W zeszłym tygodniu prowadziłem szkolenie dla studentów pierwszego roku z Rosji i Chin. Naszym zadaniem było nauczyć się lepiej rozumieć siebie nawzajem, być bardziej wrażliwym na różnice międzykulturowe i pomóc chińskim uczniom przetrwać tak trudny etap adaptacji do nauki w nowym środowisku kulturowym. Tym razem w mojej pracy wykorzystałam metaforyczne mapy skojarzeniowe. Wydaje mi się, że wyszło bardzo dobrze, dlatego chcę się z wami, drodzy czytelnicy, podzielić tym przeżyciem. Na początek poprosiłam uczniów, aby z dość uniwersalnej talii Spectrocards wybrali obrazek, który w jakiś sposób kojarzy im się z poruszaniem się. do innego kraju. Oczywiście te skojarzenia okazały się zupełnie inne. Dla niektórych to doświadczenie jest jak odkrywanie nowych lądów, jak odnalezienie wolności. Dla innych jest to szansa na zbudowanie siebie, swojego życia emocjonalne wzloty i upadki, jak jazda na ogromnym diabelskim młynie. A dla niektórych ludzie w nowym, nieznanym mieście łączą się w bezosobową i groźną masę. W każdym razie mogliśmy zobaczyć, że taka migracja edukacyjna stwarza dla człowieka trudności, ale także zapewnia mu pewne zasoby. I ważne jest, aby uważnie „kultywować” to drugie i nauczyć się skutecznie radzić sobie z tym pierwszym. To właśnie praca z trudnościami i zasobami ukształtowała dalszą treść naszego szkolenia. Jedną z trudności, z jakimi spotykają się chińscy studenci, jest oczywiście bariera językowa, która poważnie narusza poczucie bezpieczeństwa, stwarza strach, że „nie zrobią tego”. zrozum mnie”, „Ja, ja nie będę w stanie dostarczyć tego, czego potrzebuję”. Dlatego wiele ćwiczeń, które wykonaliśmy, poświęconych było różnym sposobom komunikacji; miały one na celu zmniejszenie lęku przed nieporozumieniem, zwiększenie pewności, że osoba nawet nie znająca biegle języka rosyjskiego będzie w stanie przekazać informacje, które będą dla nas zrozumiałe. jest dla niego ważny. I tu znów z pomocą poszły nam karty. Tym razem talia „Kolory i uczucia” jest dość abstrakcyjna. Jak się okazuje, jedno ze standardowych dla niej ćwiczeń „Słowa i obrazy” doskonale wpisuje się w zadania treningu komunikacji międzykulturowej. Aby wykonać to zadanie, uczestnicy na ślepo losują dwie karty. Następnie, nie pokazując ich sobie nawzajem, wymyślają nazwę dla każdego abstrakcyjnego obrazka (może to być słowo powstałe przez skojarzenie lub nawet całe zdanie). Następnie karty są tasowane i układane odkryte. Uczestnicy na zmianę wymieniają wymyślone nazwy, a pozostali próbują odgadnąć, który z obrazków otrzymał dokładnie tę nazwę. Zabawa była emocjonująca i interesująca. I bardzo ważne było to, że tak naprawdę chińscy i rosyjscy studenci rozumieją się doskonale, nawet jeśli chodzi o takie skojarzenia i obrazy. I po raz kolejny przekonałam się, że naprawdę kocham psychologię etniczną, jest ona dla mnie niezwykle interesująca obserwuj, jak ludzie z różnych kultur przechodzą od wzajemnej nieufności do większej otwartości i jak różnice kulturowe nie są już postrzegane jako zagrożenie, ale raczej jako coś, co budzi ciekawość i eksplorację. Jestem bardzo wdzięczny członkom grupy za umożliwienie mi kroczenia tą ścieżką razem z nimi.