Niezaspokojone potrzeby Czasami w dzieciństwie niektóre ważne potrzeby nie mogły zostać zaspokojone z powodów niezależnych od dziecka. W niektórych przypadkach niezaspokojona potrzeba nabiera superwartości i często, bez realizacji, wyrasta na różne obszary życia. Ta potrzeba i postać rodzicielska, która nie była w stanie tej potrzeby zaspokoić, są rzutowane na zewnątrz. A wtedy proste sytuacje mogą zostać obdarzone dodatkowymi te, które mają bardzo silny wpływ na znaczenia osobowości, a pozostali uczestnicy tych sytuacji obdarzeni są ogromną władzą nad życiem konkretnej osoby, z grubsza rzecz biorąc, osoba, która nie zakończyła określonego gestaltu z figurą rodzicielską, nie może się wydostać tej sytuacji i nieświadomie oddaje władzę innej osobie, odbierając ją sobie np. rozmowa kwalifikacyjna. Jeśli w tej sytuacji wewnętrzne znaczenia dotyczą tylko pracy, wówczas odmowa może wywołać nieprzyjemne uczucia, ale osoba ta nie zostanie zraniona lub upadek Jeśli do wywiadu „nadają się” dodatkowe znaczenia, wszystko będzie zupełnie inne: na przykład osobie na głębokim poziomie brakuje potwierdzenia wartości swojego istnienia, ten niedobór pochodzi z dzieciństwa, gdzie z jakiegoś powodu. nie mógł uzyskać od rodziców potwierdzenia swojej wartości i prawa do bycia (tego rodzaju doświadczenia mogą być bardzo subiektywne i zwykle zdobywane są poprzez doświadczenie wewnątrzmaciczne, na tle np. emocji rodziców, które są czytany przez dziecko / dyrektywno-restrykcyjny styl rodzicielski itp.) Załóżmy, że dana osoba ma ustalony sposób, aby to zrekompensować, łącząc się ze swoją tożsamością zawodową. Następnie nieświadomie rzutuje rodzica na osobę oceniającą jego kandydaturę (i w tym momencie daje innej osobie władzę decydowania za niego, czy ma prawo do życia, czy jest wystarczająco wartościowy). Jeśli pomyślnie przejdzie rozmowę kwalifikacyjną, osoba ta otrzymuje nie tylko stanowisko, ale także uznanie jej wartości i wzmocnienie przysługującego jej prawa istnieć, jeśli z jakiegoś powodu albo go nie przyjmą, albo przez odmowę traci nie tylko kolejną szansę na profesjonalną prezentację, ale także stabilność, swoje prawo do bycia. Bez otrzymania potwierdzenia człowiek staje w obliczu kruchego miejsca wewnątrz, w którym nie ukształtowała się jego wartość. Może doświadczyć silnego bólu, a nawet „zniknąć”, doświadczając w tym momencie symbolicznej śmierci wewnętrznej, aby w jakiś sposób „ożyć” może potrzebować nadkompensacji, potwierdzającej wartość jego istnienia. „Jak” jest dla każdego inne. Opcji jest wiele, często są one dość destrukcyjne. Do popularnych należą „poświęcenie się i bycie zbawionym” oraz „seks jako sposób na poczucie się potrzebnym, pożądanym przez przynajmniej kogoś”. Lub inna opcja: możesz spróbować „uratować siebie” poprzez samobiczowanie. „Nie jestem wystarczająco dobry” i tak dalej. Jest też nadzieja, że ​​„jeśli się zmienię, zasłużę na to”. I w tym też można jakoś przetrwać. Przynajmniej przenieś się gdzieś, jeśli przez długi czas dana osoba nie otrzyma uznania w zwykły sposób i nie będzie też nadmiernej rekompensaty, może to prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym depresji..