wszystkie uczucia mają prawo być. Jaka melodia wyjdzie z jednej nuty? A z siedmiu nut, z ich różnych kombinacji, powstaje melodia. I tylko Ty jesteś kompozytorem swojej melodii. Jaka ona jest? Jaki ma kolor, smak, zapach, myśli, nastrój, nuty? Czym jest wypełniony? Jest w nim tyle odcieni! Może być tak różny, czasem nieprzewidywalny, czasem radosny i afirmujący życie, kolor delikatnej trawy i ciepłego słońca, zapach aromatycznej kawy i porannej rosy, smak mlecznej czekolady i poczucie zaufania chwili i świata w który dźwięk jest teraz spleciony. Może to być także smutna, smutna melodia, głośna i niepokojąca, przestraszona i wściekła. Czasami wygląda jak wycie zamieci, jak dzika tańcząca burza ciemnoniebieskich i zielonych fal grozy, jak klęska żywiołowa, jak huragan z zapachem kurzu i śmierci, który niszczy wszystko na swojej drodze. Może być bardzo różny i rodzi się z uczuciami, które ci się przytrafiają.